سندرک
شهر سندرک مرکز بخش سندرک شهرستان میناب در استان هرمزگان است. سندرک از سال ۱۳۸۸ خورشیدی به شهر ارتقاء یافت.[۱] شهر سندرک شرق شهرستان میناب قرار گرفته‌است از لحاظ تقسیمات کشوری در حوزه شهرستان میناب قرار دارد که از شمال به منطقه هشتبندی از جنوب به شهرستان جاسک از شرق به شهرستان بشاگرد و از غرب به شهرستان میناب منتهی می‌گردد[۲] بخش سندرک از قطب‌های اصلی کشاورزی و وجود منابع معدنی استان هرمزگان می‌باشد. سندرک دارای دهستان‌های بُن‌دَر، دَرپَهن و مرکزی و پوم است.
| سندرک | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | هرمزگان |
| شهرستان | میناب |
| بخش | سندرک |
| نام(های) پیشین | دنکی |
| سال شهرشدن | ۱۳۸۸ |
| مردم | |
| جمعیت | ۸,۹۴۴ نفر(۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۵٪- (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۹۱ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۹ |
| میانگین بارش سالانه | ۲۹۰میلی‌متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | حمید صادقی |
| ره‌آورد | خرمالیموپرتقال،زیتون |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۶ |
| وبگاه | سندرک نیوز |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران۹۴ |
| کد آماری | ۲۰۶۴ |
| پانویس | سندرک شهرکوه،معدن ورودخانه |
اقلیمویرایش
اقلیم بخش سندرک به دو دسته تقسیم می‌شود. در قسمت شرقی بخش اقلیم معتدل کوهستانی و در قسمت غربی بخش اقلیم گرم و خشک است.
مناطق دیدنیویرایش
قلعه کلات سندرک از نقاط دیدنی و تاریخی و گردشگری شهر سندرک می‌باشد . کوه مرتفع بخش سندرک در ۲۶کیلومتری شرق بخش قرار دارد در منطقه چهارده روستا (کوه هوارگ با ارتفاع ۲۵۲۱هزار متر) و بلندترین کوه شهرستان میناب به‌شمار می‌آید. کوه مهراب نیز با طبیعی بی نظیر در ۳۵ کیلومتری شرق بخش سندرک با ارتفاع ۲۰۵۰ متر قرار دارد. در روستای پوم(پیشانلکی) که در ۲۱ کیلومتری مرکز شهر سندرک واقع شده آثار دیدنی زیادی موجود است. کوه سفید، آبشار کشهران، آبشار دهیچ، رودخانه‌های فصلی ودائمی، جنگل کهنک، منطقه کوهستانی، سرسبز، گردشگری چهارده روستا،سدمازاوی وارنگو،ابشار و چشمه های اسلام اباد،روستای مشکالدین،کوه تاحتون،روستای زیبای درشهر، از نقاط دیدنی دیگر بخش سندرک است.[۳]
جمعیتویرایش
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۸٬۹۴۴ نفر بوده‌است.[۴]
جمعیت کل بخش سندرک براساس سرشماری عمومی نفوس مسکن(۳۰,۰۰۰)۱۳۹۵ نفر بوده‌است.
| سال | جمعیت | ±% |
|---|
پیشینه و صنایع دستیویرایش
سندرک از گذشته دارای ثروت‌های فراوان خدادادی از جمله سفره‌های آب زیرزمین، زمین‌های کشاورزی بسیار حاصلخیز برخوردار بوده‌است. از صنایع دستی که در گذشته در سندرک بیشتر رایج بود می‌توان به تولک بافی. پریگ بافی. سوند بافی. سواس. پروند بافی. و در بین بانوان از صنایع دستی مثل کم زنی. تلی بافی. خوس بافی. گلابتون دوزی و دوخت لباس‌ها و پوشش‌های محلی و بومی استان رواج است.گویش مردم سندرک (محلی)فارسی امیخته از لهجه شرق هرمزگان جسته گریخته از کلمات جنوب استان کرمان و برخی روستاهای اطراف بخش لهجه متفاوتی هم صحبت می کنند.
شغل مردم این بخش در گذشته دامداری و کشاورزی بوده‌است از محصولات کشاورزی منطقه سندرک می‌توان به سیفی جات از تولید محصولات همچون گوجه فرنگی. خیار سبز. پیاز. سیب زمینی. بادمجان. پیازاست؛ و درخت خرما که در گذشته به کشورهای حاشیه خلیج فارس بسته‌بندی و ارسال می‌شد تا اینکه در سال ۱۳۷۵ سندرک دچار یک خشک‌سالی کم‌نظیری شد و تمام باغات خشک شدند و چشمه‌ها نیز کم‌آب شدند.
پانویسویرایش
- ↑ «تصویب‌نامه تبدیل روستای «سندرک» به شهر». مرکز پژوهش‌های مجلس. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۲۲.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.
- ↑ فهرست آثار تاریخی شناسایی شده شهرستان میناب[پیوند مرده]، بازدید: ژوئن ۲۰۰۹
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در خرداد ۱۳۹۶.
منابعویرایش
- بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- پایگاه اطلاع‌رسانی دولت ایران[پیوند مرده]، بازدید: مه ۲۰۰۹.
- مختصات و ارتفاع