قاسم خان بختیاری

قاسم خان بختیاری آخرین حاکم بختیاری در دوران صفویه و نخستین حاکم بختیاری در دوران هوتکیان و پدر ابوالفتح خان بختیاری است.[۱]

در آستانه سقوط اصفهان ویرایش

قاسم خان در زمان هجوم شورشیان غلزایی به سوی اصفهان ، با دوازده هزار نفر از قوای خویش به سوی پایتخت حرکت کرد، ولی از دسته کوچکی شکست خورد و منهزم گردید.[۲]در جنگ میان قوای صفویه با شورشیان افغان، قاسم خان بختیاری به دلیل اختلاف با علیمردان خان فیلی، از پیوستن به او خودداری نمود.[۳][۴]

پس از سقوط صفویان ویرایش

قاسم خان بختیاری به رغم شکست و عقب نشینی در نبرد نخست با قوای افغان، در دومین نبرد با افغانها که در نتیجه پیشروی محمود افغان به سوی بختیاری روی داد توانست با سازماندهی نیروهای تحت امر خود ، قوای افغان را غافلگیر و شکست را به آنان تحمیل کند.

پس از این رویداد محمود افغان به سوی کهگیلویه رفت و در شرایط نامساعد آب و هوا در برف گرفتار شد به گونه‌ای که امکان سلامت در خود نمی‌دید.

روابط با محمود افغان ویرایش

سرانجام محمود افغان با فرستادن هدایای بسیار برای قاسم خان بختیاری، از وی درخواست کمک کرد. قاسم خان بختیاری که از جانب محمود افغان التفات یافته بود، مخفیانه نزد محمود راهنمایی فرستاد تا او و لشکریان افغان را به اصفهان هدایت کند.[۵][۶]

محمود افغان پس از نجات یافتن و بازگشت به اصفهان، مدت کوتاهی به حکومت ادامه داد و سرانجام به دست اشرف افغان به قتل رسید.

در دوران حکومت اشرف افغان ویرایش

پس از روی کار آمدن اشرف افغان، قاسم خان بختیاری حاکم لرهای بختیاری در سمت تفنگچی آقاسی شاه افغان، ابقا شد.[۷]

منابع ویرایش

  1. شرح حال رجال ايران: در قرن ١٢ و ١٣ و١٤ هجرى - جلد ۵
  2. ایران و قضیه ایران ، جلد ۲ ، کرزن ، جرج ناتانیل ، ترجمه وحید مازندرانی ، تهران ، بنگاه ترجمه و نشر کتاب ، ص ۳۵۰
  3. تاریخ بروجرد ، مولانا بروجردی ، نشر کتابخانه صدر ، ۱۳۵۳ ، ص ۴۷۰ ص ۳۵۰
  4. دو سفرنامه درباره لرستان ، ادموندز ، دوبد ، مینورسکی ، ترجمه امان اللهی بهاروند ، بختیار ، تهران ، بابک ، ۱۳۶۲ ، ص ۳۵
  5. كروسینسكی، یوداش تادیوش ، سفرنامه كروسینسكى: یادداشتهای كشیش لهستانی عصر صفوی ، ترجمه مفتون دنبلی ، مقدمه و تصحیح : مریم احمدی ، تهران ، نشر توس ، ص ۷۶
  6. تاریخ منتظم ناصری ، اعتمادالسلطنه، محمدحسن ، جلد ۲ ، تهران ، دنیای کتاب ، ۱۳۶۴ ص ۱۰۸۸
  7. اشرف افغان بر تختگاه اصفهان، فلور ، ویلم ، جلد ۱ ، تهران ، توس ، ۱۳۶۷ ص ۳