هرمان ملویل

رمان نویس آمریکایی

هرمان ملویل (به انگلیسی: Herman Melville)، (زادهٔ ۱ اوت ۱۸۱۹ – درگذشتهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۱)، رمان‌نویس، شاعر و نویسندهٔ داستان‌های کوتاه آمریکایی است. آثار او در زمان حیاتش چندان مورد استقبال قرار نگرفتند و حتی رمان‌هایی که دربارهٔ دریا نگاشت از تعداد خوانندگانش کاست. اما سال‌ها بعد و در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی، رمان موبی‌دیک او یکی از برترین شاهکارهای ادبیات آمریکا و جهان شناخته شد.

هرمان ملویل
هرمان ملویل، ۱۸۶۱
هرمان ملویل، ۱۸۶۱
زاده۱ اوت ۱۸۱۹
نیویورک سیتی، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۲۸ سپتامبر ۱۸۹۱ (۷۲ سال)
نیویورک سیتی، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
آرامگاهگورستان وودلاون (برانکس، نیویورک)
پیشهرمان‌نویس، آموزگار، ملوان، مربی، شاعر، نویسندهٔ داستان‌های کوتاه و افسر گمرک
ملیتآمریکایی
سبک نوشتاریسفرنامه، روایت اسارت، داستان‌های دریایی، رمانتیسم گوتیک، تمثیل، داستان بلند، رمانتیسم
همسر(ها)الیزابت شاو (۱۸۲۲–۱۹۰۶) (ا. ۱۸۴۷)
فرزند(ان)
  • مالکوم (۱۸۴۹–۱۸۶۷)
  • استانویکس (۱۸۵۱–۱۸۸۶)
  • الیزابت (۱۸۵۳–۱۹۰۸)
  • فرنسیس (۱۸۵۵–۱۹۳۸)
امضا

کودکی

ویرایش

هرمان ملویل در اول اوت سال ۱۸۱۹ در خانواده‌ای نسبتاً مرفه در شهر نیویورک به دنیا آمد. ملویل اصالتاً انگلیسی - اسکاتلندی و آلمانی بود. او در یازده سالگی به همراه خانواده‌اش به شهر کوچک آلبانی (در ایالت نیویورک) نقل مکان کرد و هرمان در آکادمی آلبانی شروع به تحصیل کرد. سال بعد به‌خاطر بدهی فراوان پدرش ناچار شد تا به کارهای مختلفی مشغول شود؛ از فروشندگی گرفته تا کارگری در مزرعه و حتی با وجود تحصیلات ناچیزش معلمی.

ملویل در هجده سالگی ملوان شد و به همراه یک کشتی تجاری راهی بندر لیورپول در انگلیس شد. جنایت‌هایی که در کشتی و محلات ساحلی لیورپول دید تصورات رمانتیک او را از دریانوردی نابود کرد، اما چهار سال بعد به‌دلیل نیافتن شغلی مناسبتر ناگزیر از دریانوردی شد. هرمان این‌بار کشتی صید نهنگ آکاشنت را همراهی می‌کرد، اما شرایط زندگی در کشتی آن‌قدر غیرقابل تحمل بود که به همراه یکی از دوستان خود در جزایر مارکیز از فرار کرد و یک ماه در کنار قبیله آدم‌خوار تیپس (Typees) زندگی کرد، دورانی که بعدها از آن به‌عنوان تجربه‌ای لذت بخش یاد می‌کرد.

 

ملویل جزایر مارکیز را به‌همراه یک کشتی صیادی استرالیایی ترک کرد، اما زندگی پرحادثه‌اش آبستن مصیبت‌های دیگری نیز بود. او با شرکت در یک شورش روانه زندان شد و البته بعد از مدت کوتاهی از زندان هم فرار کرد و به جزیره ایمکو در نزدیکی تاهیتی (یکی از جزایر مهم اقیانوس آرام) گریخته و در میان بومیان آن سرزمین متواری گشت. مردمی که آنها را خیلی بیشتر از هموطنانش دوست می‌داشت.

مدتی بعد به همراه یک کشتی ماهیگیر دیگر عازم هاوایی شد و چارده هفته در هونولولو مرکز این مجمع‌الجزایر کار کرد و آن‌گاه برای خدمت سربازی در کشور خود ثبت‌نام کرد.

ملویل در بیست‌وپنج سالگی، سه سال پس از فرار از آکوشنت در بوستون منزل گزید و دوران دریانوردیش به پایان رسید.

نویسندگی

ویرایش

ملویل نوشتن را در بوستن و براساس تجربیات دوران دریانوردی خود آغاز کرد. چهار کتاب اولش بیشتر به خاطره‌نگاری نزدیک بودند تا رمان.

سال ترجمهٔ فارسی عنوان انگلیسی توضیحات
۱۸۴۶ تی پی (تای پی) Typee: A Peep at Polynesian Life به دوران اقامت در کنار آدم‌خواران می‌پرداخت
۱۸۴۷ اُمو Omoo: A Narrative of Adventures in the South Seas زندگی او در تاهیتی را وصف می‌کرد
۱۸۵۱ موبی دیک (مابی دیک) یا نهنگ سفید Moby-Dick; or, The Whale
۱۸۴۹ ماردی Mardi: And a Voyage Thither
ردبرن: اولین سفر (نخستین سفر) Redburn: His First Voyage سفر او به لیورپول را شرح می‌داد
۱۸۵۰ نیم‌تنهٔ سفید (ژاکت سفید) White-Jacket; or, The World in a Man-of-War سفر دریایی‌اش به‌همراه ناو جنگی
ایالات متحده به آمریکا را بازگو می‌کند
۱۸۵۲ پیِر Pierre: or, The Ambiguities
۱۸۵۳ Isle of the Cross چاپ‌نشده و گم‌شده
بارتلبی محرر "Bartleby the Scrivener" داستان کوتاه
۱۸۵۴ The Encantadas, or Enchanted Isles رمان کوتاه، possibly incorporating a short rewrite
of the lost Isle of the Cross
۱۸۵۵ "Benito Cereno"
اسرائیل پاتر Israel Potter: His Fifty Years of Exile
۱۸۵۷ مرد مطمئن The Confidence-Man: His Masquerade
۱۸۵۶ افسانه‌های پیازا
۱۸۶۶ قطعه‌شعرهای جنگ و خاطرات جنگ Battle Pieces and Aspects of the War مجموعه‌شعر
۱۸۷۶ کلارل Clarel: A Poem and Pilgrimage in the Holy Land شعر حماسی
۱۸۸۸ جان مار و دیگر ملوانان John Marr and Other Sailors مجموعه‌شعر
۱۸۹۱ تیمالیون Timoleon شعر
بیلی باد (ناتمام) Billy Budd, Sailor (An Inside Narrative) چاپ پس از مرگش در ۱۹۲۴؛ ویرایش معتبر در ۱۹۶۲
دکل‌بان
قصه‌های بازار

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش