میخائیل نعیمه

میخائیل نعیمه (۱۸۸۹–۱۹۸۸) نویسنده، منتقد، اندیشمند برجسته ادبیات عربی معاصر و از ادیبان بزرگ مهجر، عضو انجمن ادبی الرابطة القلمیة و از جمله یشگامان مکتب رمانتیسیسم ادبیات عرب به شمار می‌رود. از وی آثار فراوانی به یادگار مانده است که از جمله آن‌ها می‌توان به «الارقش» «الغربال»، «همس الجفون»، «مع المسیح»، «مرداد» و «الآباء و البنون» اشاره کرد. او یکی از ادیبان جریان‌ساز لبنان و جهان عرب است.

میخائیل نعیمه میخائیل نعیمه
زادهٔ	۱۷ اکتبر ۱۸۸۹ بسکنتا، متن، جبل لبنان
درگذشت	۲۸ فوریهٔ ۱۹۸۸ (۹۸ سال) بیروت، لبنان
علت مرگ	سینه پهلو
ملیت	لبنانی، آمریکایی
نژاد	لبنانی
شهروندی	-
تحصیلات	حقوق و ادبیات
محل تحصیل	دانشگاه واشنگتن
پیشه	مؤلف، متفکر، منتقد، شاعر
آثار	کان ما کان (1932) مذکّرات الارقش (1949) زاد المعاد (1936)
عنوان	ناسك الشّخروب (درختچه گوشه نشین)
جنبش	المهجر

زندگی

میخائیل نعیمه در سال (1889) در روستای بسکتنای لبنان زاده شد. در زادگاهش، دوره ابتدائی را گذراند و به خاطر هوش سرشاری که از خود نشان داد در سال (1906) برای ادامه تحصیل به روسیه فرستاده شد و چهار سال را در آنجا بود. در سال (1911 ) به آمریکا مهاجرت نمود و در دانشگاه واشنگتن به تحصیل در حقوق و ادبیات پرداخت.

نوشته های خویش را از سال (1916) در مجله الفنون که هم کلاسی دوران ابتدائی اش، نسیب عریضه، سردبیر آن بود، به چاپ می رساند و سپس در مجله السائح که توسط هم کلاسی دیگرش، عبدالمسیح حداد، منتشر می شد وی پس از آمدنش به نیویورک با جبران خلیل جبران و همکارانش - که چهار سال بعد، الرابطة القلمیة/ انجمن قلم را بنیان نهادند و نعیمه، به عنوان معاون آن انتخاب شد- آشنا گردید.

نعیمه هنگام جنگ جهانی دوم برای خدمت سربازی از سوی ارتش آمریکا به فرانسه فرستاده شد و پس از گذشت یک سال به نیویورک بازگشت و نشر آثار ادبی خود در مجله السائح را از سر گرفت. با درگذشت جبران و پیدایش گسست در انجمن قلم و درپی بحران و نابسامانی اوضاع اقتصادی آمریکا، نعیمه در سال (1932) به لبنان بازگشت، به کشاورزی پرداخت و هم زمان آثار اندیشگانی و ادبی خویش را منتشر می ساخت؛ آثاری که با اقبال فراوان اندیشمندانی و ادبای عرب روبرو گردید و او را در محافل فرهنگی و انجمن های ادبی، بلند آوازه ساخت. وی سرانجام پس از عمری طولانی نزدیک به یک قرن در سال (1988) درگذشت.

آثار

• کان ما کان (1932) : یکی بود یکی نبود
• جبران خلیل جبران (1936): (ترجمة)
• زاد المعاد (1945) : توشه رستخیز
• مذکّرات الأرقش (1952) : خاطرات سیاه و سفید
• النور والدیجور (1953): روشنا و تاریکی
• الأوثان : بت ها
• البیادر ۱۹۴۶.
• کرم علی درب ۱۹۴۸.
• صوت العالم ۱۹۴۹.
• المراحل، دروب (1934)
• فی مهبّ الریح ۱۹۵۷.
• أبعد من موسکو و من واشنطن ۱۹۶۳.
• الیوم الأخیر ۱۹۶۵.
• هوامش ۱۹۷۲.
• فی الغربال الجدید ۱۹۷۳.
• مقالات متفرقة، یا بن آدم، نجوی الغروب ۱۹۷۴.
• مختارات من میخائیل نعیمة وأحادیث مع الصحافة ۱۹۷۴.
• رسائل، من وحی المسیح ۱۹۷۷.
• ومضات، شذور وأمثال، الجندی المجهول.
• الغربال ( از آثار انتقادی وی )
• سبعون : هفتاد سالگی ( زندگی نامه میخائیل نعیمه در سه بخش)
• همس الجفون : نجوای چشم ها (دیوان شعر)