لیدیه
لیدیه (به یونانی: Λυδία) یک پادشاهی باستانی در عصر آهن در غرب آناتولی بوده‌است، مطابق با استان‌های امروزی ازمیر و مانیسا در ترکیه. پایتخت سنتی پادشاهی لیدیه شهر سارد بود. پادشاهی لیدیه در گسترده‌ترین حالت خود تمامی آناتولی غربی را در تصرف خود داشت.
پادشاهی لیدیه | |
|---|---|
 | |
 | |
| مختصات: | |
| پایتخت | سارد |
| پیدایش انحلال | ۱۲۰۰ (پیش از میلاد) ۵۴۶ (پیش از میلاد) |
در سال ۵۴۶ پیش از میلاد، شهر سارد پایتخت پادشاهی لیدی توسط کوروش فتح شد و کرزوس پادشاه لیدی شکست خورد.[۱]
تاریخچهویرایش
لیدیه ثروتمندترین کشور منطقهٔ آسیای کوچک بود. پادشاه لیدی به منظور مقابله با کوروش بزرگ با فرمانروای اسپارت که از مهم‌ترین شهرهای یونان بود، پیمان دوستی بست. کوروش بزرگ به لیدیه حمله برد و سارد را در سال ۵۴۶ ق.م. به قلمروی ایران افزود. با فتح شهر سارد، عمر پادشاهی بزرگ لیدی به پایان رسید.
در قرن هفتم پ.م. یونانیان این سرزمین را به تصرف و اشغال خود درآورده و با همسایه شده‌بودند. آنها شهرهای مهمی از جمله بیزانس یا استانبول فعلی را بنیان نهادند. امپراتوری روم در سال ۱۹۶ پس از میلاد براین سرزمین تسلط یافت.
شاهان لیدیهویرایش
زبانویرایش
زبان مردم لیدی، زبان لیدیایی بود که از زبان‌های هند و اروپایی خانواده زبان‌های آناتولی بود. این زبان با زبان لووی و زبان هیتی ارتباط داشته‌است.[۲] این زبان سرانجام در قرن نخست پیش از میلاد از بین رفت.
پانویسویرایش
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخه ۱۳ اکتبر ۲۰۰۶.
- Ancient Lydia
- Asia Minor
- Middle East