فترت
این صفحه نامزد انتقال به سرواژه فترت در ویکیواژه است. به نظر میرسد این مقاله شامل محتویات واژهنامهای است و نه دانشنامهای. چون ویکیپدیا یک واژهنامه نیست، این صفحه باید به ویکیواژه منتقل شود. |
فَترَت (از عربی: سستی یا کُندی) به معنی فاصله و وقفه میان دو دوره است.
- این اصطلاح بیشتر برای فاصلهٔ زمانی میان دو دورهٔ پادشاهی بهکار میرود. به دورهٔ انتقالی میان دو دورهٔ بزرگتر هم دوران فترت گفته میشود.
- ایام فترت یا دوران فترت، در فرهنگ سیاسی معاصر ایران به دورهٔ بین دو دوره مجلس نیز گفته میشود، یعنی دورهای که مجلس قبلی تعطیل شده و مجلس تازه شروع نشدهاست.
- سستی، ضعف. زمان بین دو نوبت تب. مدت زمان بین ظهور دو پیامبر یا بر تخت نشستن دو پادشاه.
- به باور مسلمانان، نزول قرآن به محمد برای مدتی قطع گردید که این امر را فترت مینامند. فترت در لغت به معنی قطع تنفس، حبس و تعطیل است. مدت این دوره حداقل ۱۲ روز و حداکثر ۳ سال بودهاست. علت این قطع نیز ظاهراً وعدهایست که پیامبر به مشرکان داده بود، بدون اینکه انشاءالله بگویند و این ترک اولی موجب قطع وحی گردید. پس از قطع وحی سوره والضحی نازل شد. یه قولی آماده شدن روحی و پروش فکری پیامبر بودهاست.[۱][۲][۳] البته طبق نظری دیگر، چنین فترتی روی ندادهاست و روایات ذیل این حدیث از اسرائیلیات است.
منابع
ویرایشمحمد معین و دیگران، «فترت» در فرهنگ فارسی معین. بازبینی شده در ۹ دسامبر ۲۰۲۴.