شمس‌الدین خنجی
شمس‌الدین خونجی (درگذشته ۶۳۷ هجری قمری) اهل آقکند آذربایجان شرقی که بعد از حمله مغول به آناتولی و سوریه مهاجرت کرد و در آنجا ماندگار شد وی صاحبنظر در فقه، حکمت، کلام و طب قرن هشتم هجری قمری بود در مدارس قدیم فقه حقوق اسلامی تدریس می کرد و استاد فقه شمس تبریزی بود.
| شمس‌الدین خونجی | |
|---|---|
| زادهٔ | خونج (آقکند) ، ایران |
| درگذشت | ۶۳۷ هجری قمری |
| محل زندگی | خونج کاغذکنان ، آذربایجانآقکند، شام |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | فقه کلام حکمت |
| پیشه | فقیه ، مدرس |
| شهر زادگاه | کاغذکنان خونج |
| عنوان | شمس الدین خونجی |
پیشینه ویرایش
وی در شهر خونج، کاغذکنان (آقکند) کنونی، چشم به جهان گشود. شهر وی خونج طبق نوشته ابن حوقل در صوره الارض به لحاظ داشتن مرصد ( گمرک امروزی) رونق تجاری داشته و از تظر صنعتی نیز با داشتن صنایع سفال سازی و کاغذ سازی (طبق نوشته یاقوت حموی) معروف و مشهور بود که به همین دلیل به کاغذکنان معروف شد.
فعالیت علمی ویرایش
او معاصر با افضل‌الدین خونجی کاغذکنانی و از شاگردان امام فخر رازی بود. وی در جوانی بر اثر فتنه مغول و احتمالا همزمان با افضل‌الدین خنجی وعده ای دیگر از همشهریان خود رهسپار آسیای صغیر و شام شد و در انجا به تدریس فقه اسلامی ، حکمت و کلام پرداخت و به مقام قاضی القضاتی رسید. او شاگردان زیادی در فقه تربیت کرد که از آن جمله شمس تبریزی است. وی مانند شمس تبریزی و همشهری‌اش افضل الدین خونجی شافعی مذهب بود. در طبقات الشافعیه اسنوی از او به عنوان «دانشمند صاحبنظر» یاد شده که علاوه بر فقه ، در حکمت و کلام و طب نیز دست داشته است. شمس خنجی در سال ۶۳۷ در اثر بیماری سل درگذشت.
منابع ویرایش
- اکبر پرندی، کاغذکنان در گذر گاه تاریخ، چاپ دوم، تهران، موسسه مطالعات تاریخ ایران، ۱۳۹۴
- یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، ج ۲، ص ۴۰۷
- ابن حوقل، صوره الارض، ترجمه جعفر شعار، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۲۴۵، ص ۹۹
- محمد علی موحد، شمس تبریزی ،تهران طرح نو ۱۳۷۹، صص ۵۵، ۵۲