گوردون موری تی.۵۰
جی‌ام‌ای تی. ۵۰ یا گوردون موری اتوموتیو تایپ ۵۰ (به انگلیسی: Gordon Murray Automotive Type 50) یک خودروی اسپورت است که توسط شرکت خودروسازی گوردون موری ساخته شده‌است. تی. ۵۰ که توسط گوردون موری طراحی شده و از مک‌لارن اف۱ الهام گرفته شده‌است، مجهز به موتور ۳٬۹۹۴ سانتی‌متر مکعب (۴٫۰ لیتر) سفارشی کاملاً جدید است که موتور وی۱۲ تنفس طبیعی توسط کازوورث ساخته شده‌است، نیرو می‌گیرد. توان موتور ۶۶۳ اسب بخار متری (۴۸۸ کیلووات؛ ۶۵۴ اسب بخار) رتبه‌بندی شده‌است در ۱۱۵۰۰ دور در دقیقه با بیشینه گشتاور ۴۶۷ نیوتن متر (۳۴۴ پوند نیرو-فوت) در ۹۰۰۰ دور در دقیقه است.[۱]
| گوردون موری اتوموتیو نوع ۵۰ | |
|---|---|
.jpg) | |
| دید کلی | |
| شرکت | گوردون موری اتوموتیو |
| نام‌های دیگر | جی‌ام‌ای تی. ۵۰ |
| تولید | ۲۰۲۳ (انتظار می‌رود) |
| مونتاژ | انگلستان: دانسفولد، ساری (گوردون موری دیزاین با مسئولیت محدود) |
| طراح | گوردون موری |
| بدنه و شاسی | |
| کلاس | خودروی اسپورت (اس) |
| شکل بدنه | ۲ در کوپه |
| طرح‌بندی | موتور وسط عقب-محور عقب |
| درها | پروانه‌ای |
| خودروهای وابسته | مک‌لارن اف۱ گوردون موری تی.۳۳ |
| پیشرانه | |
| موتور | ۴٫۰ لیتر؛ ۲۴۳٫۷ اینچ مکعب (۳٬۹۹۴ سانتی‌متر مکعب) "۳٫۹ لیتری" Cosworth GMA وی۱۲ |
| قدرت موتور |
|
| جعبه‌دنده | ۶ سرعته ایکس‌تراک اچ-پترن دستی |
| ابعاد | |
| فاصله بین محورها | ۲٬۷۰۰ میلیمتر (۱۰۶٫۳ اینچ) |
| درازا | ۴٬۳۵۲ میلیمتر (۱۷۱٫۳ اینچ) |
| پهنا | ۱٬۸۵۰ میلیمتر (۷۲٫۸ اینچ) |
| بلندی | ۱٬۱۶۴ میلیمتر (۴۵٫۸ اینچ) |
| وزن خالص | ۹۸۶ کیلوگرم (۲٬۱۷۴ پوند) |
رقبای اصلی جی‌ام‌ای تی. ۵۰ استون مارتین والکری و مرسدس-آام‌گ وان هستند. تی. ۵۰ به وزن محدود ۹۸۶ کیلوگرم (۲٬۱۷۴ پوند) دست می‌یابد، جایگزین اکثریت قریب به اتفاق خودروهای کلاس خود، با وی۱۲ تنفس طبیعی با وزن ۱۷۸ کیلوگرم (۳۹۲ پوند) به تنهایی و شاسی حداقل ۳۰ کیلوگرم (۶۶ پوند) سبک‌تر از مک‌لارن اف۱ باشد.[۲] در نتیجه، تی. ۵۰ دارای یکی از بالاترین نسبت توان به وزن در بین کلاس خود با ۶۷۲ اسب بخار (۵۰۱ کیلووات) است. در هر تن، در حالی که موتور آن به خروجی خاص ۱۲۲٫۱ کیلووات (۱۶۳٫۷ اسب بخار؛ ۱۶۶ اسب بخار متری) در هر لیتر می‌رسد.
آیرودینامیک ویرایش
.jpg)
یکی از ویژگی‌های متمایز جی‌ام‌ای تی. ۵۰، فن آیرودینامیک ۸٫۵ کیلوواتی ۴۰ سانتی‌متری است که در قسمت پشت خودرو تعبیه شده‌است که توسط یک موتور الکتریکی ۴۸ ولتی تغذیه می‌شود. این خودرو با الهام از خودروی فرمول یک برابهام BT46B، برای بهبود چشمگیر جلوه زمین تی. ۵۰ ساخته شده‌است. از آنجایی که تی. ۵۰ از دیفیوزرهای عقب زاویه دار بسیار تهاجمی و شیب دار استفاده می‌کند، این به نوبه خود باعث ایجاد هوای متلاطم یا نیمه ایست قابل توجهی می‌شود که وقتی تی. ۵۰ فن خود را غیرفعال می‌کند، از روی دیفیوزر عبور می‌کند. با استفاده از فن آیرودینامیکی یکپارچه، تی. ۵۰ می‌تواند هوای زیر خودرو را با زاویه ۹۰ درجه مکش کند و افزایش قابل توجهی در نیروی رو به پایین کلی ایجاد کند، زیرا جریان آرامی از هوا را از روی دیفیوزر پشتی عبور می‌دهد، بنابراین، ایجاد یک‌هوا در زیر خودرو می‌کند. سطح مکش بیشتر در پشت سر هم با اثر ونتوری، در زیر خودرو، جلوتر از دیفیوزرهای شیب دار عقب ایجاد می‌شود. این به تی. ۵۰ اجازه می‌دهد تا لایه مرزی و گرداب‌های متلاطم زیر خودرو را کنترل کند و به‌طور قابل توجهی نیروی رو به پایین را بهبود بخشد. در نتیجه طراحی آیرودینامیک به کمک فن تی. ۵۰، نیاز به هر بسته آیرودینامیکی در جلو یا عقب تی. ۵۰، مانند اسپلیتر، بال یا طراحی آئرودینامیکی تهاجمی در ایجاد نیروی رو به پایین بیشتر بی تأثیر تلقی می‌شود. و بنابراین ناچیز در نظر گرفته می‌شوند و اجازه می‌دهند فرمی آزاد و طراحی بیرونی روان داشته باشند. با این حال، تی. ۵۰ از اسپویلرهای آئرو فعال استفاده می‌کند که با فن آیرودینامیک کار می‌کنند. عملکرد هوا و فن فعال خودرو به حالت انتخابی راننده بستگی دارد که در شش ایستگاه از پیش تنظیم شده در کابین خلبان خودرو ارائه شده‌است. طراحی هوا به کمک فن، امکان افزایش ۳۰ درصدی نیروی رو به پایین را در صورت انتخاب حالت «نیروی رو به پایین بالا» فراهم می‌کند و هوا را از طریق کانال‌های هوا عمود بر جریان هوا در زیر خودرو هدایت می‌کند و اثر مکش بالایی از زمین ایجاد می‌کند. علاوه بر این، تی. ۵۰ تحت ترمز ۱۰۰٪ نیروی رو به پایین اضافی را با گسترش اسپویلرهای فعال تا زاویه حمله ۴۵ درجه و استفاده از مجاری دیفیوزر فراهم می‌کند. تی. ۵۰ همچنین می‌تواند با انتخاب پیش‌تنظیم‌های حالت تخصصی حالت‌های «streamline» و «Vmax» به کاهش درگ دست یابد که به کاهش ۱۲٫۵ درصدی درگ کلی اجازه می‌دهد.
مقایسه با مک‌لارن اف۱ ویرایش
این خودرو به دلیل شباهت‌های بی شمارش به مک‌لارن اف۱ که بین سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۸ تولید شد و گوردون موری آن را مفهومی و مشترک طراحی کرد، مورد توجه قرار گرفته‌است. گوردون موری اتوموتیو تی. ۵۰ را «جانشین معنوی مک‌لارن اف۱» ساخته موری توصیف کرده‌است. تی. ۵۰ ویژگی‌های آشنای اف۱ را به اشتراک می‌گذارد: موقعیت رانندگی متمرکز با دو صندلی سرنشین در کنار راننده، گیربکس شش سرعته دستی، پیشرانه وی۱۲، شیشه‌های سرنشینان بلیط، درهای بال دو وجهی و همچنین آیرودینامیک اثر زمینی به کمک فن.[۳]
تی. ۵۰ بسیاری از نارسایی‌های طراحی و مهندسی ابرخودروهای دهه ۹۰ را برطرف می‌کند، بسیاری از آن‌ها ناشی از شیوه‌های طراحی دوره‌ای و محدودیت‌های زمانی و بودجه‌ای است که توسط مک لارن اعمال می‌شود. همان‌طور که موری ثبت کرده‌است: «ستون فقرات بیش از حد ۵۰ میلیمتر پهن است، چراغ‌های جلو مانند کرم‌های درخشنده در شیشه هستند، تهویه هوا ناامید بود، ترمزها صدای جیر می‌کشند، کلاچ باید هر ۵۰۰۰ مایل تنظیم شود، کیسه مخزن سوخت هر پنج سال یکبار تعویض می‌شود، چمدان‌ها را بارگیری می‌کند. کمدها دردناک بود. همه اینها در سرم گیر کرده بود»[۴]
تولید ویرایش
جی‌ام‌ای قصد دارد ۱۰۰ خودروی مشتری را در سایت تولید ساری (انگلستان) بسازد.[۵] هر خودرو قبل از مالیات محلی ۲٫۳۶ میلیون پوند قیمت داشت و تمام ۱۰۰ دستگاه مشخصات جاده ای برنامه‌ریزی شده در عرض ۳۸ ساعت پس از نمایش جهانی آن فروخته شد.[۶][۷] از اوت ۲۰۲۰، ۱۳ نمونه اولیه جی‌ام‌ای تی. ۵۰ برای تصویب مقررات تصادف، دوام و آلایندگی وجود دارد.
کارایی ویرایش
جی‌ام‌ای تی. ۵۰ دارای ۶۰ مایل بر ساعت (۹۷ کیلومتر بر ساعت) است ۲٫۸ ثانیه و حداکثر سرعت ۲۱۷ مایل در ساعت[۸]
انواع ویرایش
۲۵ نوع مسابقه‌ای از این خودرو، با نام گوردون موری اتوموتیو تی. ۵۰اس Niki Lauda، هر کدام با قیمت ۳٫۱ میلیون پوند (قبل از کسر مالیات) وجود خواهد داشت. وزن خود را ۱۳۴ کیلوگرم کاهش داده و وزن خودرو را به ۸۵۲ کیلوگرم رسانده‌است. موارد اضافی شامل بال دلتا با عرض ۱۷۸۴ میلیمتر در عقب، آئروفویل زیر بدنه، اسپلیتر جلوی جدید و دیفیوزرهای قابل تنظیم است که به خودرو ۱۵۰۰ کیلوگرم نیروی رو به پایین می‌دهد. توان موتور به بیش از ۷۰۰ اسب بخار افزایش یافته‌است، یک باله هوا به آن اضافه شده‌است که از سقف تا عقب خودرو امتداد می‌یابد و کانال‌های پخش کننده زیر بدنه کاملاً باز می‌شوند و فن به‌طور دائم در ۷۰۰۰ دور در دقیقه کار می‌کند.[۷]
جستارهای وابسته ویرایش
- مک‌مورتری اسپیرلینگ، نمونه اولیه خودروی الکتریکی ۲۰۲۱ که از فن‌ها برای نیروی رو به پایین بیشتر استفاده می‌کند.
منابع ویرایش
- ↑ Katsianis, Jordan (4 August 2020). "Gordon Murray Automotive T.50 revealed – the real McLaren F1 successor". Evo. Retrieved 10 August 2020., and a maximum rpm redline of 12,100 rpm.
- ↑ Marriage, Ollie (4 August 2020). "This is it: Gordon Murray's astonishing £2.36m T.50". Top Gear. Retrieved 10 August 2020.
- ↑ "Gordon Murray Automotive reveals details for its new 'T.50': the purest, lightest, most driver-focused supercar ever". Gordon Murray Design. Retrieved 11 August 2020.
- ↑ Marriage, Ollie (6 August 2020). "Geek out on the Murray T.50's amazing details". Top Gear. Retrieved 11 August 2020.
- ↑ "Gordon Murray unveils T.50 supercar". The Engineer. 5 August 2020. Retrieved 11 August 2020.
- ↑ "New 2022 Gordon Murray Automotive T.50 rewrites the supercar rule book". Auto Express. 4 August 2020. Retrieved 13 September 2020.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Murray to unleash more powerful and even lighter racing T.50" (PDF). gordonmurrayautomotive.com. 4 September 2020. Archived from the original (PDF) on 8 اكتبر 2020. Retrieved 13 September 2020.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "@short_throw_shifts on Instagram: "Simply hadn't realised we had been given stats for the GMA T.50 2.8 seconds to sixty is strong even in todays world of likes of the @ferrari SF90 Stradale and @mclaren 765lt. A top end of 217 MPH (350 KPH) is blisteringly quick. . . . . . . . . . . . . . . . #gma #gmat50 #gordanmurraydesign #supercars #savethemanuals #manualmonday #topgear #gmat33"".