در الهیات، نور الهی، حضور الهی است که به رؤیت درک می‌شود، یا به صورت استعاره بیان می‌شود.

بودیسم ویرایش

کتاب مقدس بودایی از بودای نور بیکران، و بی وقفه صحبت می‌کند. [۱]

مسیحیت ویرایش

مفسران کتاب مقدس نور را استعاره ای از حقیقت، خیر و شر، دانش و جهل می‌دانند.[۲]

ارتدکس شرقی ویرایش

در سنت ارتدوکس شرقی، نور الهی از طریق تعقل[۳] انسان را روشن می‌کند. در انجیل یوحنا، آیات آغازین خدا را به عنوان نور توصیف می‌کند.

کویکرها ویرایش

کویکرها اعتقاد به توانایی هر انسان برای تجربه نور درون دارند

هندوئیسم ویرایش

در آیین هندو، دیوالی - جشن نورها - جشن پیروزی نور بر تاریکی است.[۴]

سنت مت ویرایش

در اصطلاح سنت مت نور و صوت دو تعبیر یگانگی با خداوند هستند.[۵]

نو افلاطونی ویرایش

ایامبلیکوس در کتاب دربارهٔ اسرار به نور الهی و تجلی اشاره می‌کند.

دین زرتشت ویرایش

نور یک مفهوم اصلی در عرفان ایرانی است. ریشه اصلی آن باورهای زرتشتی است که خدای متعال را منبع نور تعریف می‌کند.

منابع ویرایش

  1. Watson (2016).
  2. "Light as Metaphor of Truth (Forerunner Commentary)". Bible Tools. Retrieved 2011-11-08.
  3. 'Intellect' in Glossary page 432, The Philokalia, The Complete Text Volume 4, translated by Palmer, Sherrand and Ware, published 1995 Faber and Faber.
  4. "Religions - Hinduism: Diwali". BBC. 2010-10-20. Retrieved 2011-11-08.
  5. Kirpal Singh (1999). Naam or Word. Blaine, WA: Ruhani Satsang Books. شابک ‎۰−۹۴۲۷۳۵−۹۴−۳