محمدقاسم غازی مازندرانی
شاعر ایرانی
محمدقاسم‌خان غازی مازندرانی (؟ - ۱۸۵۵م) شاعر ایرانی در سدهٔ سیزدهم هجری/نوزدهم میلادی در دورهٔ محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجاری بود.[۱][۲][۳][۴]
| محمدقاسم غازی مازندرانی | |
|---|---|
| زادهٔ | نامعلوم ؟ ، مازندران |
| درگذشت | ۱۸۵۵م/ ۱۲۷۱ق ؟ ، مازندران |
| پیشه | شاعر |
| عنوان | خان |
زندگی و شاعری ویرایش
محمدقاسم بن محمدحسنخان غازی مازندرانی در سالی نامعلوم در اقلیم مازندران زاده شد. او در دربار محمدشاه خدمت‌گزاری نمود، «در انواع شعر طبع‌آزمایی کرده ولی بیشتر اشعارش قصیده می‌باشد که در مدح محمدشاه سروده‌است.»[۱]
غازی از دوستان نزدیک رضاقلی‌خان هدایت شمرده می‌شد و «اغلب اوقات فراغت را در مصاحبت او به سر می‌برد.»[۱]
غازی مازندرانی در سال ۱۲۷۱ق/ ۱۸۵۵م در مازندران درگذشت؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:
| نام نامی غازی در ترانه‌پردازی | موجب تفاخر شد، مایهٔ سرافرازی | |
| آنچنان فضیلت گر با تو هم میسر شد | پیش فاضلان شاید بر کمال خود نازی | |
| او چو رفت از این عالم، بهر سال تاریخش | گفت نکته‌پردازی: حیف و حیف آن غازی |
جستارهای وابسته ویرایش
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به محمدقاسم غازی مازندرانی در ویکیگفتاورد موجود است. |
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۲۷۳.
- ↑ خیامپور، عبدالرسول (زمستان ۱۳۶۸). فرهنگ سخنوران. ج. اول. طلایه. ص. ۴۱۴.
- ↑ رضاقلی‌خان هدایت (۱۳۸۲). مجمع‌الفصحاء. ج. پنجم. تهران: امیرکبیر. ص. ۷۷۳.
- ↑ محمدعلی مدرس تبریزی (۱۳۶۹). ریحانة الادب. ج. سوم. تهران: کتابفروشی خیام. صص. ۱۴۷.
