فهرست سفیران ایران در بریتانیا
اسامی نمایندگان حاکمیّت ایران نزدِ بریتانیا از سالِ ۱۶۰۸ تا کنون!
فهرست سفیران ایران در بریتانیا
سفارت ایران در لندن در سال ۱۲۳۰ خورشیدی (۱۸۵۱ (میلادی)) تأسیس و «میرزا شفیع خان نایب آجودان‌باشی» تا سال ۱۲۳۵ مصلحت‌گزار (کاردار) ایران بود.[۱]
پس از انقلاب ایران، روابط در سطحِ کاردار بود و در سالِ ۱۳۷۶ محمود محمدی از طرفِ سید محمد خاتمی بعنوان اولین سفیر ایران در بریتانیا گمارده شد.[۲]
| نام سفیر | دوره سفارت | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| رابرت شرلی | ۱۶۰۸ | ||||
| نقدعلی بیگ | |||||
| ابوالحسن شیرازی | ۱۸۰۹–۱۸۱۰ | ||||
| محمدحسین خان مقدم مراغه‌ای (آجودان‌باشی، صاحب‌اختیار)[پانویس ۱] | ۱۲۵۴–۱۲۵۴ ه.ق | ||||
| شفیع خان نایب آجودان‌باشی (کاردار)[پانویس ۲] | ۱۲۶۷–۱۲۷۲ ه.ق[پانویس ۳] | ||||
| جعفر مشیرالدوله[پانویس ۴] | ۱۲۷۷–۱۲۷۸ ه.ق | ||||
| محمود قراگوزلو (ناصرالملک) | ۱۸۶۲–۱۸۶۵ ۱۲۷۹–۱۲۸۲ ه.ق | ||||
| میرزا محمدعلی خان[پانویس ۵] | ۱۸۶۵–۱۸۶۷ ۱۲۸۲–۱۲۸۴ ه.ق | ||||
| محسن مظاهر (معین‌الملک)[پانویس ۶] | ۲۲ سپتامبر ۱۸۶۷–۱۸۷۲ شارژدافر (کاردار): ۲۳ جمادی‌الاول ۱۲۸۴–۱۲۸۶ ه.ق وزیر مقیم: ۱۲۸۶–۱۲۸۸ ه.ق وزیر مختار: اواخر ۱۲۸۸–۱۲۸۹ ه.ق | ||||
| میرزا ملکم خان ناظم‌الدوله | ۱۸۷۲–۱۸۸۹ | ||||
| محمدعلی علاءالسلطنه[پانویس ۷] | ۱۸۸۹–۱۹۰۶ | ||||
| مهدی علاء (معین‌الوزاره، مشیرالملک، علاءالسلطنه)[پانویس ۸] | شارژدافر (کاردار): ۱۹۰۷–۱۹۰۸ وزیر مقیم: ۱۹۰۹–۱۹۱۱ وزیر مختار: ۱۹۱۱–۱۹۲۰ | ||||
| داوود مفتاح (مفتاح‌السلطنه) | ۱۹۲۱–۱۹۲۶ | ||||
| عبدالعلی صدری (صدیق‌السلطنه) | ۱۹۲۶–۱۹۲۷ | ||||
| هوهانس ماسحیان | ۱۹۲۷–۱۹۲۹ شهریور ۱۳۰۶–شهریور ۱۳۰۸ | ||||
| حسن تقی‌زاده | ۱۹۲۹–۱۹۳۰ | ||||
| علیقلی مسعود انصاری | ۱۹۳۱–۱۹۳۲ ۱۷ تیر ۱۳۱۰–دی ۱۳۱۱ | ||||
| حسین علاء | ۱۹۳۵–۱۹۳۷ | ||||
| علی سهیلی | ۱۹۳۸–۱۹۳۸ | ||||
| فضل‌الله نبیل (سرپرست) | ۱۹۳۸–۱۹۴۰ | ||||
| محمدعلی مقدم | ۱۹۴۰–۱۹۴۱ | ||||
| حسن تقی‌زاده | ۱۹۴۱–۱۹۴۷ ۵ آبان ۱۳۲۰–۱۳۲۶ | ||||
| محسن رئیس | ۱۹۴۷–۱۹۵۰ | ||||
| علی سهیلی | ۱۹۵۰–۱۹۵۱ | ||||
| محمد حاجب دولو (کاردار) | ؟–۲۲ اکتبر ۱۹۵۲ (۳۰ مهر ۱۳۳۱)[پانویس ۹] | ||||
| امیرخسرو افشار قاسملو (کاردار موقت) | ۱۴ ژانویه ۱۹۵۴ (۲۴ دی ۱۳۳۲)–؟ | ||||
| علی سهیلی | ۱۹۵۴–۱۹۵۸ | ||||
| حسین قدس نخعی | ۱۹۵۸–۱۹۶۱ | ||||
| شعاع‌الدین قطب | ۱۹۶۱–۱۹۶۳ | ||||
| اردشیر زاهدی | ۱۹۶۳–۱۹۶۶ | ||||
| غلام‌عباس آرام | ۱۹۶۷–۱۹۶۹ | ||||
| امیرخسرو افشار قاسملو | ۱۹۶۹–۱۹۷۴ | ||||
| محمدرضا امیرتیمور کلالی | ۱۹۷۴–۱۹۷۶ | ||||
| پرویز راجی[۳] | ۱۹۷۶–۱۹۷۹ خرداد ۱۳۵۵–۱۷ دی ۱۳۵۷ | ||||
| هوشنگ مهدوی (کاردار) | دی ۱۳۵۷–بهمن ۱۳۵۷ | ||||
| هوشنگ مهدوی (کاردار) | بهمن ۱۳۵۷–تیر ۱۳۵۸[۴] | ||||
| غلامعلی افروز (کاردار) | شهریور ۱۳۵۸–مرداد ۱۳۵۹ | ||||
| سیف‌الله اهدایی(كاردار) | ۱۳۵۹–۱۳۶۰ | ||||
| علیرضا فرخ‌روز (معاون) | ۱۳۶۰–۱۳۶۱ | ||||
| سید جلال ساداتیان (معاون سفیر | ۱۳۶۱–۱۳۶۵ | ||||
| محمدمهدی آخوندزاده (معاون سفیر | ۱۳۶۵–۱۳۶۸ | ||||
| سیدمحمد خارقانی (معاون سفیر | ۱۳۶۸–۱۳۷۲ | ||||
| رضا انصاری (معاون سفیر | ۱۳۷۲–۱۳۷۷ | ||||
| محمود محمدی سفیر | ۱۳۷۷–۱۳۷۸ | ||||
| رضا انصاری سفیر | ۱۳۷۸–۱۳۷۹ | ||||
| مرتضی سرمدی سفیر | ۱۳۷۹–۱۳۸۱ | ||||
| محمدحسین عادلی سفیر | ۱۳۸۳–۱۳۸۵ | ||||
| رسول موحدیان عطار سفیر | ۱۳۸۵–۱۳۸۹ | ||||
| علی اسلامیان معاون سفیر | ۱۳۸۹–۱۳۹۲ | ||||
| محمدحسن حبیب‌الله‌زاده معاون سفیر | ۱۳۹۲–۱۳۹۵ | ||||
| حمید بعیدی‌نژاد سفیر | ۱۵ شهریور ۱۳۹۵ – ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | ||||
| سید مهدی حسینی متین معاون سفیر | ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ – ۱۵ تیر ۱۴۰۰ | ||||
| محسن بهاروند سفیر | ۱۵ تیر ۱۴۰۰ – ۷ اسفند ۱۴۰۰ | ||||
| سید مهدی حسینی متین معاون سفیر | -۸ اسفند ۱۴۰۰ | ||||
پانویسویرایش
- ↑ دولت بریتانیا از پذیرش او سر باز زد و سفارت او را به رسمیت نشناخت.
- ↑ در آن زمان واژهٔ ترکی عثمانی «مصلحت‌گزار» کاربرد داشت که امروزه «کاردار» خوانده می‌شود.
- ↑ بسته شدن سفارت ایران در لندن و آغاز جنگ ایران و بریتانیا در پی فتح هرات
- ↑ در حالی که به شکل تشریفاتی ریاست شورای دولت را بر عهده داشت، به عنوان سفیر فوق‌العاده مأمور لندن گردید.
- ↑ شارژدافر موقت، نام خانوادگی یا لقب او دانسته نیست.
- ↑ بعدها به لقب مشیرالدوله ملقب شد. او در ۱۲۸۴ ه.ق. به عنوان شارژدافر (کاردار) ایران در بریتانیا برگزیده شد. سپس در ۱۲۸۶ ه.ق. به وزیر مقیم ارتقا یافت. در اواخر ۱۲۸۸ ه.ق. وزیر مختار ایران در بریتانیا شد.
- ↑ در ۱۸۹۷ میلادی در مراسم شصتمین سالگرد پادشاهی ملکه ویکتوریا، وجیه‌الله میرزا سپهسالار به عنوان فرستادهٔ ایران شرکت نمود.
- ↑ در آغاز معین‌الوزاره لقب داشت. سپس مشیرالملک لقب گرفت و پس از درگذشت پدرش پرنس محمدعلی خان علاءالسلطنه در ژوئن ۱۹۱۸ لقب پدر را دریافت نمود. (یعنی پرنس مهدی خان علاءالسلطنه نامیده شد.) بعدها همانند برادرش حسین نام خانوادگی علاء را برای خود برگزید.
- ↑ دولت ایران روابط سیاسی خود را با دولت بریتانیا قطع نمود و سفارت ایران در لندن بسته شد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ اولین‌ها در ایران نوشته خلیل محمدزاده، انتشارات ورق
- ↑ سفیر جدید ایران در بریتانیا: فتوایِ حضرت امام (ره) پابَرجاست
- ↑ «THE IRANIAN: Parviz Radji, Cyrus Kadivar - Iranian.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «کاردار جدید سفارت ایران در لندن». اطلاعات (۱۵۹۱۰): ۱۲. ۳۱ تیر ۱۳۵۸ – به واسطهٔ ویکی‌انبار.
- https://web.archive.org/web/20110726185630/http://www.iransociety.org/officers.htm
- طاهراحمدی، محمود (۱۳۸۴). «علی قلی مسعود انصاری، مشاور الممالک». نامه انجمن (۱۹): ۱۷۱–۱۷۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۲-۲۴.
- «هفدهم دی در آینه تاریخ معاصر ایران». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۷ دی ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۵ فروردین ۱۳۹۳.
- رجب زاده، هاشم (۱۳۸۹). «آوانس خان مساعد السلطنه: نخستین وزیر مختار ایران در ژاپن». تاریخ روابط خارجی (۴۳): ۷۱–۱۰۶. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۴.
- موسوی، سید محمد مهدی (۱۳۵۱). «گزارش‌های پنجساله سفارت ایران در لندن/ محسن خان مشیر الدوله». وحید (۱۰۳): ۴۶۵–۴۷۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۵-۰۵.
- وبگاه بی‌بی‌سی فارسی «عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نویسنده و دیپلمات پیشین ایرانی درگذشت»