رنه کوس
رنه کوس ((به فرانسوی: René Küss)؛ ۳ مهٔ ۱۹۱۳ – ۲۰ ژوئن ۲۰۰۶ (۹۳ سال)) استاد پزشکی مجاری ادراری و جراح اهل فرانسه بود. شهرت وی به دلیل پیشگامی در پیوند کلیه است. او در سال ۱۹۷۱ اولین انجمن علمی پزشکی پیوند در اروپا (به فرانسوی: La Société Francaise de Transplantation) را تأسیس نمود. رنه که عضو آکادمی ملی پزشکی (فرانسه) است در سال ۲۰۰۲ بالاترین نشان علمی در زمینه پیوند (جایزه مداوار) را دریافت کرد.
رنه کوس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳ مهٔ ۱۹۱۳ |
| درگذشت | ۲۰ ژوئن ۲۰۰۶ (۹۳ سال) |
| ملیت |  فرانسه |
| تحصیلات |
|
| پیشه | پزشک |
| شناخته‌شده برای | پیوند کلیه |
| حرفه پزشکی | |
| حرفه | جراح |
| مؤسسه‌ها | مدیریت چندین بخش اورولوژی در بیمارستان‌های پاریس |
| تخصص | متخصص پزشکی مجاری ادراری |
| جوایز |
|
اوایل زندگی و تحصیل
ویرایشرنه کوس در ۳ مهٔ ۱۹۱۳ در خانواده ای پروتستان از اهالی منطقه آلزاس متولد شد[۱] و همراه با ارزش‌های اخلاقی و اصول مسئولیت پذیری رشد کرد.[۲] او فرزند یک جراح برجسته و ثروتمند بود که زمانی ریاست آکادمی ملی جراحی (فرانسه) را بر عهده داشت.[۳] پدربزرگش امیل کوس پزشک دانشگاه استراسبورگ و آخرین شهردار شهر استراسبورگ قبل از الحاق آن به آلمان بدنبال جنگ بود[۲].[۳][۴] پدرش سرپرست بخش جراحی عمومی در بیمارستان شاریته پاریس بود. کوس به یاد می‌آورد که اولین بار در سن هفت سالگی به همراه پدرش در یک اتاق عمل حضور داشت.[۱] او دو برادر و دو خواهر داشت و خانواده‌اش برای پرداختن به ورزش و هنر زمانی را به مسافرت بین خانه‌هایشان در کنار دریا، کوه‌ها و شهر پاریس اختصاص می‌دادند.[۳] او در دانشکده پزشکی دانشگاه پاریس تحصیل کرد و به عنوان رزیدنت جراحی در بیمارستان هوپیتال بروکای پاریس، تحت سرپرستی روبرت پروست برادر نویسندهٔ بزرگ مارسل پروست، مشغول بود.[۲]
جنگ جهانی دوم
ویرایشکوس آموزش مقدماتی پزشکی اش را در سن ۲۶ سالگی رها کرد تا در طول جنگ جهانی دوم در ارتش فرانسه ثبت نام کند[۱][۳] و به دنبال آن پزشک نیروی دریایی فرانسه شد. او نشان نظامی صلیب نظامی را برای مجاهدت‌های جنگی خود دریافت کرد.[۴] او در تمام مدت سربازان مجروح آمریکایی و آلمانی را عمل جراحی کرد.[۲]
حرفه جراحی
ویرایشپس از جنگ، کوس نوآوری‌هایی در تخصص اورولوژی به ویژه در تخلیه ادرار و بازسازی عروق در موارد پیوند در بیمارستان کوچین(به فرانسوی: Hôpital Cochin) انجام داد.[۲] او روشBoari-Küss را برای طویل کردن میزنای ایجاد کرد و در قرار دادن کلیه اهداکننده در فضای خارج صِفاقی یا حفره تهیگاهی دخالت داشت،[۱] تکنیکی که تا قرن بیست و یکم ادامه داشت.[۴] به ویژه دو کار پزشکی او توسط افراد معاصر «تاریخی» در نظر گرفته می‌شود:[۳]
- اولین عمل پیوند کلیه خارج صِفاقی انسان به انسان در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۱ که این روش به دلیل نقش اصلی او در آن به عنوان "عملیات Küss" شناخته شد[۵].[۲][۶] البته به علت فقدان سرکوب‌کننده‌های ایمنی، کلیه‌های اهدایی ضعیف، وضعیت نامناسب گیرندگان و فقدان مراقبت‌های ویژه پزشکی بعد از عمل، همه پیوندها رد شدند.[۱]
- دومین عملیات تاریخی در سال ۱۹۶۶ انجام شد که در آن زمان، برتابش یا تشعشع به عنوان یک عامل سرکوب کننده سیستم ایمنی و همچنین برخی دیگر از داروهای سرکوب کننده ایمنی اساسی (مرکاپتوپورین(6-MP) و کورتیزون) معرفی شدند. کوس همراه با دستیارش ژاک پوآسون در یک روش خاص، دو کلیه خوک را به یک انسان پیوند زدند اما پیوند ناموفق بود و بیمار فوراً درگذشت. کوس بعداً این را به عنوان یک تجربه دردناک توصیف کرد و تا آخر عمر اثر نامطلوبی بر وی نهاد.[۷][۸]
او چندین بخش اورولوژی را در بیمارستان‌های پاریس تأسیس کرد، دبیرکل شد و در سال ۱۹۵۲ ریاست "انجمن بین‌المللی ارولوژی (به فرانسوی: Société internationale d'urologie)" را بر عهده گرفت، و تا سال ۱۹۸۵ در آنجا باقی ماند.[۲][۵] در سال ۱۹۷۲ به منظور پیشرفت کلینیک اورولوژی در بیمارستان دانشگاهی پیتی-سالپتری‌یر از مطب خصوصی استعفا داد. همزمان انجمن پیوند فرانکوفون (به فرانسوی: La Société Francaise de Transplantation) را تأسیس کرد. سال ۱۹۸۵ از امور بالینی بازنشسته شد و بعداً در دهه ۱۹۹۰ به عنوان رئیس آکادمی ملی پزشکی (فرانسه) خدمت کرد.[۲]
زندگی شخصی
ویرایشکوس یک رانندهٔ اتومبیلهای مسابقه ای بود. او در رقابت‌های اتومبیل تور دو فرانس و رالی مونت کارلو شرکت کرد.[۱][۲] همچنین علاقهٔ عمیقی به هنر و نقاشی داشت و با هنرمندان برجستهٔ پاریسیِ آن زمان از جمله رائول دوفی آشنا شد.[۴][۲]
مرگ
ویرایشکوس در سال ۲۰۰۶ درگذشت. برای یادبودش یک سنگ مرمر حکاکی شده در بیمارستان پیتی-سالپتری‌یر پاریس قرار دارد.
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ Charpentier, B. (September 2006). "Laudatio to Professor Rene Kuss". Transplant International (به انگلیسی). 19 (9): 770–774. doi:10.1111/j.1432-2277.2006.00334.x. ISSN 0934-0874. PMID 16918539.
- ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ Starzl, Thomas E. (27 April 2003). "Introduction of Rene KÜSS" (PDF). Transplantation (به انگلیسی). 75 (8): 1102–1103. doi:10.1097/01.TP.0000063276.39381.9F. ISSN 0041-1337.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Starzl, Thomas (2006). Terasaki, Paul I. (ed.). Clinical Transplants 2006 (PDF). Terasaki Foundation Laboratory.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Cooper, David (2017). "The forgotten French: The 'heroic' era of kidney transplantation". Journal of Medical Biography. 25 (4): 234–239. doi:10.1177/0967772015608056. PMID 26512065. S2CID 23448168.(نیازمند آبونمان)
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "Renal Medicine: History Of". www.renalmed.co.uk. Retrieved 2 May 2018.
- ↑ Schultheiss, D; Jardin, A (1 April 2013). "Rene Kuss (1913–2006)-A Transplant Pioneer in Paris". Transplantation Proceedings. 45 (3): 1220–3. doi:10.1016/j.transproceed.2013.02.029. PMID 23622664.
- ↑ Sharp, Lesley A. (2013). The Transplant Imaginary: Mechanical Hearts, Animal Parts, and Moral Thinking in Highly Experimental Science. University of California Press. p. 69. ISBN 978-0-520-27796-0.
- ↑ Moore, Francis D. (Francis Daniels) (1995). A miracle and a privilege: recounting a half century of surgical advance 1913-2001. Washington, D.C.: Joseph Henry Press. ISBN 978-0-585-02362-5. OCLC 42329010.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «René Küss». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ مه ۲۰۱۸.