عبدالمؤمن شیبانی

عبدالمؤمن خان یازدهمین پادشاه شیبانی (جلوس ۱۰۰۶ ه.ق./ ۱۵۹۸ میلادی- مرگ ۱۰۰۶ ه.ق./ ۱۵۹۸ میلادی) فرزند عبدالله خان ازبک، فرمانده لشکر ازبکان در زمان شاه عباس صفوی برای تسخیر خراسان بود. او در سال ۱۵۸۷ میلادی در حمله به خراسان نیشابور را به اطاعت آورد و شهر مشهد را محاصره کرد. به دلیل بیماری شاه عباس و ناتوانی او در پیشرفت به سوی ازبکان، شهر مشهد پس از چهار ماه مقاومت به دست ازبکان افتاد و به فرمان عبدالمؤمن خان، سربازان ازبک بسیاری از مردم مشهد را کشتند و حرم علی بن موسی الرضا را غارت کردند، پس از آن قسمت وسیعی از خاک شمال خراسان به تصرف ازبکان درآمد.[۱]

عبدالمومن خان
عبدالمومن خان
سلطنت۱۵۹۸ - ۱۵۹۸
تاج‌گذاری۱۵۹۸
پیشینعبدالله‌خان دوم
جانشینپیرمحمد دوم شیبانی
زاده۱۵۶۸
درگذشته۱۵۹۸
نام کامل
عبدالمومن خان بن عبدالله
ازبکعبدالمومن خان بن عبدالله
خاندانشیبانیان
دودماندودمان شیبانی, خانات بخارا

عبدالمؤمن خان ازبک، اهالی سبزوار را قتل عام کرد.[۲]

عبدالمؤمن خان در سال ۱۵۹۸ به جای پدر بر تخت نشست و پس از اندکی در همان سال درگذشت.طبق کتاب شرفنامه توسط بوداق خان چگینی به سختی شکست خورد.[۳]

پانویس

ویرایش
  1. بارتون، اودری (بهار ۱۳۸۵). ترجمهٔ عربخانی، رسول. «کشمکش‌های سیاسی صفویان و ازبکان» (PDF). نامهٔ تاریخ‌پژوهان. تهران (۵): ۷.
  2. دایرةالمعارف فارسی، ذیل «سبزوار»، ص ۱۲۵۷، چاپ ۱۳۸۱.
  3. بارتون، اودری (بهار ۱۳۸۵). ترجمهٔ عربخانی، رسول. «کشمکش‌های سیاسی صفویان و ازبکان» (PDF). نامهٔ تاریخ‌پژوهان. تهران (۵): ۳۲.

منابع

ویرایش
  • بارتون، اودری (بهار ۱۳۸۵). ترجمهٔ عربخانی، رسول. «کشمکش‌های سیاسی صفویان و ازبکان». نامهٔ تاریخ‌پژوهان (۵).