چایجان
چایجان (در گیلکی: چاجان یا چاجؤن) روستایی از توابع بخش چابکسر و شهرستان رودسر است که در استان گیلان واقع میباشد.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | گيلان |
شهرستان | رودسر |
بخش | چابکسر |
جمعیت | ۵۰۰ خانوار |
جمعیتشناسی
ویرایشجمعیت چایجان طبق نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵، ۱۵۵۰ نفر در ۵۰۰ خانوار بوده است. مردم چایجان گیلک هستند و به گویش بیهپیشی زبان گیلکی سخن میگویند.
تقسیمات
ویرایشچايجان متشکل از بخش هایی است که اگرچه به طور سیاسی رسمیت ندارند اما در بین مردم شناختهشده هستند. این مناطق شامل جیرِسر، چلیکسر، کرجِخیل، تنکابونخیل، فرامرزخیل، سِدِخیل، کراتسره، شوُغوُزبینی و توساکو است.
محصولات
ویرایشمحصولات اصلی چایجان شامل برنج، چای و نیز مرکبات از جمله کیوی و پرتقال است که در بین این محصولات کشت برنج سابقهای بسیار دیرینهتر دارد. محصولات لبنی نیز به صورت محدودتر تولید شده و همچنین چایجان دارای یک شیلات است و ماهیگیری از مشاغل با قدمت روستا محسوب میشود.
اقلیم و جغرافیا
ویرایشچایجان منطقهای با زمین های هموار و جلگهای است که از جهت شمال به دریای کاسپین میرسد و از طرف های دیگر با روستاهای سیاهکلرود، چایخانسر و بندبن همجوار است. چایجان به دلیل قرارگیری در بین دریای کاسپین و رشته کوههای البرز به طور کلی دارای اقلیمی پرباران، مرطوب و معتدل است.
منشأ نام
ویرایشبه عقیده مردم روستا نام منطقه در اصل چاجان است و علت این نامگذاری مرغوبیت آبهای زیرزمینی منطقه بوده است. بنابراین «چا» همان چاه (منظور آب چاه) بوده و «جان» نیز اشاره به خوشمزگی و زلال بودن آب دارد.
اشارات تاریخی
ویرایشه.ل رابینو در کتاب ولایات دارالمرز ایران-گیلان آورده است: چاجان، چایجان هم نامیده میشود. قسمتی از سیاهکلرود است و در مشرق رضی محله کنار جاده چابکسر به رامسر قرار دارد، این منطقه در نزدیکی چاجان جنگلی و زیباست، محدود است.[۱] درپشت دهکده و میان کوهها ییلاقهای جوردشت واقع شده است که قلعه یا دهکدهای در آن دیده میشود و این قلعه به مقبره قدیمی نور عباس یا نقره عباس محدود است.
نگارخانه
ویرایش-
روستای بندبن و چایجان
منابع
ویرایش- ↑ ولایات دارالمرز ایران-گیلان/ه. ل. رابینو -مترجم جعفر خمامی زاده، /رشت انتشارات طاعتی۱۳۵۷
- سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵
- روستا های ایران