کرنا[۱] یا مانگرو جامعه گیاهی شامل درختان و بوته‌هایی است که در زیستگاه‌های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری (عرض جغرافیایی زیر ۲۵ درجه) می‌رویند. دو گونه مشهور حرا (نام علمی: Avicennia marina) و چندل (نام علمی: Rhizophhora mucronata) در این نوع جنگل‌ها وجود دارد که هر دو گونه آن در ایران یافت می‌شود و در نواحی ساحل خلیج فارس و دریای عمان به شکل نوار باریکی به‌طور پراکنده دیده می‌شود.

جنگل مانگرو در مالزی
جنگل ساحلی جزیره اوکیناوا در ژاپن

مانگروها گیاهان چوبی هستند که در حد فاصل خشکی و دریا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری زیست می‌کنند. اجتماعات گیاهی مانگرو در محیط‌هایی به رشد و ادامه زندگی می‌پردازند که شوری بالاست، جزر و گاه وجود دارد. مانگروها محیط اکولوژیک بی‌همتایی ایجاد می‌کنند که میزبان اجتماعات غنی از انواع گونه‌هاست. این جنگل‌ها به نحو مؤثری بر محیط‌های استقرار خود تأثیر می‌گذارند. سیستم ریشه‌ای آنها باعث پایداری رسوبات می‌شود و اجتماعات آنها انرژی امواج را کاهش می‌دهد و در مقابل، زیستگاه و پناهگاه مناسب برای شمار زیادی از موجودات زنده ایجاد می‌کند.[۲]

کلمه مانگرو اسم مرکبی است معرف اکوسیستم خاص در مناطق استوایی، حاصل از تجمع بسیار ویژه‌ای از گیاهان و جانوران در سواحل پست خورها، دلتاها، برکه‌ها و سواحل دریاها و در عین حال نشانگر و معرف درختان و درختچه‌های این گونه اکوسیستم‌ها نیز می‌باشد. این گیاهان در گروه گیاهان شوره‌زی قرار دارند.

این جوامع گیاهی سرمنشأ زنجیره‌های غذایی دیگر موجودات زنده منطقه بوده و دارای اراضی مساعد و حاصلخیز وسیعی هستند. چنین محیطی به دلیل آنکه در حد واسط اکوسیستم خشکی و اکوسیستم دریایی قرار گرفته، موجب به وجود آمدن زیستگاه مناسبی برای انواع جانوران آبزی و پرندگان گشته‌اند. این جوامع گیاهی همیشه تأمین‌کننده بخشی از نیازهای اقتصادی انسانی است به‌طوری که در پاره‌ای نقاط، به خاطر برداشت‌های نادرست، بقای آن‌ها که قبلاً به صورت توده‌های جنگلی انبوهی بوده، به خطر افتاده است.

بوم‌ناحیه‌های کرنا

ویرایش
بوم‌ناحیه‌های کرنای قلمرو نوحاره‌ای
Alvarado mangroves مکزیک
Amapá mangroves برزیل
Bahamian mangroves باهاما، جزایر تورکس و کایکوس
حرا باهیا برزیل
Belizean Coast mangroves بلیز
Belizean reef mangroves بلیز
Bocas del Toro–San Bastimentos Island–San Blas mangroves کاستاریکا، پاناما
Coastal Venezuelan mangroves ونزوئلا
Esmeraldas–Pacific Colombia mangroves کلمبیا، اکوادور
Florida mangroves ایالات متحده آمریکا
Greater Antilles mangroves کوبا، جمهوری دومینیکن، هائیتی، جامائیکا، پورتوریکو
Guianan mangroves گویان فرانسه، گویان، سورینام، ونزوئلا
Gulf of Fonseca mangroves السالوادور، هندوراس، نیکاراگوئه
Gulf of Guayaquil–Tumbes mangroves اکوادور، پرو
Gulf of Panama mangroves پاناما
Ilha Grande mangroves برزیل
Lesser Antilles mangroves آنتیل کوچک
Magdalena–Santa Marta mangroves کلمبیا
Manabí mangroves اکوادور
Maranhão mangroves برزیل
Marismas Nacionales–San Blas mangroves مکزیک
Mayan Corridor mangroves مکزیک
Mexican South Pacific Coast mangroves مکزیک
Moist Pacific Coast mangroves کاستاریکا، پاناما
Mosquitia–Nicaraguan Caribbean Coast mangroves کاستاریکا، هندوراس، نیکاراگوئه
Northern Dry Pacific Coast mangroves السالوادور، گواتمالا
Northern Honduras mangroves گواتمالا، هندوراس
Pará mangroves برزیل
Petenes mangroves مکزیک
Piura mangroves پرو
Ría Lagartos mangroves مکزیک
Rio Negro–Rio San Sun mangroves کاستاریکا، نیکاراگوئه
Rio Piranhas mangroves برزیل
Rio São Francisco mangroves برزیل
Southern Dry Pacific Coast mangroves کاستاریکا، نیکاراگوئه
Tehuantepec–El Manchón mangroves مکزیک
Trinidad mangroves ترینیداد و توباگو
Usumacinta mangroves مکزیک
حرا گوداوری–کریشنا هند
Indochina mangroves کامبوج، مالزی، تایلند، ویتنام
Indus River Delta–Arabian Sea mangroves پاکستان
Myanmar coast mangroves میانمار، هند، مالزی، تایلند
Sunda Shelf mangroves برونئی، اندونزی، مالزی
سونداربانس بنگلادش، هند
Northwest Mexican Coast mangroves مکزیک
New Guinea mangroves گینه نو
Australian mangroves استرالیا
Red Sea mangroves جیبوتی، مصر، اریتره، عربستان سعودی، سومالی، سودان، یمن
Central African mangroves آنگولا، کامرون، جمهوری دموکراتیک کنگو، گینه استوایی، گابن، غنا، Niger Delta
East African mangroves کنیا، موزامبیک، تانزانیا
حرا گینه سنگال، گامبیا، گینه بیسائو، گینه، سیرالئون، لیبریا، ساحل عاج
Madagascar mangroves ماداگاسکار
حرا آفریقای جنوبی موزامبیک، آفریقای جنوبی

منابع

ویرایش
  • زنده دل، دستیاران، حسن. (مجموعه کتابهای راهنمای جامع ایرانگردی استان هرمزگان) ج۱. چاپ وانتشار سال ۱۹۹۸ میلادی.
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴.
  2. عرفانی، ملیحه، نوری، غلامرضا، دانه‌کار، افشین، مروی مهاجر، محمدرضا، محمودی، بیت‌الله. (۱۳۸۸). 'بررسی پارامترهای رویشی جنگل‌های مانگرو خلیج گواتر در جنوب شرقی ایران'، تاکسونومی و بیو سیستماتیک، ۱(۱), pp. 33-46.