موالی تونی
موالی تونی (درگذشت ۹۴۹ ه. ق) طبیب و شاعر ایرانی عصر صفوی در نیمه نخست سده دهم هجری است. اشعار او دارای انواع صنایع لفظی و معنوی و تشبیهات و استعارات است در دیوانش بارها به مباحث نعمت و توحید پرداخته است.
موالی تونی | |
|---|---|
| زاده | تون |
| درگذشته | ۹۴۹ هجری قمری |
| زمینه کاری | شاعر، طبیب |
| ملیت | ایرانی |
از او تنها یک دیوان خطی به جای مانده که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگاهداری می‌شود. این دیوان شامل قصاید، غزلیات، تخمیسات، ساقی نامه، رباعیات که حاوی ۳۶۵۹ بیت است.
نمونه شعر ویرایش
| دین پناها همین سعادت بس | که ز تونم نه از دیار دگر | |
| زان دیاری که آید از خاکش | بوی مهر و محبت حیدر | |
| بوده‌ام در دیار شیعه بسی | کرده‌ام عمرها به دهر سفر | |
| در تشیع ولی چو مردم تون | در نیامد کسی مرا به نظر |
جستارهایی وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ آذر بیگدلی، آتشکده آذر ص ۵۸ .
- ↑ امین احمد رازی، هفت اقلیم ج ۲ ص ۸۶۱.
- ↑ سام میرزا، تذکره تحفه سامی ص۱۲۳.
 | این یک مقالهٔ خرد شاعر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |