زبان نیانورس

نیای زبان نورس باستان

زبان نیا-نورس (به انگلیسی: Proto-Norse) که‌به نیا-نوردیک[۱]، نیا-اسکاندیناویایی،نیا-ژرمنی شمالی یا نورس اولیهٔ[۲] نیز گفته شده است، یکی از زبان‌های هندواروپایی از شاخه ژرمنی بود که در اسکاندیناوی صحبت می‌شد. نیا-نورسی شکل کهن‌تر زبان نروژی باستان است. نیانورسی بنابراین سلف زبان‌های امروزی نروژی، سوئدی، دانمارکی و چند زبان دیگر به‌شمار می‌آید. زبان نیا-نورسی پیرامون سال‌های (۲۰۰ تا ۶۰۰)، یا (۲۰۰ تا ۷۰۰) پس از میلاد صحبت می‌شد.

زبان نیانورس
منطقهاسکاندیناوی
دورهاز قرن هشتم به زبان نورس باستان تکامل یافت
Elder Futhark
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
فهرست لینگوییست
1be
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

باور بر این است که زبان نیا-نورسی طی سده‌های آغازین پس از میلاد به عنوان یکی از گویش‌های زبان نیاژرمنی شکل گرفته باشد. نیا-نورس، نخستین مرحله از تشکیل زبان‌های شاخه ژرمنی شمالی به‌شمار می‌آید.

زبان نیانورس زبانی است که سنگ‌نوشته‌های الدر فوتهارک به آن نوشته شده است.

منابع

ویرایش
  1. Proto-Nordic
  2. Primitive-Norse

Riad, Tomas, 1998: The origin of Scandinavian tone accents. I: Diachronica XV(1). S.63–98.