دی‌فنوکسین (انگلیسی: Difenoxin) یک داروی اپیوئید است که اغلب در ترکیب با آتروپین برای درمان اسهال استفاده می‌شود.[۲] این دارو متابولیت اصلی دیفنوکسیلات است.[۳][۴]: 558 

دی‌فنوکسین
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرDifenoxin, Motofen
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
  • 1-(3-cyano-3,3-diphenylpropyl)-4-phenylpiperidine-4-carboxylic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC28H28N2O2
جرم مولی۴۲۴٫۵۴۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C(CCN1CCC(CC1)(C(O)=O)C2=CC=CC=C2)(C3=CC=CC=C3)(C4=CC=CC=C4)C#N
  • InChI=1S/C28H28N2O2/c29-22-28(24-12-6-2-7-13-24,25-14-8-3-9-15-25)18-21-30-19-16-27(17-20-30,26(31)32)23-10-4-1-5-11-23/h1-15H,16-21H2,(H,31,32) ✔Y
  • Key:UFIVBRCCIRTJTN-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

دی‌فنوکسین از سد خونی مغز گذر می‌کند و باعث ایجاد سرخوشی می‌شود. این دارو اغلب با آتروپین فروخته می شود یا همراه با آن تجویز می‌شود تا احتمال سوء استفاده و مصرف بیش از حد را کاهش دهد.

عوارض جانبی

ویرایش

در دوزهای بالا اثرات CNS قوی وجود دارد و آتروپین در چنین دوزهای بالایی باعث عوارض جانبی آنتی کولینرژیک معمولی مانند اضطراب، دیسفوریا و دلیریوم می‌شود. استفاده بیش از حد یا مصرف بیش از حد باعث یبوست می‌شود و می تواند باعث ایجاد مگاکولون و همچنین علائم کلاسیک مصرف بیش از حد از جمله افسردگی تنفسی بالقوه کشنده شود. در دهه ۱۹۹۰ میلادی استفاده از آن در کودکان در بسیاری از کشورها به دلیل عوارض جانبی CNS که شامل بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، سردرد، خواب آلودگی، گیجی، بی‌خوابی، سرگیجه، بی قراری، سرخوشی و افسردگی بود، محدود شد.

منابع

ویرایش
  1. Anvisa (2023-03-31). "RDC Nº 784 - Listas de Substâncias Entorpecentes, Psicotrópicas, Precursoras e Outras sob Controle Especial" [Collegiate Board Resolution No. 784 - Lists of Narcotic, Psychotropic, Precursor, and Other Substances under Special Control] (به پرتغالی). Diário Oficial da União (published 2023-04-04). Archived from the original on 2023-08-03. Retrieved 2023-08-16.
  2. Scarlett Y (January 2004). "Medical management of fecal incontinence". Gastroenterology. 126 (1 Suppl 1): S55-63. doi:10.1053/j.gastro.2003.10.007. PMID 14978639. S2CID 39136903.
  3. United Nations Department of Economic and Social Affairs (2005). "Consolidated List of Products Whose Consumption and/or Sale Have Been Banned, Withdrawn, Severely Restricted or not Approved by Governments" (PDF). New York: United Nations. p. 109. Retrieved 5 November 2020.
  4. Katzung BG, Masters SB, Trevor AJ (2012). Basic and Clinical Pharmacology (12th ed.). New York: McGraw-Hill Medical. ISBN 9780071764025.

پیوند به بیرون

ویرایش