رضوان بن تتش
فخرالملک رضوان (همچنین رضوان؛ درگذشته در ۱۰ دسامبر ۱۱۱۳) حاکم سلجوقی حلب در بین سال‌های ۱۰۹۵ تا ۱۱۱۳ بوده‌است. وی پسر تتش بود که در زمان حکومت برادرش، ملکشاه یکم، امارتی در سوریه تشکیل داد. پس از مرگ ملکشاه، تتش مدعی تاج و تخت سلاجقه شد اما در رقابت با برکیارق شکست خورد و کشته شد. پس از مرگ وی، رضوان عازم حلب شد و خود را امیر آن شهر اعلام کرد.
| فخرالملک رضوان | |
|---|---|
| امیر حلب | |
| سلطنت | ۱۰۹۵–۱۱۱۳ |
| پیشین | تتش |
| جانشین | الب ارسلان اخرس |
| زاده | ح. ۱۰۷۷ |
| درگذشته | ۱۰ دسامبر ۱۱۱۳ حلب |
| هم‌نشین | دختر یاغی سیان |
| پدر | تتش |
فرمانروایی ویرایش
او پسر تتش یکم و برادر دقاق بود اما بوسیلهٔ اتابکش، جناح‌الدوله حسین، پرورش یافت. هنگامی که تتش در سال ۱۰۹۶ مُرد، رضوان متصرفات او در سوریه را به ارث برد و شهر حلب را مرکز حکومتش قرار داد، گرچه مسئولیت‌های حکومت برعهدهٔ جناح الدوله قرار داشت. دقاق پس از چندی علیه برادرش شورش کرد و کنترل دمشق بدست گرفت، که باعث به هرج و مرج و آشوب کشیدن تمام سوریه گردید. دقاق از سوی یاغی‌سیان حاکم انطاکیه که با جناح‌الدوله نزاع داشت و با خود رضوان اخلافی نداشت، پشتیبانی می‌شد؛ إلغازی فرماندار اورشلیم نیز به یاغی‌سیان و دقاق پیوست. رضوان با برادر إلغازی، سوکمن ارتقی متحد گشت.
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- Kenneth Setton, ed. A History of the Crusades, vol. I. University of Pennsylvania Press, 1958 (available online).
- The Damascus Chronicle of the Crusades: Extracted and Translated from the Chronicle of Ibn al-Qalanisi. H.A.R. Gibb, London, 1932.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fakhr al-Mulk Radwan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۸.