لودویگ بک
لودویگ اگوست تئودور بِک (به آلمانی: Ludwig August Theodor Beck) (آلمانی: [ˈlu:t.vɪç bɛk] (
شنیدن) (۲۹ ژوئن ۱۸۸۰ – ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸ ریاست ستاد کل نیروی زمینی را بر عهده داشت. او یکی از اعضای جنبش مخالفان رژیم آدولف هیتلر بود. بک در پی کودتای نافرجام ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴، پس از دستگیری، اقدام به خودکشی کرد اما تنها به شدت زخمی شد. او با تیر خلاص یکی از نیروهای امنیتی جان باخت.
لودویگ بک | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۲۹ ژوئن ۱۸۸۰ بیبریش، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ (۶۴ سال) برلین، آلمان |
| وفاداری | .svg){kind=small} امپراتوری آلمان (تا ۱۹۱۸) جمهوری وایمار (تا ۱۹۳۳).svg){kind=small} رایش سوم |
| سال‌های خدمت | ۱۹۳۸–۱۸۹۸ |
| درجه | ارتشبد |
| یگان | نیروی زمینی |
| فرماندهی | رئیس ستاد کل نیروی زمینی |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول |
زندگی‌نامه ویرایش
لودویگ بک روز ۲۹ ژوئن سال ۱۸۸۰ در بیبریش زاده شد. سال ۱۸۹۸ به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. سال ۱۹۱۳ دوره ستاد کل را تکمیل کرد. در جریان جنگ جهانی اول جایگاه‌های مختلف ستادی و فرماندهی در جبهه غربی داشت.[۱]
پس از جنگ، بک به خدمت در رایشسور ادامه داد. او بین سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳ مؤلف اصلی رساله «فرماندهی یگان» (Truppenführung)، دستورالعمل رزمی نیروی زمینی آلمان تا سال ۱۹۴۵، بود. بک ماه اکتبر سال ۱۹۳۳ به ریاست دفتر نیرو (عنوان پوششی ستاد کل) منصوب گشت. با وجود تلاش عده‌ای همچون هاینتس گودریان برای ارائه چهره‌ای واپس‌گرا از او، بک در جریان تسلیح مجدد آلمان تلاش زیادی برای ایجاد یک دستگاه رزمی کارآمد کرد. با آغاز نقض علنی محدودیت‌های پیمان ورسای، این جایگاه به ستاد کل نیروی زمینی تغییر عنوان داد. بک بر توسعه برنامه‌های جنگی بر مبنای راهبرد دفاعی نظارت داشت. او تصور می‌کرد هر جنگی در آینده به یک جنگ چندجبهه‌ای تبدیل خواهد شد که آلمان قادر به پیروزی در آن نیست. بک سعی داشت با بسیج افسران آلمانی جلوی سیاست‌های جنگ‌طلبانه حزب ناسیونال سوسیالیست و در راس آن آدولف هیتلر را بگیرد[۱] اما به نتیجه نرسید. به هر صورت او روز ۱۸ اوت سال ۱۹۳۸ از مقام خود کناره‌گیری کرد و بازنشسته شد.[۲]
بک گروهی مخفی از افسران فعال و بازنشسته علیه حاکمیت سازمان داد و به یکی از رهبران کلیدی کودتای ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ برای ترور هیتلر بدل گشت. او به احتمال زیاد پس از سرنگونی رژیم ناسیونال سوسیالیست رئیس حکومت جدید می‌شد. به هر حال این کودتا شکست خورد و او شب همان روز دستگیر شد. ارتشبد لودویگ بک همان زمان اقدام به خودکشی ناموفق کرد اما با تیر خلاص فرد دیگری جان باخت.[۳]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Zabecki 2020, p. 29.
- ↑ Snyder 1976, p. 20.
- ↑ Zabecki 2020, p. 29–30.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ludwig_Beck». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳.