بهار

شکوفه‌های درختان در بهار

فصل بهار (پارسی میانه و همچنین کردی امروزی: وهار)^[۱]^[۲] نخستین فصل در گاه‌شماری خورشیدی و دومین فصل در گاه‌شماری میلادی است. در نیمکرهٔ شمالی زمین، این فصل منطبق با سه ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد (براساس تقویم خورشیدی جلالی) است.

بسیاری از مردم فصل بهار را آغاز زندگی دوبارهٔ طبیعت می‌دانند. در فصل بهار حیواناتی که دارای خواب زمستانی هستند، و همچنین، درختان از خواب زمستانی بیدار شده و زندگی را دوباره آغاز می‌کنند. حیوانات نیز در این فصل شروع به تولید مثل می‌کنند.^{^{[نیازمند منبع]}}

بهار واژه‌ای فارسی است، که در فارسی میانه و فارسی نوین به همین شکل بوده‌است. ^{^{[نیازمند منبع]}}

در فرهنگ عمومی برخی از کشورها، مثل ایران و افغانستان، به این فصل بسیار اهمیت می‌دهند، به طوری که، حتی، سال نو آن‌ها در این فصل و با رسیدن خورشید به نقطهٔ اعتدال بهاری (اول فروردین، معمولاً مطابق با ۲۱ مارس) شروع می‌شود. آن‌ها شروع این سال را با مراسمی به نام نوروز جشن می‌گیرند که سیزده روز طول می‌کشد. (سیزده به در) این اهمیت در ادبیات نیز نمود زیادی دارد و بهار یکی از مهمترین سوژه‌های هنری و ادبی می‌باشد.

مطلع شعر[غزل]ی بهاریه از جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولوی:

بهار آمد بهار آمد، سلام آورد مستان را

از آن پیغمبر خوبان پیام آورد مستان را

رخدادهای طبیعیویرایش

در فصل بهار انحراف محور زمین نسبت به خورشید افزایش می‌یابد. طول مدت روز به سرعت زیاد می‌شود، زمین گرم می‌شود و گیاهان شروع به رشد کردن می‌کنند. برف‌ها آب می‌شوند و رودها به جریان می‌افتند. یخبندان در مناطق سردسیر کمتر می‌شوند و در مناطقی که آب و هوای سردسیری ندارند، دمای هوا به سرعت افزایش می‌یابد. بسیاری از گیاهان گلدار شروع به شکوفه زدن می‌کنند. این باره زمانی برخی موارد از زمانی از زمستان تا اوایل تابستان به طول می‌انجامد.