ماورای اردن (به لاتین: Oultrejordain)، ارباب‌نشینی است که در قرن ۱۱ میلادی و پس از جنگ صلیبی اول و پیروزی صلیبیون ایجاد شد و تا زمان فتح کراک بدست صلاح‌الدین، تابعی از پادشاهی اورشلیم بود. ارباب‌نشین ماورای اردن، قلمرویی با مرزهای مشخص‌نشده در شرق رود اردن، که یکی از مهم‌ترین و بزرگترین واسال‌های پادشاهی اورشلیم است. این ارباب‌نشین به دلیل موقعیت جغرافیایی آن که بر سر راه کاروان تجاری مسلمانان از امیت ویژه‌ای برخوردار بود. آخرین ارباب آن، رینالید شاتیون پس از ازدواج با استفانی مایلی به حکومت ماورای اردن رسید، خود را شاهزاده ماورای اردن معرفی می‌کرد نه تابع و واسال پادشاه. وی و کنش‌های وی یکی از عوامل اصلی هجوم صلاح‌الدین پادشاهی اورشلیم در سال ۱۱۸۷ میلادی بود. صلاح‌الدین پس از پیروزی در نبرد حطین و قتل رینالد شاتیون این ارباب‌نشین را در سال ۱۱۸۷ فتح کرد و به قلمروی ایوبیان ضمیمه کرد.

ارباب‌نشین ماورای اردن

۱۱۱۸–۱۱۸۷
وضعیتتابع پادشاهی اورشلیم
پایتختمونتریال (قلعه صلیبیون) (۱۱۱۵ تا ۱۱۴۰)
قلعه کراک (۱۱۴۰ تا ۱۱۸۸)
زبان(های) رایجزبان لاتین، فرانسوی قدیم، زبان ایتالیایی (زبان عربی و زبان یونانی)
دین(ها)
کلیسای کاتولیک، کلیسای ارتدکس یونانی، کلیسای ارتدکس سریانی، اسلام، یهودیت
حکومتارباب‌رعیتی
ارباب 
• ۱۱۱۸–۱۱۲۶
رومن لپوی
• ۱۱۲۶–۱۱۴۷
پگان بوتلر
• 1148–c.۱۱۶۰
موریس منتریال
• ۱۱۶۱–۱۱۶۸
فیلیپ میلی
• ۱۱۶۸–۱۱۷۳
هومفری سوم تورون
• ۱۱۷۳–۱۱۷۴
میلز پلنسی
• ۱۱۷۷–۱۱۸۷
رینالد شاتیون
تاریخ 
• جنگ صلیبی اول
۱۱۱۸
• فتح توسط صلاح‌الدین ایوبی
۱۱۸۷
پیشین
پسین
خلافت فاطمی
ایوبیان
امروز بخشی از اسرائیل
 اردن
 فلسطین

اربابان ماورای اردن

ویرایش

منابع

ویرایش

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Oultrejordain». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.