ناگا (انگلیسی: Nāga)، در اساطیر هندو «ناگا» نامی عمومی برای مار است.

پاتانجلی در مسیر انتزاع

ناگای هفت سر

ویرایش

ناگای هفت سر اژدر ماری با سرهایی همانند سر مار کبری و به هیئت تاجی است از چند سر آراسته به پر بهاترین و رخشان‌ترین گوهرهای سه جهان، که «پاتالا» (جهان زیرین) را روشن می‌سازد.[۱]

اسطوره هندو

ویرایش

در اسطوره هندو، ناگا با نیم تنه انسان و دُم مار، در ارتباط با آب‌ها بودند، همسران آن‌ها ناگی یا «ناگینی» نام دارند که به خاطرِ زیبایی شهره هستند.[۲]

ناگاها نگهبان گنجینه‌های زیر زمین هستند، گاهی ناگا به صورت مرد خوش چهره ای تصویر می‌شود یا به صورت (نیم مرد-نیم مار). ناگی همسر ناگه است. به پیروان کیش مار نیز ناگا گفته می‌شود، معابد آنان در بسیاری از نقاط هند وجود دارد به خصوص در بنگال و آسام و جشن مار در زمان‌های مختلف سال بر پا می‌شود. در روز جشن زنان خانواده مجسمهٔ کوچک مار «ناگاکالس nagakala» از خاک رس به معبد می‌آورند یا شیر و مایعات دیگر در سوراخ مار می‌ریزند.

ناگالند

ویرایش

اکثریت ایالت آسام هند انواع مارهای مختلف را می‌پرستیدند، این اصطلاح، به تمام فرِق مار پرست گفته می‌شود. دولت نیز به خاطر احترام گذاردن به احساسات مذهبی این قوم، این ایالت را در اول دسامبر «۱۹۹۳» به ناگالند NAGALAND نامگذاری کرد. «ناگاها» از نسل آریائی و فرزندان برهمایند. ناگاها در جنگ با دشمن از انواع دهاک ها و کژدم های زهری برای ترساندن و دور کردن دشمن استفاده می‌کردند.[۳]

در سانسکریت «Naga» مار سمبل نا میرائی، حاصلخیزی و الوهیت است. و با شخصیت جهانی بودا ارتباط دارد.[۴]

منابع

ویرایش
  1. شناخت اساطیر هند، نوشتهٔ ورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی – تهران: اساطیر 1381
  2. فرهنگ غرایب، جلد دوم، سودابه فضائلی- تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشکده مردم‌شناسی، نشر افکار، ۱۳۸۴
  3. بررسی واژه‌های هندی در شاهنامهٔ فردوسیT فرزانه اعظم لطفی، پژوهش زبان های خارجی، شماره ۵۰، زمستان ۱۳۸۷، از صفحه ۱۲۷ تا ۱۴۵
  4. لبخند و خنده در ادبیات و هنر سانسکریت و ادیان هند، محب علی آبسالان، دوفصلنامهٔ علمی-پژوهشی پژوهشنامهٔ ادیان، سال یازدهم، شمارهٔ بیست ودوم، پاییز و زمستان ۶۹۳۱