خارگ
خارگ، مرکزجزیره خارگ واقع در خلیج فارس است. شهر خارگ از توابع شهرستان بوشهر در استان بوشهر است. بر اساس سرشماری عمومی ۱۳۹۵ جمعیت این شهر، ۸٬۱۹۳ نفر می‌باشد.[۲]
| خارگ | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | بوشهر |
| شهرستان | بوشهر |
| بخش | بخش خارگ |
| مردم | |
| جمعیت | ۸٬۱۹۳ نفر (سال ۱۳۹۵)[۱] |
| آب‌وهوا | |
| روزهای یخبندان سالانه | صفر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۷- |
  خارگ | |
نامویرایش
در زبان فارسی این جزیره خارگ نامیده می‌شود. اما عرب‌ها آن را «خریج» می‌نامند. جزیره کوچک‌تر نزدیک به آن «خارگو» نام دارد که عرب‌ها آن را «خوایریج» می‌نامند. این در حالی است که اروپایی‌ها آن را «کورگو» یا «کورگو» می‌نامیدند.
جغرافیاویرایش
خارگ در حدود ۷۶ کیلومتری شمال‌غربی بوشهر و ۳۰ کیلومتری بندر ریگ و ۳۵ کیلومتری بندر گناوه واقع شده‌است و دارای مختصات "۳۰'۱۵°۲۹ شمالی و "۵۵'۱۹°۵۰ شرقی است. جزیره سنگی خارگ، ۳۱ کیلومتر مربع مساحت دارد و از شمال به جنوب ۶٫۶ کیلومتر طول و ۴٫۸ کیلومتر عرض دارد. عرض متوسط آن حدود ۱٫۶ کیلومتر و تقریباً به شکل مثلث است. در سال ۱۸۳۰، بومیان منطقه می‌گفتند که تمام جزیره را می‌توان در عرض پنج ساعت با پای پیاده طی کرد. بیشتر جزیره شامل تپه‌های بی‌آب و علف با بیش از ۷۶ متر ارتفاع است که در مرکز و جنوب خارک قرار دارند. در بخش‌های شمالی از اختلاف سطح آن‌ها کاسته و به پرتگاه‌هایی به ارتفاع ۶ تا ۹ متر منتهی می‌شود. کوه‌های سنگی و سنگ آهک، چشم‌اندازی متروک را با زمینی که شکسته و ناهموار است، عرضه می‌دارند. تپه‌ها پوشیده از یک برش آهکی لایه نازک است که زیر آن لایه‌ای ضخیم‌تر از بسترهای نرم‌تر قرار دارد و به آرامی توسط باد و باران فرسایش می‌یابد. تنها زمین پست، دشتی در حدود ۲٫۶ کیلومتر مربع است که در قسمت شرقی جزیره قرار دارد و تا دهه ۱۹۵۰ در لبه آن یک روستا و مکان یک دژ قدیمی هلندی قرار داشت. جزیره خارگ، توسط یک صخره به عرض ۰٫۸ کیلومتر احاطه شده‌است. ساحل جزیره، باریک است و تا دهه ۱۹۵۰، بهترین لنگرگاه خارج از روستا بوده اما زمین آن سفت و سخت است. یک ساحل مروارید مانند بین خارک و خارگو در فاصله‌ای بسیار دور از کرانه دریا وجود دارد. از آنجا که سنگ آهک متخلخل خارگ آب را جمع‌آوری می‌کند، این جزیره حضور برخی غزال‌ها و پرندگان وحشی را حفظ کرده‌است.
اقلیمویرایش
اقلیم این جزیره، اقلیم نیمه‌خشک بوده و آب و هوای آن شرجی است. در قرن نوزدهم، دمای بیشینه معمولاً در چادرها از ۳۵ درجه سلسیوس تجاوز نمی‌کرد.[۳]
| داده‌های اقلیم جزیرهٔ خارگ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ماه | ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مه | ژوئن | ژوئیه | اوت | سپتامبر | اکتبر | نوامبر | دسامبر | سال |
| میانگین بیش‌ترین °C (°F) | ۱۸ (۶۴) |
۱۸ (۶۵) |
۲۳ (۷۳) |
۲۷ (۸۱) |
۳۲ (۸۹) |
۳۳ (۹۲) |
۳۵ (۹۵) |
۳۶ (۹۷) |
۳۴ (۹۴) |
۳۱ (۸۸) |
۲۶ (۷۸) |
۲۰ (۶۸) |
۲۸ (۸۲) |
| میانگین کم‌ترین °C (°F) | ۱۱ (۵۱) |
۱۲ (۵۳) |
۱۵ (۵۹) |
۱۹ (۶۷) |
۲۴ (۷۶) |
۲۷ (۸۱) |
۲۹ (۸۴) |
۲۹ (۸۴) |
۲۶ (۷۹) |
۲۲ (۷۲) |
۱۷ (۶۳) |
۱۳ (۵۵) |
۲۱ (۶۹) |
| بارندگی میلی‌متر (اینچ) | ۷۰ (۲٫۹) |
۵۰ (۱٫۸) |
۲۰ (۰٫۸) |
۱۰ (۰٫۴) |
۰ (۰٫۱) |
۰ (۰) |
۰ (۰) |
۰ (۰٫۱) |
۰ (۰) |
۰ (۰٫۱) |
۴۰ (۱٫۶) |
۸۰ (۳٫۲) |
۲۸۰ (۱۰٫۹) |
| [نیازمند منبع] | |||||||||||||
منابعویرایش
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- ↑ فلور، ویلیم، خلیج فارس، ناگفته‌های جزیرهٔ خارک؛ ترجمه الناز بلوری فرد؛ چاپ اول؛ تهران: نشر نگاه، 1399، مقدمه نویسنده.
پیوند به بیرونویرایش
| ویکیسفر یک راهنمای سفر برای خارگ دارد. |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ خارگ موجود است. |
- وبگاه شهرداری خارگ
- پایگاه خبری خارگ نیوز
- خلاصه کتاب خلیج فارس، ناگفته‌های جزیره خارگ از زبان مترجم: الناز بلوری فرد
 | این یک مقالهٔ خرد استان بوشهر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |