سفرهای اکتشافی کریستف کلمب
سفرهای اکتشافی کریستف کلمب (انگلیسی: Voyages of Christopher Columbus) یک سلسله عملیات دریایی از گروهی اعزامی-اکتشافی، تحت رهبری کریستف کلمب بود که مُنجر به رویارویی، و دست‌کم به تعبیری در آن زمان، کشف قارهٔ آمریکا گردید. قارهٔ آمریکا تا پیش از آن در اروپا ناشناخته بود و کشف آن سرآغاز استعمار آمریکا گردید. برای مدت‌های مدید، چنین تصور می‌گردید که کلمب و خدمهٔ همراه وی نخستین اروپائیانی بوده‌اند که به قارهٔ آمریکای شمالی رسیدند. با همهٔ این احوال، آنها جزو نخستین‌ها نبودند. تا پیش از سفر کلمب، یک گروه از وایکینگ‌ها به رهبری لیف اریکسون در سدهٔ یازدهم میلادی به این قاره رسیده بودند.[۱][۲] سفر کلمب سرآغاز اولین تماس مستقیم اروپا با آمریکا به حساب می‌آمد که به نوبهٔ خود، آغازگر فتح و استعمار این قاره نیز می‌گردید که برای چندین قرن به طول انجامید.
 نقشهٔ ۴ سفر اکتشافی کریستف کلمب | |
| تاریخ | ۱۴۹۲, ۱۴۹۳, ۱۴۹۸, ۱۵۰۲ |
|---|---|
| مکان | آمریکا |
| شرکت‌کننده‌ها | کریستف کلمب و خدمه کاستیل (به همراه سایرین) |
| نتیجه | کشف دوباره و استعمار آمریکا توسط اروپائیان |
کلمب، ناوبر ایتالیایی بود که تحت حمایت پادشاهی اسپانیا موسوم به تاج کاستیا به این مهم نائل گردید. وی در جستجوی یک مسیر دریایی، از طریق غرب به سمت آسیا بود. عمدهٔ اهداف وی از این سفر دسترسی به منابع ادویه و سایر محصولات و امتعه شرقی بود اما حاصل این سفر دریایی، کشف یک بر جدید بین اروپا و آسیا بود. کلمب به‌طور کلی، جمعاً ۴ سفر را در میان سال‌های ۱۴۹۲ تا ۱۵۰۲ به این منطقه ترتیب داد که پیش‌زمینه‌ای را برای اکتشاف و استعمار اروپائیان در آمریکا فراهم نمود. ماحصل مجموع این سفرها پیدایش مبادله کلمبی بود.
در دوران سفرهای اریکسون و پس از وی کلمب، آمریکا، سکونتگاه سرخ‌پوستان آمریکایی بود که از نوادگان سرخ‌پوستان پالئو محسوب می‌گردیدند. این بومیان مهاجرانی بودند که با عبور از تنگه برینگ در ۲۰۰۰۰ سال پیش، وارد قارهٔ آمریکا گشته و در نقاط مختلف آن سکنی گزیدند.[۳] سفرهای کلمب در مجموع حاصل گستردگی دانش قاره‌ای در غرب اروپا و شرق آسیا بود. این جهش و پیشرفتِ به دست آمده در علم جغرافیا زمینه‌ساز کشف و استعمار بر جدید توسط اسپانیا و دیگر قدرت‌های استعماری و دریایی اروپا گردید که در برخی از متون، از این رویداد به عنوان سرآغاز دوران مدرن یاد می‌شود.[۴]
اسپانیا، پرتغال و سایر مملکت‌های پادشاهی اروپا اقدام به ایجاد مستعمرات در سراسر این سرزمین‌های جدید نمودند. دینِ ساکنان بومی نیز به مسیحیت تغییر یافت و شبکه‌های گستردهٔ تجاری در سراسر آتلانتیک برقرار گردید. ایجاد این خطوط تجاری باعث معرفی گیاهان، حیوانات و محصولات غذایی هر دو قارهٔ اروپا و آمریکا گردید. با تمام این احوال، انگیزه‌ها برای یافتن مسیری به سمت غرب و به سوی آسیا ادامه داشت. در سال ۱۵۱۳، واسکو نونیس د بالبوا توانست با عبور از مرکز باریک کانال باناما تبدیل به اولین اروپایی گردد که اقیانوس آرام را مشاهده نمود. این جستجو نهایتاً در سال ۱۵۲۱ خاتمه یافت، درست همان هنگامی که ماژلان در سراسر اقیانوس آرام حرکت کرد و به جنوب آسیا رسید.
پیش‌زمینه و فرضیات مبتنی بر زمین تخت و کُروی ویرایش
کلمب در ابتدا موفق شد که پادشاه پرتغال موسوم به ژوا دوم را متقاعد نماید تا سرمایه‌گذاری لازم در جهت این سفر اکتشافی را فراهم نماید. کارشناسان پادشاه در نهایت پس از چند سال بررسی، در مجموع به این نتیجه رسیدند که فاصلهٔ زمانی سفر ۲٬۴۰۰ مایل (۳٬۹۰۰ کیلومتر) طبق نظر کلمب، به واقع کمتر از آن چیزی است که در واقعیت وجود دارد. در همان زمان، فرناندوی دوم، پادشاه آراگون و ملکهٔ جدید اسپانیا ایزابل یکم که به تازگی در جنگ علیه مسلمانان پیروز و شهر گرانادا را به تصرف درآورده بودند، به این موضوع امیدوار شدند که بتوانند عدم اجازهٔ مسافرت‌های به سمت شرق و اقیانوس هند را که توسط پاپ و پیمان تردسییاس علیه اسپانیا وضع شده بود، با سفر به غرب و رسیدن به آسیا ابطال نمایند.[۵]
ملکهٔ اسپانیا به جهت گسترش امپراتوری و کاتولیک به نام پادشاهی اسپانیا، و همین‌طور برای حصول اطمینان از موقعیت بازارهای تجاری بهتر، کمک هزینهٔ سالانه‌ای بالغ بر ۱۲۰۰۰ مراودیس و اعطای بخشی از زمین‌های تازه مفتوح شده را پیشنهاد داد.[۶] قراردادی که برای این سفر اکتشافی تنظیم گردید در قالب فرمانی توسط ملکه ایزابلا از کاستیل به کلمب چنین اجازه‌ای می‌داد که اگر وی بتواند به هر سرزمین اصلی یا جزیره‌ای برای تاج پادشاهی دست یابد، پاداش‌های بسیاری دریافت خواهد داشت. از دیدگاه قدرت و منصب، کلمب می‌توانست به درجهٔ دریاسالار اقیانوس مفتخر گردد و همزمان فرمانداری سرزمین‌های تازه اشغال شده را هم در اختیار داشته باشد. وی حق انتخاب ۳ معتمد برای رسیدگی به دفاتر امور در سرزمین‌های جدید را هم به دست آورد. کلمب همچنین به یک عایدی مستمر بالغ بر ۱۰٪ از درآمد حاصل از سرزمین‌های جدید دست یافت.[۷]
واشینگتن اروینگ در نگارش شرح حال کلمب به تاریخ ۱۸۲۸ معتقد است که؛ کلمب به دلیل عدم حمایتِ مُکفی عوام از طرح‌هایش مشکل داشت زیرا اروپایی‌ها در آن زمان بر این عقیده بودند که زمین مسطح و تخت است. این موضوع قابل کِتمان نبود که در حقیقت ناوبری و کشتیرانی‌های اولیه در دریاها، مُتکی به ستاره‌ها و انحنای زمین کروی بود و همین موضع باعث شیوع تأیید نظریهٔ دال بر کروی بودن آن می‌گشت. محاسبهٔ طول و عرض جغرافیایی با استفاده از دستگاه اسطرلاب انجام می‌گرفت که هم دانش‌پژوهان و هم دریانوردان آن زمان به اهمیت و درستی عملکرد آن واقف بودند.[۸] فرضیهٔ زمین کروی، یک نظر عام و پذیرفته شده در علوم دوران یونان باستان بوده‌است و این دیدگاهی بود که به نوبهٔ خود تا قرون وسطی رواج بسیاری داشت. در حقیقت، اراتوستن، جغرافی‌دان و ستاره‌شناس دوران اسکندر مقدونی در قرن دوم پیش از میلاد، قطر زمین را با دقت مناسب اندازه‌گیری نموده بود.[۹] اکثر محققان در دوره‌های بعد، بر این اعتقاد بودند که ارزیابی بطلمیوس مبنی بر اینکه زمین‌های این کرهٔ خاکی محدودهٔ وسیعی بالغ بر ۱۸۰ درجه از عرصهٔ زمین را اشغال نموده‌اند صحیح و یک موضوع پذیرفته شده‌است که برای اروپاییانِ آن زمان شامل اوراسیا و آفریقا می‌گردیدند. این موضوع در تناقص با ادعای کلمب مبنی بر کوچکتر بودن زمین بود. تصور کلمب بر پایهٔ این موضوع که آسیا تنها چند هزار مایل از طرف غرب اروپا قرار دارد یک اشتباه و حاکی از تجربهٔ ناکافی او در امر ناوبری دریایی بود.[۱۰]
کلمب، معتقد به محاسبات اشتباه و نادرست مارینوس صوری بود[۱۱] مبتنی بر قرار دادن منطقهٔ وسیعی از زمین در ۲۲۵ درجه جغرافیایی و از دست دادن تنها ۱۳۵ درجه از مجموع آب‌ها.[۱۲] بنابراین و با توجه به مدارک مربوط به طول به دست آمدهٔ بالغ بر ۵۶/۵ مایل طبق نوشته‌های ابن کثیر فرغانی، او محدودهٔ زمین را به ۲۵٬۲۵۵ کیلومتر (۱۳٬۶۳۷ مایل دریایی؛ ۱۵٬۶۹۳ مایل) محاسبه کرد و فاصلهٔ جزایر قناری تا ژاپن بر پایهٔ همان استدلال خودش به ۳٬۷۰۰ کیلومتر [۲٬۰۰۰ مایل دریایی؛ ۲٬۳۰۰ مایل] ایتالیایی می‌رسید. اما کلمب از این نکته غافل بود که ابن کثیر فرغانی از فاصله‌های طولانی‌تر عربی استفاده کرده که در آن، هر مایل برابر با ۱۸۳۰ متر می‌گردید.[۱۱] با همهٔ این احوال، محدودهٔ واقعی زمین حدود ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر (۲۲٬۰۰۰ مایل دریایی؛ ۲۵٬۰۰۰ مایل) می‌باشد که در ابتدا تقریباً توسط اراتوستن در قرن دوم پیش از میلاد برآورد شده بود.[۹] یکی از کلیدی‌ترین موضوعاتی که کمک به مسافرت و رسیدن کلمب به قارهٔ آمریکا نمود، آگاهی وی از بادهای بسامان یا موسمی بود. بادی غربی که به سمت شرق وزش داشت و ناوگان کلمب مشتمل بر سانتا ماریا، لا نینا و لا پینتا را در عرض ۵ هفته از جزایر قناری در غرب آفریقا به سمت شرق و مقصد سوق می‌داد. برای بازگشت به اسپانیا و به سمت شرق در برابر این باد غالب، نیاز به یک تکنیک کشتیرانی دشوار بود که می‌توانست همراه با کاهش و از دست رفتن آذوقه و آشامیدنی ذخیره شده باشد. کلمب از بادهای غالب شمال شرقی اقیانوس اطلس شمالی برای بازگشت استفاده کرد. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که کلمب برای حرکت از بادهای بسامان و برای برگشت از بادهای غرب‌وزان استفاده نمود.[۱۳][۱۴]
اهداف سفر ویرایش
عواملی چون تبلیغ دینی و گسترش مسیحیت، شور ضداسلام در آن روزگار، قدرت کاستیل و آراگون، بیم از خطر کشور پرتغال، اشتیاق به یافتن طلا، ماجراجویی و امید به فتح سرزمین‌های جدید، نیاز اروپا به تهیه ادویه و گیاهان معطر و دارویی، انگیزه نخستین سفر کلمب به هند شد.[۱۵]
سفر نخست ویرایش
در شب سوم اوت سال ۱۴۹۲، کلمب با ۳ کشتی از پالس دو لا فرونترا خارج شد که بزرگ‌ترین آنها یک کشتی کرک بود با نام سانتاماریا و دو کشتی دیگر از نوع کوچکتر کاراول بودند. نام یکی از کشتی‌ها امروزه مشخص نیست و تنها با نام مستعار پینتا شناخته می‌شود[۱۶] نام یکی دیگر از کشتی‌ها نینا بود که نام به استعاره گرفته شده از نام مالک آن یعنی خوان نینای موگر بود.[۱۷]
کریستف کلمب پس از کشف قاره جدید (آمریکا) در تاریخ ۱۴۹۳، نامه‌ای هشت صفحه‌ای را برای ایزابل و فرناندو ملکه و پادشاه اسپانیا نوشت و در آن برداشت خود از مردمان، گیاهان و جانوران سرزمین جدید را توضیح داد.[۱۸]
سفر دوم ویرایش
(۱۴۹۳–۱۴۹۶) در ۲۴ سپتامبر ۱۴۹۳، کلمب با ناوگانی از هفده کشتی مجهز با همراهی یک گروه ۱۲۰۰ نفری جهت استعمار و سرکوب بومیان، عازم آمریکا شد. او این بار نسبت به سفر اول مسیر جنوبی‌تری را برگزید و پس از ۲۶ روز به جزیرهٔ بزرگ دومینیکا (آمریکای مرکزی) رسید سپس راه شمال را در پیش گرفت و به ترتیب جزایر آنتیل کوچک - شامل گوادلوپ، مونتسرات، آنتیگوا و نویس (Navis)- و جزایر ویرجین و پورتوریکو را کشف و همه را جزئی از قلمرو اسپانیا اعلام کرد؛ سپس به هیسپانیولا رفت و به جستجوی یاران پیشین برآمد اما مهاجرنشین را خالی از سکنه یافت؛ اروپایی‌های ساکن جزیره، همه در جنگ با بومیان کشته شده بودند. وی در مدت اقامت کوتاهش یک قلعهٔ کوچک در داخل و یک شهرک در کرانه‌های شمالی جزیره بنا نهاد.
کلمب در ادامهٔ مأموریت اکتشافی، بیشتر کرانه‌های جنوبی کوبا را از شرق تا غرب پیمود اما پیش از رسیدن به انتهای آن به این پندار که به جای جزیره با شبه‌جزیره‌ای روبروست، تغییر مسیر داد و جامائیکا را کشف کرد.
کلمب پس از سپردن امور به دست برادرانش در ۱۰ مارس ۱۴۹۶ هیسپانیولا را به مقصد اروپا ترک کرد. سفر دوم او هم به پایان رسید.
سفر سوم و بازداشت ویرایش
در سال ۱۴۹۸ کلمب برای سومین بار به آمریکا رفت. او در این سفر پیش از رسیدن به هیسپانیولا جزیرهٔ ترینیداد را کشف کرد(۳۱ ژانویه) و بخش‌هایی از ریزشگاه رودخانهٔ اورینوکو در خاک اصلی آمریکای جنوبی را پویید (اول اوت).
اوضاع در مهاجرنشین اسپانیایی ناآرام بود. مهاجرانی که وعده‌های کلمب را شنیده و به طمع ثروت‌های بی‌پایان دنیای نو راهی آمریکا شده بودند، اینک ناخشنود از وضعیت خود، برکناری وی را می‌خواستند. کلمب که درگیر سرکوب بومیان بود برای مقابله با این فتنهٔ جدید از خود شدت عمل نشان داد و چند تن از افرادش را به جرم نافرمانی اعدام کرد. شماری از ناراضیان پس از بازگشت به میهن، از کلمب به دربار اسپانیا شکایت بردند و او را به سوءمدیریت و بی‌کفایتی متهم کردند. شاه و ملکه یک بازرس سلطنتی به نام فرانسیسکو دبوبادیلا را مأمور رسیدگی به این شکایات کردند. او نیز پس از ورود به آمریکا (۱۵۰۰ میلادی) بی‌درنگ کلمب و برادرانش را از مناصبشان برکنار کرده و همه را تحت‌الحفظ به اسپانیا فرستاد. هرچند کلمب پس از مدت کوتاهی آزادیش را به دست آورد ولی مقام فرمانداری دیگر به او داده نشد.
سفر چهارم ویرایش
در ۹ مه ۱۵۰۲ کلمب برای چهارمین و آخرین بار به آمریکا رفت با این هدف جسورانه که برای نخستین بار کرهٔ زمین را دور بزند. او و پسر کوچک‌ترش فردیناند برای یافتن راه عبوری به سوی غرب سراسر کرانه‌های آمریکای مرکزی را از بلیز تا پاناما جستجو کردند ولی حادثهٔ تصادف با یک کشتی بازرگانی بومی آنان را از ادامهٔ سفر بازداشت. تا رسیدن نیروی کمکی از هیسپانیولا، کلمب به ناچار یک سال را در جامائیکا به سر برد و سرانجام در ۷ نوامبر ۱۵۰۴ میلادی توانست به اسپانیا بازگردد.
در سال‌های آخر عمر کلمب طبق توافقات اولیه با دربار خواستار دریافت ده درصد کل سودهای بدست‌آمده از سرزمین‌های جدید شد ولی دولت به این بهانه که وی دیگر به عنوان فرماندار انجام وظیفه نمی‌کند، قراردادهای پیشین را معتبر ندانست و درخواست‌هایش را رد کرد. کریستف کلمب در ۲۰ مه ۱۵۰۶ در اسپانیا درگذشت. آرامگاه او در کلیسای جامع سویل یا به روایتی در کلیسای جامع سانتا دومینگو است.
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ "History – Leif Erikson (11th century)". BBC. Retrieved 12 October 2015.
- ↑ "Why Do We Celebrate Columbus Day and Not Leif Erikson Day?". National Geographic. 11 October 2015. Retrieved 12 October 2015.
{{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ Dillehay, Tom D.; Ocampo, Carlos; Saavedra, José; Sawakuchi, Andre Oliveira; Vega, Rodrigo M.; Pino, Mario; Collins, Michael B.; Cummings, Linda Scott; Arregui, Iván (2015-11-18). "New Archaeological Evidence for an Early Human Presence at Monte Verde, Chile". PLOS ONE. 10 (11): e0141923. doi:10.1371/journal.pone.0141923. ISSN 1932-6203. PMC 4651426. PMID 26580202.
- ↑ Mills, Keneth and Taylor, William B. , [۱], p.36, SR Books, 1998, شابک ۰−۸۴۲۰−۲۵۷۳−۱
- ↑ Jensen, De Ladickmar (1992), Renaissance Europe 2nd ed. pg. 341
- ↑ Durant, Will "The Story of Civilization" Vol. VI, "The Reformation". New York: Simon & Schuster, 1957. شابک ۰−۶۷۱−۶۱۰۵۰−۳. p. 260.
- ↑ Stuart, Isabella of Castile: the first Renaissance queen, 2004, p. 295.
- ↑ Russell, Jeffrey Burton 1991. Inventing the Flat Earth. Columbus and modern historians, Praeger, New York, Westport, London 1991;
Zinn, Howard 1980. A People's History of the United States, HarperCollins 2001. p.2 - ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Sagan, Carl. Cosmos; the mean circumference of the Earth is 40,041.47 km.
- ↑ Morison, Samuel Eliot, Admiral of the Ocean Sea: The Life of Christopher Columbus Boston, 1942
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Christopher Columbus (Italian explorer)". Encyclopædia Britannica (Encyclopædia Britannica Online ed.). Encyclopædia Britannica Inc. 2013. Retrieved September 12, 2013.
- ↑ [۲]
- ↑ "The First Voyage Log". Archived from the original on 14 October 2009. Retrieved 2008-04-18.
- ↑ "Christopher Columbus and the Spanish Empire". Archived from the original on 6 July 2009. Retrieved 2008-04-18.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامReferenceAوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Real Academia Española (1737). Diccionario de autoridades. Vol. 5. Archived from the original on 2 September 2020. Retrieved 14 November 2020.
- ↑ "The Original Niña". The Niña & Pinta. British Virgin Islands: The Columbus Foundation. Archived from the original on 26 May 2015. Retrieved 12 October 2013.
- ↑ نامه کریستف کلمب متعلق به سال ۱۴۹۳ به ایتالیا بازگردانده شد، رادیو فردا
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Voyages of Christopher Columbus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۷.
