نصیبین

شهری در ترکیه

نَصیبین شهری قدیمی و مرزی در جنوب ترکیه است. این شهر در استان ماردین ترکیه واقع شده و ۸۴ هزار نفر جمعیت دارد. این شهر مکان روی دادن نبرد نصیبین بوده‌است.

نصیبین
ܢܨܝܝ̣ܒ݂ܝ̣ܢ Nṣībīn نصیبین
نصیبین در ترکیه واقع شده
نصیبین
نصیبین
مختصات: ۳۷°۰۴′۳۱٫۲″ شمالی ۴۱°۱۲′۵۶٫۵″ شرقی / ۳۷٫۰۷۵۳۳۳°شمالی ۴۱٫۲۱۵۶۹۴°شرقی / 37.075333; 41.215694
کشورترکیه
استاناستان ماردین
مدیریت
 • شهردارErgün Baysal (State-appointed caretaker)
 • قائم‌مقامErgün Baysal
مساحت
 • منطقه۱۱۶۹٫۱۵ کیلومتر مربع (۴۵۱٫۴۱ مایل مربع)
بلندی
۴۷۱ متر (۱۵۴۵ پا)
جمعیت
 (2012)[۲]
 • شهری
۸۸٬۰۴۷
 • منطقه
۱۱۵٬۰۷۲
 • منطقه تراکم۹۸/کیلومتر مربع (۲۵۰/مایل مربع)
کد پستی
۴۷۳۰۰
وبگاه

شهر قامشلی که در آن طرف خط مرزی و در سوریه واقع شده در اصل ادامه شهر نصیبین است و این دو، در اصل یک شهر (میراث دار شهر باستانی نصیبین) هستند که مرز از میانشان گذشته‌است. امروزه جمعیت قامشلی بیشتر از نصیبین شده‌است.

سالشمار ویرایش

پیشینه ویرایش

پیشینه این شهر به سه هزار سال پیش بازمی‌گردد و در سال ۹۰۱ پیش از میلاد از آن به عنوان یک سکونتگاه آرامی یاد شده‌است. نصیبین در سده‌های چهارم و پنجم میلادی، به همراه ادسا، یکی از مراکز اصلی آموزش و پرورش سریانی‌ها بود.

این شهر در زمان ساسانیان از دژهای مهم ایران به‌شمار می‌رفت و ۱۲ هزار ایرانی (به گفته طبری، ایرانیانی نژاده و اهل خاندان)، از شهرهای اصطخر و اصفهان و دیگر نقاط ایران در شهر نصیبین سکونت یافته بودند[۴] و نوادگان آنان تا سده هفتم میلادی هنوز در همان‌جا بودند.[۵] همچنین در زمان صدر اسلام مالک اشتر نخعی از سوی علی بن ابی طالب، استاندار و کارگزار جزیره و نصیبین بوده‌است.[۶]

نصیبین که همان شهر نسیبیس رومی‌ها است و مطابق روایات یاقوت گل‌های سفید و چهل هزار باغ آن مشهور بود و جغرافی‌نویسان یونانی آن را سوکورس یا مکدونیس می‌گفتند.

ابن حوقل که در سال ۳۵۸ در آن شهر بوده گوید مهم‌ترین و نیکوترین نقاط جزیره است و غله و حبوبات از گندم و جو بسیار دارد. آب ان از درهٔ کوه بالوسا می‌باشد و اگر وحشت عقرب‌های آنجا نبود نیکوترین بلاد بود. مقدسی گوید از موصل بزرگ‌تر است و نیز از گرمابه‌های خوب و کاخ‌های زیبا و بازارهایی که از یک دروازه تا دروازهٔ دیگر امتداد داشته تمجید نموده‌است. ابن جبیر که نصیبین را در سال ۵۸۰ هجری دیده باغ‌های آن را ستوده گوید: مسجد آن دو حوض دارد و روی رود هرماس پلی است که از سنگ‌های خارا بنا گردیده، بیمارستان و مدارس و ساختمان‌های خوب دیگر نیز دارد. ابن بطوطه که در قرن هشتم نصیبین را دیده گوید: قسمت عمدهٔ شهر خرابست.[۷]

منابع ویرایش

  1. "Area of regions (including lakes), km²". Regional Statistics Database. Turkish Statistical Institute. 2002. Retrieved 2013-03-05.
  2. "Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012". Address Based Population Registration System (ABPRS) Database. Turkish Statistical Institute. Retrieved 2013-02-27.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
  4. طبری جلد یک: ص۸۴۳. دینوری. ص۵۰. در: Iranica: IRAQ i. IN THE LATE SASANID AND EARLY ISLAMIC ERAS
  5. Iranica: IRAQ i. IN THE LATE SASANID AND EARLY ISLAMIC ERAS
  6. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی ابن ابی طالب، ص98، چاپ بوستان کتاب قم، 1391.
  7. لسترینج، گای (۱۳۹۳). جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. تهران: علمی و فرهنگی. ص. ۱۰۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸.