درود (رودبار قصران)

روستایی در ایران

درود یا دررود یا درروس از روستاهای سابق دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران بود که در آبان ماه سال ۱۳۹۱ با تأسیس شهر شمشک دربندسر به همراه چند روستای دیگر در آن ادغام شد و اکنون محله این شهر محسوب می‌شود.[۱]

درود
درود
روستا
درود در ایران واقع شده
درود
درود
موقعیت در ایران
درود در تهران واقع شده
درود
درود
درود (تهران)
مختصات: ۳۵°۴۶′۱۸″ شمالی ۵۱°۲۷′۲۵″ شرقی / ۳۵٫۷۷۱۶۷°شمالی ۵۱٫۴۵۶۹۴°شرقی / 35.77167; 51.45694{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشورایران
استانتهران
شهرستانشمیرانات
بخشرودبار قصران
دهستانرودبار قصران
جمعیت
۱۸۸ نفر در سال ۱۳۸۵
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۱

گیتی دیهیم در کتاب بررسی خرده‌گویش‌های منطقهٔ قصران به انضمام واژه‌نامهٔ قصرانی آورده است : البته زبان رایج در لالان مانند اوشان، فشم، میگون و لواسان، کاملاً تاتی نیست و زبان مازندرانی بسیار در آن نفوذ یافته است. گویش مردم لالان به گویش روستاهای امامه، زایگان، آبنیک، گرمابدر، میگون و شمشک در قصران بسیار نزدیک است. نفوذ مازندرانی در زبان تاتی قصران به این دلیل است که قصران در گذشته تحت حاکمیت طبرستان قرار داشته اما در تقسیمات کشوری معاصر جزو استان تهران محسوب می‌شود. [۲]حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه‌ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه‌ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشه‌ی زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تاثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجه‌ی مازندرانی به همان نسبت افزوده می‌شود، چنانکه در لهجه‌ی میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجه‌ی مازندرانی غلبه دارد[۳] .


جمعیت

ویرایش

جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۱۸۸ نفر در ۵۶ خانوار بوده‌است. که قطعاً تا کنون تغییر یافته‌است.

جستارهای وابسته

ویرایش

شمشک دریندسر

پانویس

ویرایش
  1. «پایگاه اطلاع رسانی دولت». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵.
  2. دیهیم گیتی، کتاب «بررسی خرده‌گویش‌های منطقه قصران»، فصل اول (زبان منطقه قصران)، ۱۳۸۴، چاپ اول، نشر فرهنگستان زبان و ادب فارسی
  3. کریمان، حسین (۱۳۸۶). قصران (کوهسران). تهران: وزیری (کالینگور). ص. جلد دوم صفحه ۷۵۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۲۸۱۰۱۲.

منابع

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش