آزمون شعله روشی در شیمی است که برای شناسایی حضور یون فلزی خاص در یک ترکیب از آن استفاده می‌شود.

آزمون شعله بر روی سدیم کربنات

لایهٔ ظرفیت هر یون فلزی پر است. وقتی یون فلز در معرض گرما قرار می‌گیرد، الکترون‌های لایهٔ ظرفیت انرژی می‌گیرند و به لایه‌های بالاتر می‌روند. از آنجا که حضور الکترون در لایه‌های بالاتر ناپایدار است، این الکترونها بلافاصله به سطح انرژی پیشین و لایهٔ قبلی بازمی‌گردند و انرژی خود را که از دست می‌دهند به صورت نور منتشر می‌کنند. رنگ این نور متناسب با میزان انرژی ای است که الکترون در جهش به سطح انرژی پایین‌تر از دست داده است.[۱]

رنگ شعله

ویرایش

رنگ شعله ی برخی از فلزها در زیر نوشته شده است

یون رنگ شعله
آلومینیوم سفید نقره ای
آرسنیک آبی
بور سبز روشن
باریم سبز
بریلیم سفید
بیسموت لاجوردی
کلسیم نارنجی-قرمز
کادمیم قرمز آجری
سدیم زرد
کبالت سفید نقره ای
کروم سفید نقره ای
سزیم آبی بنفش
مس (I) سبز
مس (II) سبز
ژرمانیم آبی کم رنگ
آهن (II) طلایی
آهن (III) نارنجی قهوه ای
هافنیم سفید
جیوه قرمز
ایندیم نیلی
پتاسیم بنفش
لیتیم قرمزلاکی
منیزیم سفید پرنور
منگنز سبز زردفام
مولیبدن سبز زردفام
سدیم زرد
نیوبیم سبزآبی
نیکل سفید نقره ای یا بی رنگ
فسفر فیروزه ای
سرب آبی روشن
رادیم قرمز سیر
روبیدیم ارغوانی
آنتیموان سبز روشن
اسکاندیم نارنجی
سلنیم لاجوردی
قلع آبی روشن
استرانسیم قرمز نارنجی
تانتال آبی
تلوریم سبز روشن
تیتانیم سفید نقره ای
وانادیم سبز زردفام
تنگستن سبز زردفام
ایتریم قرمز سیر
زیرکونیم قرمز روشن

منابع

ویرایش