گویش ماهشهری
(تغییرمسیر از گویش هندیجانی)
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
گویش ماهشهری یا گویش معشوری گویش مردم شهرستان ماهشهر می‌باشد و در بین بخشی از مردم رواج دارد. گویش ماهشهری که به گویش بندری نیز معروف است از لحاظ رده شناختی یکی از گویش‌های ایرانی نوی غربی است و به دلیل اشتراکاتی که با گونه‌های مختلف لری دارد در زمره آنها قرار می‌گیرد.[۱][۲] الله کرم لیراوی مینویسد، مجموع گویش‌های هم خانواده همچون: بختیاری، لرستانی، کهگیلویه‌ای، بویراحمدی، ممسنی، لیراوی دیلمی، گناوه‌ای، ماهشهری، کوهمره‌ای و… شاید ابتدا یکی بوده‌اند و به تناسب مکانی که قرار گرفته‌اند و رشد کرده‌اند، گویش جدید تری ایجاد شده که با اصل خود یا انشعاب خود فرق می‌کند.[۳] چند گویش خویشاوند با لری بویراحمدی ماننـد گویش بهمئی و ماهشهری، در بخشهایی از شرق، جنوب‌شرقی و مناطق ساحلی جنوب خوزستان، تکلم میشـود.[۴]
| گویش ماهشهری | |
|---|---|
| گویش معشوری | |
| زبان بومی در | ایران |
| منطقه | جنوب و جنوب شرق استان خوزستان و شمال استان بوشهر |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | - |
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ آزاده, عبادی; نسترن, توکلی (2011-01-01). "بازنمایی عمده فرآیندهای آوایی گویش ماهشهری" (1).
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ ساخت آوایی و دستور زبان لری. ص. ۴۰۷. شابک ۹۷۸۶۰۰۱۸۰۱۱۱۲.
- ↑ گویش و ادبیات مردم دیلم و لیراوی، الله کرم لیراوی، صفحهٔ ۳۰
- ↑ شماره .۱۲ پژوهش‌های نثر و نظم فارسی، سال پنجم، پاییز و زمستان ۱۴۰۰، ص۱۴