زبان نروژی

زبانی در نروژ

زبان نروژی یا نارویژی[۱] (به نروژی: norsk) یک زبان هندواروپایی از شاخهٔ گروه زبان‌های اسکاندیناویایی خانوادهٔ زبان‌های ژرمنی (زبان‌های ژرمنی شمالی) است. نروژی زبان رسمی کشور نروژ است.

زبان نروژی
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹no – نروژی
nbبوکمال
nnنینورسک
ایزو ۲–۶۳۹[[ISO639-3:nor – نروژی
nobبوکمال
nnoنینورسک|nor – نروژی
nobبوکمال
nnoنینورسک]]
ایزو ۳–۶۳۹nor – کد همگانی
کدهای اختصاصی:

nob – بوکمال

nno – نینورسک

گفتنی است که وجود دو زبان در نروژ، باعث پیچیدگی مسائل زبانی این کشور شده‌است. این زبان‌ها، بوکمال[۲] (زبان کتابی)، که نزدیک به زبان دانمارکی است، و نینورسک[۳] (نروژی جدید)، که نزدیک به لهجهٔ شمال سوئد است، نام دارند. نام‌های غیررسمی این دو زبان به‌ترتیب ریکسمول[۴] (به‌معنای زبان سلطنتی) و لاندسمول[۵] (به‌معنای زبان روستایی) است.[۶]

هردو زبان از سال ۱۸۸۵ به‌عنوان زبان‌های رسمی نروژ شناخته شده‌اند. زبان نونورسک در سال ۱۸۵۰ توسط ایوار آسن بر پایهٔ زبان سده‌های میانه و لهجه‌های نروژیِ آن دوره ابداع شده‌است.[۶] زبان‌های بوکمول و نینورسک، پس از اصلاحات سال ۱۹۳۸، به هم نزدیک‌تر شدند؛ این امر نتیجهٔ سیاست‌های حکومتی برای به‌هم پیوستن دو زبان جهت ایجاد زبان مشترک نروژی به‌نام سام‌نورسک[۷] بوده‌است. همه‌پرسی سال ۱۹۴۶ نشان داد که ۷۹٪ مردم نروژ از این سیاست پشتیبانی می‌کنند؛ اما مخالفان این سیاست، اعتراض‌های گسترده‌ای را در دههٔ پنجاه میلادی ترتیب دادند. به‌هرحال، نفوذ سام‌نورسک از سال ۱۹۶۰ کاهش یافت و در سال ۲۰۰۲ رسماً کنار گذاشته شد.

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. «معلومات برای پناهجویان در ناروی» (PDF). سازمان نارویژی برای پناهجویان (NOAS). دسامبر ۲۰۱۹.
  2. Bokmål
  3. Nynorsk
  4. Riksmål
  5. Landsmål
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ مالِرْب، ۱۳۸۲، ص۱۹۰
  7. Samnorsk

منابع

ویرایش