مسیح علی‌نژاد

خبرنگار، روزنامه‌نگار، نویسنده، مجری تلویزیونی و فعال حقوق زنان ایرانی-آمریکایی

معصومه علی‌نژاد قُمی‌کُلایی (زادهٔ ۲۰ شهریور ۱۳۵۵) که با نام مسیح علی‌نژاد شناخته می‌شود، خبرنگار،[۵] روزنامه‌نگار، نویسنده، مجری تلویزیونی[۶] و فعّال حقوق زنان ایرانی-آمریکایی است.[۷] او بنیان‌گذار و طراح جنبش‌های آزادی‌های یواشکی و چهارشنبه‌های سفید با هدف آزادی حجاب و رفع حجاب اجباری در ایران است.[۸][۹] علی‌نژاد هم‌اکنون از مجریان صدای آمریکا است.[۱۰]

مسیح علی‌نژاد
علی‌نژاد در سال ۲۰۱۸
نام هنگام تولدمعصومه علی‌نژاد قمی‌کلایی[۱]
زادهٔ۲۰ شهریور ۱۳۵۵ ‏(۴۷ سال)
قمی‌کلا، بابل، ایران
محل تحصیلدانشگاه آکسفورد بروکس[۲]
پیشه
  • خبرنگار
  • روزنامه‌نگار
  • نویسنده
  • مجری تلویزیونی
همسر(ها)مکس لطفی[۳] (جداشده)
کامبیز فروهر (ا. ۲۰۱۴)
فرزندان۱
وبگاه

زندگی و فعّالیت‌های مطبوعاتی

او خبرنگاری را از سال ۱۳۸۰ با روزنامهٔ همبستگی آغاز کرد و بعد از آن با ایلنا همکاری کرد.[۱۱] از او در روزنامه‌های شرق، بهار، هم‌میهن و اعتماد ملی نیز نوشته‌هایی منتشر شده‌است.

علی‌نژاد در مجلس شورای اسلامی ششم و هفتم خبرنگار پارلمانی بود. او در سال ۲۰۰۵ پرداخت عیدی ده میلیون ریالی به نمایندگان مجلس را در خبرگزاری ایلنا افشا کرد که جنجال بسیار آفرید و موجب اخراج وی از مجلس[۱۱] و دشنام‌های (حتی جنسیِ) برخی از نمایندگان مجلس شد.[۱۲]

علی‌نژاد در دوران فعّالیت خود در روزنامهٔ اعتماد ملی مقاله‌ای جنجالی به نام «آواز دلفین‌ها» نوشت که در آن رفتار محمود احمدی‌نژاد را به رفتار مربیان تربیت دلفین با دلفین‌ها تشبیه کرده بود. او در این مقاله مردم رنج‌دیده‌ای که در سفرهای استانی گرد احمدی‌نژاد جمع می‌شوند تا به او نامه دهند را، همانند دلفین‌های گرسنه‌ای دانسته بود که برای ربودن لقمه‌ای غذا از دست مربی، صدا از خودشان درمی‌آورند و حرکات دلفریب نمایشی انجام می‌دهند.[۱۳] این نوشته که از نظر هیئت نظارت بر مطبوعات توهین به رئیس‌جمهور و ملت ایران تلقی می‌شد، منجر به عذرخواهی مهدی کروبی (مدیر مسئول روزنامه) شد. هفته‌نامهٔ تایم، دراین‌باره مقاله‌ای به نام «’مسیح‘ در برابر احمدی‌نژاد» نوشت.[۱۴]

مسیح علی‌نژاد، در گفتگویی با بهنام ناطق پیرامون انتخابات انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۴ ایران

در تابستان ۱۳۸۸، علی‌نژاد مدتی را در ایالات متحدهٔ آمریکا به سر برد. در مدت حضور در آمریکا، علی‌نژاد در چند جا در جمع ایرانیان معترض حاضر شد و از جمله در روز ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۰۹ در سان فرانسیسکو سخنرانی کرد و از جمله خطاب به حاکمیت ایران گفت «سی سال ما لرزیدیم، اینک شما بلرزید».[۱۵] او در ۲۹ اوت ۲۰۰۹ نیز مصاحبه‌ای با صدای آمریکا انجام داد که به‌همراه قطعاتی از کارهای ویدیویی علی‌نژاد با عنوان «یک توفان هوای تازه» پخش شد. او تلاش کرد با باراک اوباما مصاحبه کند ولی با وجودی که ویزای آمریکا به‌منظور مصاحبه با اوباما به او داده شده بود، تا زمان پایان مهلت ویزای او، موافقت دولت آمریکا با درخواست مصاحبه نهایی نشد و علی‌نژاد به انگلستان برگشت

علی‌نژاد در سال ۲۰۱۰ به‌همراه تعدادی دیگر از نویسندگان و روشنفکران ایرانی بنیاد ایران ندا را تأسیس کرد.

علی‌نژاد مجری برنامهٔ تبلتِ شبکهٔ تلویزیونی فارسی صدای آمریکا است.[۱۶] به‌نوشته گزارشی در سال ۲۰۲۰، او از سال ۲۰۱۵ تا زمان انتشار این گزارش، دست‌کم ۳۰۵٬۰۰۰ دلار آمریکا از حکومت آمریکا دریافت کرد.[۱۷]

کنشگری

دیدار با مقامات دولت ترامپ

 
علی‌نژاد در دیدار با مایک پومپئو وزیر امور خارجهٔ ایالات متحده، ۴ فوریهٔ ۲۰۱۹

در فوریهٔ ۲۰۱۹، مسیح علی‌نژاد با مایک پمپئو، مقام ارشد دولت دونالد ترامپ دیدار کرد.[۱۸]رابرت پالادینو معاون سخنگوی وزارت امور خارجهٔ ایالات متحده دربارهٔ این دیدار گفت: «وزیر خارجه پمپئو از خانم علی‌نژاد برای شجاعت و فداکاری مداوم وی تشکر کرد.»[۱۹]علی‌نژاد گفت که آنها ۳۵ دقیقه با هم دیدار کردند و بر این ادعا تأکید کردند که «بسیاری از ایرانیان خواهان پایان جمهوری اسلامی هستند»[۲۰]

آزاده معاونی، روزنامه‌نگار، بیان کرد که دولت ترامپ از جنبش فمینیستی ایران سوءاستفاده کرده و به‌طور خاص از علی‌نژاد به‌عنوان یک رهبر برجسته در این تلاش نام برد.[۲۱]

فشارها به خانوادهٔ علی‌نژاد و شکایت از حکومت

در مهر ماه ۱۳۹۸، مسیح علی‌نژاد ویدیویی از برادرش علی علی‌نژاد منتشر کرد که او پیش از بازداشت توسط مأموران وزارت اطلاعات برای مسیح فرستاده بود. برادرش در این ویدیو خطاب به مسیح و با زبان مازندرانی می‌گوید که پدر و مادر مسیح تا الان دو بار مورد فشار توسط مأموران وزارت اطلاعات قرار گرفته‌اند تا در صداوسیمای جمهوری اسلامی علیه وی صحبت کنند. وی همچنین به مسیح می‌گوید که حتی بعد از بازداشت او ساکت ننشیند و این موضوع را اطلاع‌رسانی کند. او پیشتر اظهار کرده بود که شاید خانواده‌شان ناچار شوند علیه او مصاحبه کنند. وی به نقل از مادرش بیان کرد که او بارها به مأموران گفته که فقط مسیح و علی در خانواده‌شان با دیگران تفاوت فکری دارند و خواهان اعادهٔ حیثیت خود در محلی زندگی‌اش است.[۲۲]

مسیح علی‌نژاد در سال ۲۰۱۹ از حکومت و قوه قضاییه ایران، سپاه پاسداران و رهبر این کشور به دادگاه فدرال ایالات متحده شکایت کرد. در ژوئیه ۲۰۲۳ یک دادگاه فدرال ناحیه‌ای در واشینگتن دی سی به نفع علینژاد و علیه حکومت ایران رأی داد و حکومت ایران را به پرداخت حدود ۳٫۳ میلیون دلار بابت بازداشت برادر او محکوم کرد. دادگاه مشخص نکرد این پول از کجا باید پرداخت شود. استفاده از پول‌های مسدودشده ایران در لوکزامبورگ برای پرداخت این مبلغ نیازمند احکام بیشتر و طی رویه قضایی در این کشور است.[۲۳] مسیح علی‌نژاد در مرداد ماه سال ۱۴۰۰ خبر داده بود که برادرش به صورت «مشروط» از زندان آزاد شده‌است.[۲۴][۲۵]

صفحهٔ آزادی‌های یواشکی

مسیح علی‌نژاد در اردیبهشت ۱۳۹۳ شمسی صفحهٔ آزادی یواشکی زنان در ایران را در فیس‌بوک راه‌اندازی کرد که در آن زنان ایرانی عکس‌هایی از خودشان را منتشر کرده و دربارهٔ تجربه‌هایشان از نبود آزادی پوشش برای زنان ایرانی و آرزوها و خواسته‌هایشان در این مورد حرف می‌زنند. این صفحه بیش از ۱ میلیون دنبال‌کننده دارد.[۲۶]

راه‌اندازی و فعّالیت در این صفحه با واکنش نهادهای حکومتی در ایران نیز مواجه شده‌است.[۲۷] کاظم صدیقی، امام جمعه موقّت تهران یکی از نخستین افرادی بود که به‌صورت رسمی نسبت به این صفحه واکنش نشان داده بود. او در بخشی از خطبه‌های نماز جمعه گفته بود: «گاهی در برخی از نقاط شهرها، روسری‌ها برداشته می‌شود و بی‌حجابی کامل دیده می‌شود. انواع بی‌حجابی از طریق ماهواره و اینترنت به خانه‌ها راه پیدا کرده‌است».[۲۸]

وحید یامین‌پور مجری صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز در واکنش به صفحهٔ فیسبوک آزادی‌های یواشکی در صفحهٔ گوگل پلاس و فیس‌بوک خود مسیح علی‌نژاد را به فاحشه‌گری متهم و از وی به‌عنوان روسپی یاد کرد.[۲۸] در همین رابطه گیتی پورفاضل، وکیل دادگستری که وکالت مسیح علی‌نژاد را بر عهده گرفته‌است اعلام کرد که شکایت خود از صداوسیما و نیز از وحید یامین‌پور را در دادسرا به ثبت رسانده‌است. پورفاضل همچنین اعلام کرد که دادسرای رسانه شکایت مسیح علی‌نژاد علیه وحید یامین پور را رسیدگی نمی‌کند و این موضوع تعجّب ما را برانگیخته است.[۲۹]

تلاش جمهوری اسلامی برای ربودن وی

وزارت دادگستری آمریکا چهارشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۰، طی بیانیه‌ای اعلام کرد که عملیاتی توسط دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران برای ربایش مسیح علی‌نژاد در خاک آمریکا در جریان بوده که خنثی شده‌است.[۳۰] در این بیانیه اعلام شد که چهار نفر از متهمان فراری بوده و یکی از آنها به اسم نیلوفر بهادری‌فر دستگیر شد و به «نقش ناخواسته‌اش» در توطئهٔ ربودن مسیح علی‌نژاد از نیویورک و بازگرداندن او به ایران اعتراف کرد.[۳۱][۳۲]

خبرگزاری‌ها این اتفاق را پوشش گسترده دادند[۳۳][۳۴] و اعلام کردند که قرار بوده‌است علی‌نژاد پس از ربوده شدن به ونزوئلا منتقل شده و از آنجا با هواپیما به ایران برده شود.[۳۵]

متهمان فراری این پرونده علیرضا شوارقی فراهانی، ۵۰ساله، محمود خاضعین، ۴۲ساله، کیا صادقی ۳۵ساله و امید نوری ۴۵ساله همگی شهروند ایران هستند که بنا به گفتهٔ دادگستری آمریکا هنوز در خاک این کشور و تحت تعقیب می‌باشند.[۳۶][۳۷] اتهامات این افراد تلاش برای ربودن مسیح علی‌نژاد و همچنین تلاش برای نقض تحریم‌های آمریکا و توطئه برای کلاهبرداری بانکی و پولشویی اعلام شده‌است.[۳۸]

همچنین اعلام شد که قرار بوده‌است سه نفر دیگر از فعّالان ایرانی از کانادا و یک نفر از فعّالان ایرانی از بریتانیا ربوده و به ایران منتقل شوند. نیروهای اطلاعاتی ایران قبلاً تلاش کرده بودند مسیح علی‌نژاد را به ترکیه بکشانند و او را از آنجا بربایند که این عملیات ناموفق مانده بود.[۳۹]

مسیح علی‌نژاد در حساب توئیتری شخصی‌اش با تأیید این خبر از اف‌بی‌آی برای خنثی کردن این عملیات تشکر کرد.[۴۰]

ساعاتی پس از این اتفاق، وزارت خارجهٔ ایران اتهام ربودن مسیح علی‌نژاد را سناریوی مضحک آمریکا خواند.[۴۱]

کارزار تحریم ورزشی ایران

علی‌نژاد در مهر ۱۳۹۹ ریاست کارزار «اتحاد برای نوید» را با هدف تحریم حضور ایران در میدان‌های ورزشی بین‌المللی برعهده گرفت. این کارزار که از چهره‌های سیاسی، حقوق‌بشری و ورزشی تشکیل شده[۴۲] خواهان این است که تیم‌های حکومت ایران که ورزشکارش را بالای دار می‌فرستد از حضور در مسابقه‌های ورزشی بین‌المللی محروم شود.[۴۳]

مسیح علی‌نژاد، با ارائهٔ دادخواستی به فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) خواستار تعلیق فدراسیون فوتبال ایران و اخراج تیم ملی فوتبال ایران از جام جهانی قطر شد. در این دادخواست که با همکاری گروهی از ورزشکاران ایرانی و وکلای بین‌المللی آماده شده بود، با اشاره به محرومیت زنان ایرانی از ورود به ورزشگاه‌های کشور، فدراسیون فوتبال ایران را نهادی وابسته به تصمیمات کلان حکومت خواند که این مسئله با اصول حقوق بشر و ارزش‌ها و اساسنامهٔ فیفا به‌خصوص مواد ۳ و ۴ آن در تضاد می‌باشد.[۴۴][۴۵] در جریان جام جهانی قطر، علی‌نژاد تیم ملی ایران را نه نماینده مردم ایران[۴۶] بلکه «نماینده دیکتاتوری» خواند و گفت مردم ایران از باخت این تیم مسرور می‌شوند.[۴۷][۴۸]

خیزش زن، زندگی، آزادی

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، روز جمعه، ۲۰ آبان ۱۴۰۱، در کاخ الیزه با مسیح علی‌نژاد و لادن برومند، فعّالان زن ایرانی، دیدار داشت. در اعلامیهٔ کاخ الیزه آمده‌است که آقای مکرون «ضمن ادای احترام به زنان ایران، آن‌ها را به‌دلیل پیشبرد انقلاب جاری، تحسین کرد». در این دیدار شیما بابایی، فعّال حقوق بشر و رؤیا پیرایی دختر مینو مجیدی هم حضور داشتند. مینو مجیدی در جریان خیزش ۱۴۰۱ ایران در کرمانشاه کشته شد و عکس منتشرشده از دخترش، رؤیا پیرایی که با گیسوان بریده بر سر مزار او ایستاده بود، از نمادهای اعتراضات اخیر در ایران شده‌است. مسیح علی‌نژاد که پیش از این دیدار جمعی، دیدار جداگانه‌ای با مکرون داشت در توییتر نوشت: «در دیدار دونفره با مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه گفتم آنچه در ایران دارد اتفاق می‌افتد انقلاب است. فرانسه می‌تواند نخستین کشور باشد برای به رسمیت شناختن این انقلاب. به جای جمهوری اسلامی با چهره‌های اپوزیسیون در آینده دیدار کنید و اتحادیهٔ اروپا را برای پذیرش یک ایران سکولار آماده کنید.»[۴۹]

پس از شروع اعتراضات در رابطه با درگذشت مهسا امینی در ایران، علی‌نژاد و چند چهره دیگر اپوزیسیون ایران از جمله رضا پهلوی و حامد اسماعیلیون ائتلاف همبستگی برای آزادی ایران را در فوریه ۲۰۲۳ تشکیل دادند که بعضی از آنها از جمله علی‌نژاد پس از مدتی از آن خارج شدند.[۵۰]

زندگی شخصی

علی‌نژاد اهل روستای قمی‌کلا در بابل مازندران است و تا نوجوانی در آنجا زیسته‌است.[۵۱] علی‌نژاد یک بار ازدواج کرده و از همسرش جدا شده‌است که از این ازدواج یک فرزند دارد. وی در سپتامبر سال ۲۰۱۴ با کامبیز فروهر خبرنگار ارشد بلومبرگ ازدواج کرد و اکنون ساکن نیویورک است.[۵۲]

جایزه‌ها و افتخارات

کتاب‌شناسی

جستارهای وابسته

منابع

  1. «Masih Alinejad». huffpost.
  2. "Brookes student speaks on BBC World Service - News". web.archive.org (به انگلیسی). 2014-02-21. Archived from the original on 2014-02-21. Retrieved 2022-03-24.
  3. "Iran: Family of women's rights activist arrested in despicable attempt to intimidate her into silence". Amnesty International (به انگلیسی). September 25, 2019. Archived from the original on May 10, 2023. Retrieved May 10, 2023.
  4. «Rights Organizations Demand Iran Stop Recent Wave Of Intimidations». radiofarda. ۳ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۳ مارس ۲۰۲۰.
  5. «خبرنگارانی که از ورود به مجلس منع شدند». دویچه‌وله فارسی. ۲۰۱۲-۰۲-۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰۲۰-۰۸-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۷.
  6. تبلت, retrieved 2020-02-19
  7. «Iranian intelligence agents plotted brazen abduction of Brooklyn dissident journalist, U.S. prosecutors say» (به انگلیسی). Washington Post. شاپا 0190-8286. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۱۱.
  8. محجوب، نیکی (۲۰۱۸-۰۱-۲۹). «از چهارشنبه‌های سفید تا دختران خیابان انقلاب». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۷.
  9. «چهارشنبه‌های زنانی که سر باز می‌زنند». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۷.
  10. تبلت: انقلاب برای پس گرفتن هویت و کرامت دزدیده شده, retrieved 2022-11-17
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Iran bans parliamentary reporter" (به انگلیسی). بی‌بی‌سی. ۶ آوریل ۲۰۰۵. Retrieved 2 May 2008.
  12. «بی‌نزاکت و طناز». وبگاه ایران‌دخت. ۲۰۰۵-۰۴-۱۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲ مه ۲۰۰۸.
  13. مسیح علی‌نژاد (۱۳۸۷-۰۱-۳۱). «آواز دلفین‌ها». روزنامه اعتماد ملی. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۲.
  14. Siamdoust, Nahid (2008-05-07). "'Jesus' vs. Ahmadinejad" (به انگلیسی). Time. Archived from the original on 7 December 2009. Retrieved 2018-07-27.
  15. YouTube - Masih Alinejad Speech in San Francisco در یوتیوب
  16. تبلت: انقلاب برای پس گرفتن هویت و کرامت دزدیده شده, retrieved 2022-11-17
  17. FangJanuary 7 2020, Lee FangLee; P.m, 7:30. "VOA Persian Gave Editorial Contract to Former Trump Campaign Operative". The Intercept (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-02.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: فهرست نویسندگان (link)
  18. "Pompeo Tells Iranian Rights Activist Of U.S. Support". RFE/RL (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-17.
  19. "Press Releases". United States Department of State (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-17.
  20. "Pompeo Tells Iranian Rights Activist Of U.S. Support". RFE/RL (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-17.
  21. https://www.newyorker.com/news/news-desk/how-the-trump-administration-is-exploiting-irans-burgeoning-feminist-movement
  22. «افشاگری برادر مسیح علی‌نژاد دربارهٔ فشار به خانواده او». amp.dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۷.
  23. "US court mandates Iran to pay US-based activist $3.3m in damages". Middle East Eye (به انگلیسی). Retrieved 2023-07-14.
  24. «رای دادگاه فدرال آمریکا به‌نفع مسیح علی‌نژاد در شکایت علیه جمهوری اسلامی». https://iranwire.com/fa/news-1/118330-رای-دادگاه-فدرال-آمریکا-بهنفع-مسیح-علینژاد-در-شکایت-علیه-جمهوری-اسلامی/. 18تیر 1402. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک); پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)
  25. فردا، رادیو. «مسیح علی‌نژاد: از دریافت غرامت سه میلیون و ۳۲۵ هزار دلاری خودداری می‌کنم». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۱۴.
  26. «My Stealthy Freedom آزادی یواشکی زنان در ایران». www.facebook.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۷.
  27. «واکنش احمد خاتمی به آزادی‌های یواشکی».
  28. ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ «مسیح علی‌نژاد: از رئیس و مجری صداوسیما شکایت می‌کنم». دویچه‌وله فارسی.
  29. «دادسرای رسانه به شکایت مسیح علی‌نژاد رسیدگی نمی‌کند». سحام نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴.
  30. «اف‌بی‌آی تلاش دستگاه اطلاعاتی ایران برای ربودن مسیح علی‌نژاد از خاک آمریکا را خنثی کرد». ایران اینترنشنال. ۲۰۲۱-۰۷-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  31. «وزارت دادگستری آمریکا از کشف توطئه یک شبکه اطلاعاتی ایران برای ربودن یک «روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر» در نیویورک خبر داد | صدای آمریکا فارسی». ir.voanews.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  32. «نیلوفر بهادری‌فر به «نقش ناخواسته» در توطئه ربودن مسیح علینژاد اعتراف کرد». صدای آمریکا. ۲۵ آذر ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۵ آذر ۱۴۰۱.
  33. «Iran Intelligence Agents Plotted to Kidnap Brooklyn Human Rights Activist: Prosecutors». NBC New York (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  34. Weiser، Benjamin (۲۰۲۱-۰۷-۱۴). «Iranian Operatives Planned to Kidnap a Brooklyn Author, Prosecutors Say» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  35. Montgomery, Blake (2021-07-13). "Iran Hatched a Plan to Kidnap a Journalist in Brooklyn Over Regime Criticism: DOJ" (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-14.
  36. «دادگستری آمریکا «مأموران اطلاعاتی» ایران را به تلاش برای ربودن مسیح علی‌نژاد متهم کرد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  37. «دادگستری آمریکا، اطلاعات ایران را به توطئه برای ربودن مسیح علی‌نژاد متهم کرد». ایندیپندنت فارسی. ۲۰۲۱-۰۷-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  38. "Four charged with plot to kidnap New York-based Iranian journalist". France 24 (به انگلیسی). 2021-07-14. Retrieved 2021-07-14.
  39. «صدور کیفرخواست علیه 'چند مأمور اطلاعاتی ایران' به اتهام تلاش برای ربودن مسیح علی‌نژاد». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۴.
  40. "توییت مسیح علینژاد". Twitter (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-14.
  41. «واکنش وزارت خارجه به اتهام ربودن». رادیوفردا.
  42. «کارزار برای تحریم ورزش ایران چه بازتابی داشته‌است؟ – DW – ۱۳۹۹/۷/۲۷». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۵.
  43. «موافقان و مخالفان تحریم ورزشی ایران حرف حسابشان چیست؟». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۱۰-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۵.
  44. «مسیح علی‌نژاد از درخواست رسمی به فیفا برای تعلیق فدراسیون فوتبال ایران خبر داد». ایران اینترنشنال. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۴.
  45. «درخواست حقوقی «محروم کردن ایران از حضور در جام‌جهانی ۲۰۲۲» تسلیم فیفا شد». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۴.
  46. Weinthal، Benjamin (۲۰۲۲-۱۱-۲۸). «Many Iranians want US victory in World Cup game amid ongoing protests». Fox News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۵.
  47. «Masih Alinejad: Iran's football team represents 'dictatorship. ' People 'celebrating' their loss». Yahoo News (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۵.
  48. Sullivan، Helen (۲۰۲۲-۱۱-۳۰). «Anti-regime Iranians celebrate World Cup exit to US in solidarity with protests» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۵.
  49. «ملاقات امانوئل مکرون با تعدادی از فعالان زن ایرانی». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰۲۲-۱۱-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۷.
  50. "Iran exiles' fragile unity fractured, a year after Amini protests". France 24 (به انگلیسی). 2023-09-12. Retrieved 2024-02-05.
  51. https://www.csmonitor.com/Books/Book-Reviews/2018/0530/The-Wind-In-My-Hair-is-Iranian-activist-Masih-Alinejad-s-gutsy-story
  52. "Project Exile: Out of Iran, a voice for human rights - Global Journalist" (به انگلیسی). Global Journalist. 2014-10-13. Retrieved 2018-07-27.
  53. «معتمدنژاد جایزه امید را به علی‌نژاد اهدا کرد». روزنامه اعتماد ملی. ۱۳۸۵-۰۲-۱۷. دریافت‌شده در ۲ مه ۲۰۰۸.[پیوند مرده]
  54. میترا شجاعی (۲۴ فوریه ۲۰۱۵). «اعطای جایزه به "آزادی‌های یواشکی"؛ فرصتی برای گسترش این حرکت». دویچه وله. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۷.
  55. «مسیح علی‌نژاد با آزادی‌های یواشکی زنان ایرانی برنده جایزه شد». صدای آمریکا. ۷ اسفند ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۷.
  56. «مسیح علی‌نژاد برنده جایزه حقوق زنان تشکل ژنو شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۴ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۷.
  57. Alinejad, Masih (2018-05-29). The Wind in My Hair: My Fight for Freedom in Modern Iran (به انگلیسی). Little, Brown.

پیوند به بیرون