دینگو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب+تمیز (۵.۰۱): + رده:جانوران بزرگ استرالیا |
جز ویکیسازی رباتیک(۷.۵) >حیوان خانگی، نژادهای سگ، دولت فدرال، تولید مثل، رام کردن، رده بندی، تربیت سگ،... |
||
خط ۲۳:
'''دینگو''' {{علمی|''Canis lupus dingo''}} گونهای [[سگ]] وحشی منحصر به استرالیا است.
[[پرونده:Dingo3.jpg|بندانگشتی|180px|دینگو]]
دینگو دارای چشمهایی قدرتمند است که از رنگ زرد تا قرمز متغیر است. آنها دارای گوشهایی متحرک، گرد و بطور طبیعی تیز میباشند. دارای پوششی پر پشت و دمی شل با طول مناسب است. دارای پوششی صاف میباشد، طول، مقدار مو، نسبت به شرایط [[آب و هوا]] تغییر میکند. رنگهای پوشش او معمولاً زرد-زنجبیلی است اما در رنگهای قهوهای مایل به زرد و سفید و مشکی به شکل راه راه یافت میشوند. رنگ زال هم دیده شدهاست. تمامی نژادهی اصیل دارای موی سفید بر روی پاها و نوک دم میباشند.
'''تاریخچه'''
دینگو یک حیوان وحشی است که توسط انسانها حدود ۴٫۰۰۰ سال پیش به استرالیا برده شد. براین باور است که دینگو جد تمامی نژادهی سگ میباشد (حدود ۶۰۰ نژاد سگ). سگها و انسانها قبل از اینکه استرالیا از خشکی جدا و توسط آب احاطه شود به آنجا مهاجرت کردند. کاپیتان ویلیام دامفیر، کسی بود که راجع به سگهای وحشی در سال ۱۶۹۹ نوشت، اولین نوشته رسمی راجع به دینگو. دینگوها دراصل توسط چند گروه بومی استرالیایی برای رفع مشکل غذا در مواقع ضروری نگهداری میشدند. دینگو دوباره وحشی شد و به حیاط وحش بازگشت. انجمن [[تربیت سگ]] در استرالیا واقع در جنوب ویلز، بسیاری دینگو را پرورش و تربیت کردهاند. این سگها تقریباً دوباره آسان اهلی میشوند اگر از تولگی با انسانها بزرگ شوند. در بسیار از مناطق استرالیا این نژاد هنوز بعنوان یک حیوان موذی شناخته شده و بطور قانونی نمیشود از آن بعنوان یک [[حیوان خانگی]] نگهداری کرد. [[دولت فدرال]] این سگ را بعنوان حیوان وحشی [[رده بندی]] کردهاست و نمیتوان آنرا صادر کرد بجز برای باغ وحشها. دینگوها در خارج از استرالیا بسیار کمیاب میباشند.
'''وزن و ارتفاع'''
خط ۳۵:
'''خلق وخو'''
دینگو نژادی است که تا به حال هرگز کاملاً اهلی نشده و تقریباً هرگز بعنوان یک همدم نگهداری نشدهاست. دینگوهای آموزش ندیده برای کودکان مناسب نمیباشند و به آسانی رام نمیشوند. بهترین راه برای [[رام کردن]] آنها مهربانی، بردباری و استواری است. دینگوها را فقط در زمانی میتوان بعنوان حیوان خانگی نگهداری کرد که از تولگی، قبل از ۶ هفتگی آنها را به منزل ببرید. در این سن کم آنها را میتوان اهلی کرد، اما از ۱۰ هفتگی به بعد آنها را نباید برای نگهداری قبول کرد. اگر آنها را بخوبی آموزش دهند و مواظب کنند، دینگو میتواند یک حیوان خانگی خوب و تکی شود. دینگو دارای ویژگیهای غیر عادی میباشد. بهترین بالارونده درخت و بعضی اوقات کناره گیر، اما این ویژگیها، جالب توجهاست و همانند نزدیکترین خانواده خود New Guinea Singing Dog و Finnish Spitz میباشد. چیدمان دندانها و کوتاهی آرواره وجه تمایز آنها با اجدادشان میباشد (گرگ هندی). همچنین مانند گرگ، دینگو ماده فقط یکبار در سال [[تولید مثل]] میکند. بر خلاف سگهای دیگردینگو برای زندگی کردن یک همدم برای خودش انتخاب میکند، برخی اوقات بخاطر از دست دادن شریکش از غصه خوردن بیش از حد میمیرد. اغلب تولههای آنها در حفره درختان یافت میشوند، بطور کل از تمامی اطراف و بخاطر وجود مانع در جلوی آن محافظت میشوند. با این حال برخی اوقات تولهها شکار مارها میشوند. آنها دارای غریزه بسیار قوی هستند و در گروه زندگی میکنند. این گروهها بر حسب عادت در شب شکار میکنند. آنها کارهایشان را بی صدا انجام میدهند و پارس کردن را زمانی یاد میگیرند که با دیگر [[نژادهای سگ]] در ارتباط باشند. آنها با [[جیغ زدن]] و زوزه کشیدن با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. آب یک نوع مانع برای دینگوها است و اکثر آنها فقط در [[آب راه]] میروند، شنا نمیکنند. دینگوهای وحشی از انسانها میترسند و به حیاط وحش باز میگردند. برای زنده ماندن در بیابان آنها خود را به ناخوشی و به دروغ خود را به مردن میزنند. دینگوها بندرت از خود پرخاشگری نشان میدهند. زمان پرورش آنها بین ماههای خرداد و تیر رخ میدهد. امروزه تولههای دینگو فقط دراسترالیا موجود میباشند و برای صادر کردن نمیباشند. قیمت تولههای دینگو از ۵۰۰$ تا ۱۰۰۰$ استرالیایی میباشد. مرکز پرورش دینگو در استرالیا دارای ۱۰۰ دینگو برای پرورش است.
{{-}}
== پانویس ==
خط ۶۹:
{{Link GA|no}}
[[رده:ویکیسازی رباتیک]]
|