عبدالله ریاضی
عبدالله ریاضی (۱۲۸۵اصفهان-۱۳۵۸تهران) رئیس مجلس شورای ملی و استاد دانشگاه تهران بود که به حکم صادق خلخالی اعدام شد.
عبدالله ریاضی | |
|---|---|
 از چپ: جمشید آموزگار نخست‌وزیر، جعفر شریف‌امامی رئیس سنا، عبدالله ریاضی رئیس مجلس شورای ملی و سید حسن امامی امام جمعه تهران. اسفند ۱۳۵۶، شهر ری، مراسم یکصدمین سال تولد رضاشاه | |
| رئیس مجلس شورای ملی | |
| مشغول به کار ۱۳۴۲ – ۱۳۵۷ | |
| در زمانِ | محمدرضا شاه پهلوی |
| پس از | رضا حکمت |
| پیش از | جواد سعید |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۸۵ اصفهان، |
| درگذشت | ۲۴ فروردین ۱۳۵۸ زندان قصر، تهران |
| ملیت |  ایران |
| شغل | سیاستمدار |
| تخصص | استاد دانشگاه تهران |
| مذهب | اسلام |
تحصیلاتویرایش
وی که در سال ۱۲۸۵ در اصفهان به دنیا آمد. پنج ساله بود که به مکتب فرستاده شد و تا خواندن سیوطی و شرح لمعه پیش رفت سپس به آلیانس یهودیان رفت که تمامی دروسش به زبان فرانسه بود رفته و دوره دوساله آن مدرسه را گذراند. وی سپس دیپلم ریاضی را گرفت در دبستان ریاضی درس می‌داد و به معلم «ریاضی» شهرت یافت و نام فامیل ریاضی نیز یادگار آن دوران بود. وی در سال ۱۳۰۷ یکی از یکصد نفری بود که با بورسیه دولت برای تحصیل در اروپا رفتند و هم دوره مهندس بازرگان بود که با ریاضی در شهر نانت فرانسه مراحل مقدماتی ورود به دانشگاه را با هم طی کردند.
در سال ۱۳۱۴ همزمان با ریاست دکتر حسابی عنوان دانشیار با تدریس در دانشکده فنی دانشگاه تهران شروع به کار کرد و بعدها خود رئیس دانشکده فنی شد.
ورود به سیاستویرایش
وی در سال ۱۳۴۲ برای دوره ۲۱ مجلس شورای ملی کاندیدای نمایندگی مجلس شد که عصبانیت دانشجویان را برانگیخت چرا که ریاضی که هیچگاه فعالیت سیاسی دانشجویان را برنمی‌تافت و حتی دانشجویی را به خاطر فعالیت سیاسی تهدید به اخراج کرده بود. پس از آن که به مجلس راه یافت توسط دانشجویان مضروب گردید.
به اعتقاد محمود فاضلی تصویب لایحه جدایی بحرین از ایران و لایحه کاپیتولاسیون از اقدامات جنجالی دوران ریاست وی بر مجلس است. وی در دوره‌های ۲۱ تا میانه دوره ۲۴ به مدت پانزده سال رئیس مجلس شورای ملی بود و در سال ۱۳۵۷ با اوج گرفتن اعتراضات در کشور از ریاست مجلس برکنار شد و برای مدتی برای معالجه راهی اروپا شد و در هنگام بازگشت از اروپا با صادق خلخالی در یک هواپیما بود و مدتی بعد نیز پس از پیروزی انقلاب ۵۷ توسط وی محاکمه و در ۲۴ فروردین ۱۳۵۸ اعدام شد.