قطب جنوب

عرض جغرافیایی ۹۰ درجه جنوبی

قطب جنوب یا قطب جنوب جغرافیایی یا ۹۰ درجه جنوبی، جنوبی‌ترین نقطه زمین است و در سمت مخالف زمین نسبت به نقطه قطب شمال قرار دارد. قطب جنوب در همه جهات در فاصله ۲۰۰۰۴ کیلومتری (۱۲۴۳۰ مایلی) قطب شمال قرار دارد. قطب جنوب یکی از دو قطب جغرافیایی است که محور چرخش زمین سطح آن را قطع می‌کند.

۱. قطب جنوب جغرافیایی
۲. قطب جنوب مغناطیسی (۲۰۰۷)
۳. قطب جنوب ژئومگنتیکی (۲۰۰۵)
۴. قطب جنوب دسترس‌ناپذیر

قطب جنوب در قاره جنوبگان واقع شده و ایستگاه قطب جنوب آمونسن–اسکات متعلق به ایالات متحده آمریکا در این نقطه قرار دارد. این ایستگاه پژوهشی در سال ۱۹۵۶ تأسیس شد و از همان سال به صورت دائمی مشغول به کار است.

قطب جنوب جغرافیایی با قطب جنوب مغناطیسی که موقعیت آن بر اساس میدان مغناطیسی زمین تعریف می‌شود، تفاوت دارد. قطب جنوب مرکز نیم‌کره جنوبی محسوب می‌شود.

جغرافیا ویرایش

 
نشانگر قطب جنوب در سال ۱۹۹۸.
 
نشانگر قطب جنوب در فوریه ۲۰۰۸.

در بیشتر موارد، قطب جنوب جغرافیایی به عنوان نقطه جنوبی از دو نقطه‌ای تعریف می‌شود که در آن محور گردش زمین، سطح آن را قطع می‌کند (نقطه دیگر، قطب شمال جغرافیایی است). با این حال، محور چرخش زمین در واقع در معرض «تکان‌های» بسیار کوچکی به نام حرکت قطبی است، بنابراین این تعریف از قطب جنوب برای کار بسیار دقیق کافی نیست.

مختصات جغرافیایی قطب جنوب معمولاً به صورت ۹۰ درجه جنوبی بیان می‌شود، زیرا طول جغرافیایی این نقطه از نظر هندسی تعریف نشده و نامربوط است. هنگامی که طول جغرافیایی قطب جنوب مورد نظر باشد، ممکن است به عنوان ۰ درجه داده شود. در نقطه قطب جنوب، همه جهات رو به شمال است. به همین دلیل، جهت‌ها در قطب نسبت به «شبکه شمال» داده شده‌است که در امتداد نصف‌النهار مبدأ (گرینویچ)، از نقطه قطب به سمت شمال می‌رود.[۱] از نقطه قطب جنوب و در امتداد مدارهای دایره‌ای عرض جغرافیایی، حرکت ساعت‌گرد شرق جغرافیایی و حرکت پادساعت‌گرد جهت غرب را نشان می‌دهد که برخلاف قطب شمال است.

قطب جنوب جغرافیایی اکنون در قاره جنوبگان قرار دارد، اگرچه به دلیل رانش قاره‌ای در تمام تاریخ زمین اینطور نبوده‌است. نقطه قطب جنوب بر فراز یک فلات بدون عارضه، بایر، بادگیر و یخی در ارتفاع ۲۸۳۵ متری (۹۳۰۱ فوت) از سطح دریا قرار دارد و در فاصله حدود ۱۳۰۰ کیلومتری (۸۱۰ مایل) از نزدیک‌ترین دریای آزاد در خلیج نهنگ‌ها واقع شده‌است. ضخامت یخ در قطب حدود ۲۷۰۰ متر (۸۹۰۰ فوت) تخمین زده می‌شود، بنابراین سطح خشکی موجود در زیر ورقه یخی قطب جنوب در واقع نزدیک به سطح دریای آزاد است.[۲]

یخسار قطبی با سرعت تقریباً ۱۰ متر (۳۳ فوت) در سال در جهتی بین ۳۷ درجه و ۴۰ درجه غرب شبکه شمالی به سمت دریای ودل حرکت می‌کند؛[۳] بنابراین، موقعیت ایستگاه ساخته‌شده بر روی نقطه قطب و سایر ویژگی‌های مصنوعی نسبت به قطب جغرافیایی به تدریج در طول زمان تغییر می‌کند.

 
گیرنده GPS گارمین که ۹۰ درجه جنوبی یا قطب جنوب را نشان می‌دهد.

قطب جنوب جغرافیایی با میله‌ای در یخ در کنار یک علامت کوچک مشخص شده‌است. این علایم هر سال در مراسمی در روز سال نو برای جبران حرکت یخ و تصحیح موقعیت نقطه قطب نسبت به این حرکت جابه‌جا می‌شود.[۴] این علامت تاریخ‌های رسیدن روئال آمونسن و رابرت فالکون اسکات به قطب، سپس از آن یک نقل‌قول کوتاه از آن دو را ثبت کرده و ارتفاع «۹٬۳۰۱ پایی» را نشان می‌دهد.[۵][۶] هر سال یک میله علامت جدید توسط کارکنان ایستگاه طراحی و ساخته می‌شود.

اکتشاف ویرایش

پیش از سال ۱۹۰۰ میلادی ویرایش

در سال ۱۸۲۰، تعداد متعددی از گروه‌های اکتشاف ادعا کردند که اولین گروهی بوده‌اند که به قاره جنوبگان رسیده‌اند. اولین آن‌ها یک گروه روسی بود. گفتنی است که جغرافیای سواحل قاره جنوبگان تا اواسط قرن ۱۹ میلادی هنوز ناشناخته بود. چالرز ویلکز افسر نیروی دریایی آمریکا به‌درستی مدعی شد که قطب جنوب قاره‌ای جدید است. او طی سال‌های ۱۸۳۹–۴۳ تلاش کرد که تا قطب جنوب را دریانوردی کند که البته ناموفق بود.[۷]

سال‌های ۱۹۰۰–۱۹۵۰ ویرایش

اولین تلاش برای یافتن یک مسیر از کناره‌های ساحلی قاره جنوبگان به نقطه قطب جنوب توسط اکتشاف گر انگلیسی به نام رابرت فالکون اسکات در سال‌های ۱۹۰۱–۱۹۰۴ انجام شد. اسکات همراه با ارنست شاکلتون و ادوارد آدریان ویلسون اکتشافی را با قصد سفر به جنوبی‌ترین نقطه آغاز کردند. آن‌ها در ۳۱ دسامبر ۱۹۰۲ به نقطه ۸۲ درجه ۲۳ ثانیه جنوبی رسیدند. شاکلتون بعداً دوباره به عنوان رهبر یک گروه انگلیسی به جنوبگان برگشت تا دوباره برای رسیدن به نقطه قطب جنوب تلاش کند. در ۹ ژانویه ۱۹۰۹ آن‌ها به نقطه ۸۸درجه و ۲۳ ثانیه جنوبی رسیدند. این نقطه تقریباً ۱۱۲ مایل با قطب جنوب فاصله داشت. اولین کسانی که به نقطه قطب جنوب جغرافیایی رسیده‌اند، روئال آموندسن نروژی و گروهش بودند. آن‌ها در ۱۴ دسامبر ۱۹۱۱ به قطب جنوب رسیدند. اسکات به همراه ۴ نفر دیگر نیز در مسابقه‌ای با آموندسن برای رسیدن به قطب جنوب تلاش کردند و ۳۴ روز دیرتر یعنی در ۱۴ ژانویه ۱۹۱۲ به قطب جنوب رسیدند. آن‌ها در راه بازگشت بخاطر گرسنگی و سرمای طاقت فرسا جان خود را از دست دادند.

در ۲۹ نوامبر ۱۹۲۸ دو افسر نیروی دریایی آمریکا، آدمیرال ریچارد برد و کمک خلبانش برنت بالچن اولین کسانی بودند که بر فراز قطب جنوب پرواز کردند.

آب‌وهوا و روز و شب ویرایش

قطب جنوب بیابانی است که متوسط بارش سالانه آن فقط ۱۶۶ میلی‌متر می‌باشد.[۸]

داده‌های اقلیم قطب جنوب
ماه ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر سال
سابقهٔ بیش‌ترین °C (°F) −۱۴
(۷)
−۲۰
(−۴)
−۲۶
(−۱۵)
−۲۷
(−۱۷)
−۳۰
(−۲۲)
−۳۱
(−۲۴)
−۳۳
(−۲۷)
−۳۲
(−۲۶)
−۲۹
(−۲۰)
−۲۹
(−۲۰)
−۱۸
(۰)
−۱۲٫۳
(۱۰)
−۱۲٫۳
(۱۰)
میانگین بیش‌ترین °C (°F) −۲۵٫۹
(−۱۵)
−۳۸٫۱
(−۳۷)
−۵۰٫۳
(−۵۹)
−۵۴٫۲
(−۶۶)
−۵۳٫۹
(−۶۵)
−۵۴٫۴
(−۶۶)
−۵۵٫۹
(−۶۹)
−۵۵٫۶
(−۶۸)
−۵۵٫۱
(−۶۷)
−۴۸٫۴
(−۵۵)
−۳۶٫۹
(−۳۴)
−۲۶٫۵
(−۱۶)
−۴۶٫۳
(−۵۱)
میانگین کم‌ترین °C (°F) −۲۹٫۴
(−۲۱)
−۴۲٫۷
(−۴۵)
−۵۷٫۰
(−۷۱)
−۶۱٫۲
(−۷۸)
−۶۱٫۷
(−۷۹)
−۶۱٫۲
(−۷۸)
−۶۲٫۸
(−۸۱)
−۶۲٫۵
(−۸۰)
−۶۲٫۴
(−۸۰)
−۵۳٫۸
(−۶۵)
−۴۰٫۴
(−۴۱)
−۲۹٫۳
(−۲۱)
−۵۲٫۰
(−۶۲)
سابقهٔ کم‌ترین °C (°F) −۴۱
(−۴۲)
−۵۷
(−۷۱)
−۷۱
(−۹۶)
−۷۵
(−۱۰۳)
−۷۸
(−۱۰۸)
−۸۲
(−۱۱۶)
−۸۰
(−۱۱۲)
−۷۷
(−۱۰۷)
−۷۹
(−۱۱۰)
−۷۱
(−۹۶)
−۵۵
(−۶۷)
−۳۸
(−۳۶)
−۸۲٫۸
(−۱۱۷)
میانگین روزانه ساعت‌های تابش آفتاب ۵۵۸ ۴۸۰ ۲۱۷ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۶۰ ۴۳۴ ۶۰۰ ۵۸۹ ۲٬۹۳۸
منبع شماره ۱: [۹]
منبع شماره ۲: Cool Antarctica[۱۰]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. "Moving the South Pole" بایگانی‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, NASA Quest
  2. Amundsen–Scott South Pole Station, National Science Foundation, Office of Polar Programs
  3. "Where is the real Pole really?". Retrieved 25 March 2008.
  4. "Marker makes annual move", page 6, Antarctic Sun. 8 January 2006; McMurdo Station, Antarctica.
  5. "Sign at the (ever moving) actual geographical South Pole (a few feet away from the Ceremonial Pole)". Pierre R. Schwob Physics/Astronomy. Retrieved 25 May 2013.
  6. Kiefer, Alex (January 1994). "South Pole Marker". Retrieved 24 March 2008.
  7. اینترنتی، تابناک باتو | مجله. «سفر به قطب جنوب در ۱۰۷ سال قبل +عکس». تابناک باتو | مجله اینترنتی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۰۵.
  8. [۱]
  9. "South Pole, Antarctica". WeatherBase. Retrieved 2009-10-07.
  10. "Antarctica Climate data and graphs". Archived from the original on 9 October 2010. Retrieved 2010-04-10.

پیوند به بیرون ویرایش