المسالک و الممالک
المسالک و الممالک مهم‌ترین کتاب نوشته شده توسط ابن خردادبه است که موضوع آن دربارهٔ جغرافیا است.[۱]
بنا به دیدگاهی، ابن خردادبه اثر خویش را پس از اقامتش در کنار دجله، در سامرا و بین سال‌های ۲۳۴–۲۳۰ق (۸۴۴–۸۴۸م) نگاشته‌است. برخی نیز سال ۲۳۲ق یا حدود آن را زمان تألیف اثر دانسته‌اند. گمان می‌رود نویسنده اثر خود را در دو نوبت نگاشته و در نوبت دوم تغییراتی نیز در آن داده‌است. اثر نخستین بار در سال ۲۳۱ق (۸۴۶م) و سپس در سال ۲۷۲ق (۸۸۵م) تدوین شده‌است. برخی پژوهشگران بر این باورند با وجود اصالت اثر، مختصری از این کتاب به دست نسل‌های بعدی رسیده و تغییراتی در آن داده شده‌است.[۲]
المسالک و الممالک در زمره کتاب‌های مهم مربوط به امور مالی است. نویسنده آن با ذکر چگونگی هر منطقه، آگاهی‌های بسیاری از مالیات‌ها و خراج آن محل ارائه می‌دهد. در برخی موارد حتی ابن خرداذبه از میزان درآمدهای دولتی هر منطقه هم به روشنی سخن می‌گوید.[۳] این کتاب با استفاده از اسناد رسمی نوشته شده‌است و مورد استفاده جغرافی‌نویسان بعدی مانند ابن حوقل، مقدسی، ابن فقیه همدانی قرار گرفته‌است. المسالک و الممالک یک بار توسط باربیه دومنار مستشرق فرانسوی و بار دیگر به وسیله دخویه مستشرق هلندی چاپ و منتشر شد.[۱]
درون مایه
ویرایشمسالک و ممالک احتمالاً نخستین اثر با عنوان عمومی مسالک و ممالک است و نویسنده آن نخستین فردی است که کتابی در جغرافیای اقتصادی گردآوری کرده و اثر آن برای ما باقی‌مانده‌است. در میان گذاشتن مباحث اقتصادی بیشتر بدان جهت بوده که ابن خردادبه از سنت ایرانی در جغرافی‌نگاری پیروی نموده که در آن برای مسائل مربوط به خراج و محصولات و معادن سرزمین‌ها اهمیت فراوان قایل بوده‌اند. همچنین به دلیل داشتن کار حکومتی، نویسنده نیاز جدی به اطلاعات گسترده از چگونگی اقتصادی ناحیه جبال داشته‌است. او افزون بر پیروی از سنت ایرانی، از اثر جغرافیایی بطلمیوس نیز بهره گرفته‌است.[۲]
ابن خردادبه در اثرش به وصف زمین و چگونگی ساختار آن، قبله، راه‌ها و سرزمین‌ها پرداخته‌است. او همچنین قبله و خراج هر سرزمین و تحول خراج در گذشته و حال، پادشاهان زمین و القاب آنها، راه‌ها، منزلگاه‌ها، تقسیمات سرزمین‌ها، اقوام و نژادها، جزایر و آب‌ها، شگفتی‌های زمین و اطلاعات تاریخی را مورد توجه قرار داده و بر خلاف ابن واضح نویسنده البلدان، فاصله‌ها را بر حسب میل و نه منزل یا روز معین کرده و از این نظر از البُلدان دقیق‌تر است. او گستره جغرافیایی کار خود را تا چین، کره و ژاپن ادامه داده ولی در مواردی رویدادها را از افسانه تمییز نداده‌است.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ بیات، عزیزالله (۱۳۸۳)، شناسائی منابع و مآخذ تاریخ ایران از آغاز تا سلسلهٔ صفویه، تهران: امیر کبیر، ص. ص ۱۱۱، شابک ۹۶۴-۰۰-۰۱۴۷-۳
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ابن خردادبه (۱۳۷۱)، مسالک و ممالک، ترجمهٔ سعید خاکرند، تهران: میراث ملل، ص. دربارهٔ مؤلف و اثر
- ↑ ورهرام، غلامرضا (۱۳۷۱)، منابع تاریخ ایران در دوران اسلامی، تهران: امیرکبیر، ص. ص ۲۱
پیونمد به بیرون
ویرایش- متن کتاب در کتابخانهٔ دیجیتال نور