آستین (تگزاس)

شهری در ایالت تگزاس، آمریکا
(تغییرمسیر از آستین، تگزاس)

شهر آستین (به انگلیسی: Austin) پایتخت ایالت تگزاس در جنوب ایالات متحده آمریکا است. جمعیت این شهر در حدود ۹۷۶٬۰۰۰ نفر تخمین زده شده‌است.[۲] مراکز دولتی و مجلس عوام و سنای تگزاس هر دو در این شهر مستقر هستند. همچنین بزرگ‌ترین پایگاه نظامی ایالات متحدهٔ آمریکا در جهان به‌نام پایگاه فورت هود در ۹۷ کیلومتری شهر آستین قرار دارد.[۳] آستین به عنوان پایتخت موسیقی زندهٔ جهان و با داشتن بهترین بدنسازان آمریکا معروف و شناخته می‌شود.

آستین
City of Austin
نام مستعار: 
پایتخت موسیقی زنده جهان[۱]
موقعیت در تگزاس
موقعیت در تگزاس
کشور ایالات متحده آمریکا
ایالتتگزاس
تاریخ اسکان۱۸۳۵
حکومت
 • شهرداراستیون ادلر
مساحت
 • شهر۷۰۴ کیلومتر مربع (۲۷۲ مایل مربع)
 • خشکی۷۷۱٫۶ کیلومتر مربع (۲۹۷٫۹ مایل مربع)
 • آب۱۷٫۹ کیلومتر مربع (۶٫۹ مایل مربع)
 • کلان‌شهری
۱۱۰۹۹٫۹۱ کیلومتر مربع (۴۲۸۵٫۷۰ مایل مربع)
ارتفاع
۱۴۹ متر (۴۸۹ فوت)
جمعیت
 (۲۰۱۳)
 • شهر۸۸۵۴۰۰
 • تراکم۱۳۰۰/کیلومتر مربع (۳۳۰۰/مایل مربع)
 • کلان‌شهری
۱۸۸۳۰۵۱
منطقهٔ زمانییوتی‌سی ۶- (CST)
 • تابستانی (DST)یوتی‌سی ۵- (CDT)
کد پستی
۷۸۷۰۱–۷۸۷۰۵, ۷۸۷۰۸–۷۸۷۳۹, ۷۸۷۴۱–۷۸۷۴۲, ۷۸۷۴۴–۷۸۷۶۹
کد(های) منطقه۷۳۷ ،۵۱۲
وبگاهwww.austintexas.gov//

تاریخ

ویرایش

آستین در ۱۸۳۵ نخست توسط اروپاییان مسکونی گردید. در آن‌زمان تگزاس قسمتی از مستعمرهٔ اسپانیا محسوب می‌شد. اما قبل از آن نیز سرخ‌پوستان در منطقه سکنی داشتند. بزرگترین قبیله مسکونی قبیله تنکاوا (به انگلیسی: Tonkawa) نام داشت.[۴] طولی نکشید که آستین تبدیل به پایتخت جمهوری تگزاس گردید و از آن زمان تا به امروز مرکزیت خود را در تگزاس حفظ کرده‌است.

جغرافیا

ویرایش

این شهر در عرض °۳۰ و '۱۶ شمالی و در طول °۹۷ و '۴۷ غربی واقع شده‌است و ۱۶۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. مساحت آن ۶۶۹ کیلومتر مربع تخمین زده می‌شود.

آستین در جوار رودخانه کلرادو قرار دارد و دارای آب و هوایی نسبتاً معتدل و گرم اما مطبوع در طول سال می‌باشد.

جمعیت‌شناسی

ویرایش
جمعیت‌ها
سرشماری جمعیت ٪±
۱۸۵۰۶۲۹
۱۸۶۰۳٬۴۹۴۴۵۵٫۵%
۱۸۷۰۴٬۴۲۸۲۶٫۷%
۱۸۸۰۱۱٬۰۱۳۱۴۸٫۷%
۱۸۹۰۱۴٬۵۷۵۳۲٫۳%
۱۹۰۰۲۲٬۲۵۸۵۲٫۷%
۱۹۱۰۲۹٬۸۶۰۳۴٫۲%
۱۹۲۰۳۴٬۸۷۶۱۶٫۸%
۱۹۳۰۵۳٬۱۲۰۵۲٫۳%
۱۹۴۰۸۷٬۹۳۰۶۵٫۵%
۱۹۵۰۱۳۲٬۴۵۹۵۰٫۶%
۱۹۶۰۱۸۶٬۵۴۵۴۰٫۸%
۱۹۷۰۲۵۳٬۵۳۹۳۵٫۹%
۱۹۸۰۳۴۵٬۸۹۰۳۶٫۴%
۱۹۹۰۴۶۵٬۶۲۲۳۴٫۶%
۲۰۰۰۶۵۶٬۵۶۲۴۱٫۰%
۲۰۱۰۷۹۰٬۳۹۰۲۰٫۴%
سرشماری ده ساله ایالات متحده[۵]
ترکیب نژادی ۲۰۱۰[۶] ۱۹۹۰[۷] ۱۹۷۰[۷] ۱۹۵۰[۷]
سفیدپوست ۶۸٫۳٪ ۷۰٫۶٪ ۸۷٫۲٪ ۸۶٫۶٪
غیر اسپانیایی‌زبان ۴۸٫۷٪ ۶۱٫۷٪ ۷۳٫۴٪[۸]
سیاه‌پوست یا آفریقایی آمریکایی ۸٫۱٪ ۱۲٫۴٪ ۱۱٫۸٪ ۱۳٫۳٪
هیسپانیک یا لاتینو (از هر نژاد) ۳۵٫۱٪ ۲۳٪ ۱۴٫۵٪[۸]
آسیایی ۶٫۳٪ ۳٪ ۰٫۲٪ ۰٫۱٪

بر طبق سرشماری ایالات متحده در سال ۲۰۱۰،[۹] ترکیب نژادی آستین شامل ۶۸٫۳٪ سفیدپوست (۴۸٫۷٪ سفیدهای غیر هیسپانیک)، ۳۵٫۱٪ هیسپانیک یا لاتینو (۲۹٫۱٪ مکزیکی، ۰٫۵٪ پورتوریکویی، ۰٫۴٪ کوبایی، ۵٫۱٪ بقیه)، ۸٫۱٪ آفریقایی آمریکایی، ۶٫۳٪ آسیایی (۱٫۹٪ هندی، ۱٫۵٪ چینی، ۱٪ ویتنامی، ۰٫۷٪ کره‌ای، ۰٫۳٪ فیلیپینی، ۰٫۲٪ ژاپنی، ۰٫۸٪ بقیه)، ۰٫۹٪ سرخ‌پوست آمریکایی، ۰٫۱٪ بومی هاوایی و بقیه ساکنان اقیانوسیه، و ۳٫۴٪ دو نژاد یا بیشتر.

 
نقشه توزیع نژادی در آستین، سرشماری ۲۰۱۰ ایالات متحده. هر نقطه ۲۵ نفر است: سفیدپوست، سیاه‌پوست، آسیایی، هیسپانیک، یا بقیه (زرد)

در سرشماری ۲۰۰۰ ایالات متحده آمریکا،[۱۰] ۶۵۶٬۵۶۲ نفر، ۲۶۵٬۶۴۹ خانوار و ۱۴۱٬۵۹۰ خانواده در شهر ساکن بودند. تراکم جمعیت ۲٬۶۱۰٫۴ نفر در مایل مربع (۱٬۰۰۷٫۹ در کیلومتر مربع) بود. ۲۷۶٬۸۴۲ واحد مسکونی با تراکم متوسط ۱٬۱۰۰٫۷ نفر در مایل مربع (۴۲۵ در کیلومتر مربع) وجود داشت. ۲۶۵٬۶۴۸ خانوار وجود داشت که ۲۶٫۸٪ از آنها دارای فرزندان زیر ۱۸ سال بودند که با آنها زندگی می‌کردند، ۳۸٫۱٪ زوج‌های متأهل بودند که با هم زندگی می‌کردند، ۱۰٫۸٪ دارای یک زن خانه‌دار بدون شوهر و ۴۶٫۷٪ بدون خانواده بودند. ۳۲٫۸ از کل خانواده‌ها از افرادی تشکیل شده‌بود و ۴٫۶ دارای فردی بودند که ۶۵ سال یا بیشتر سن داشت. متوسط اندازه خانوار ۲٫۴۰ و متوسط خانواده ۳٫۱۴ بود.

در شهر، ۲۲٫۵ درصد از جمعیت زیر ۱۸ سال، ۱۶٫۶ درصد از ۱۸ تا ۲۴ سال، ۳۷٫۱ درصد از ۲۵ تا ۴۴ سال، ۱۷٫۱ درصد از ۴۵ تا ۶۴ سال و ۶٫۷ درصد که ۶۵ سال سن داشتند، ساکن شده بودند. میانگین سنی ۳۰ سال بود. به ازای هر ۱۰۰ زن، ۱۰۵٫۸ مرد وجود داشت.

متوسط درآمد یک خانوار در شهر ۴۲٬۶۸۹ دلار آمریکا و متوسط درآمد یک خانواده ۵۴٬۰۹۱ دلار بوده‌است. درآمد مردها ۳۵٫۵۴۵ دلار در مقابل ۳۰٫۰۴۶ دلار برای زنان بود. درآمد سرانه این شهر ۲۴٬۱۶۳ دلار بود. حدود ۹٫۱٪ از خانواده‌ها و ۱۴٫۴٪ از جمعیت زیر خط فقر بودند، از جمله ۱۶٫۵٪ از افراد زیر ۱۸ سال و ۸٫۷ از افراد ۶۵ سال یا بیشتر. میانگین قیمت خانه در سال ۲۰۰۹ ۱۸۵٬۹۰۶ دلار بود و از سال ۲۰۰۴ هر سال افزایش یافته‌است.[۱۱] ارزش متوسط خانه‌ای که صاحب آن در آن قرار دارد ۲۲۷٬۸۰۰ دلار در سال ۲۰۱۴ بوده‌است - بالاتر از میانگین ارزش خانه آمریکایی ۱۷۵٬۷۰۰ دلار.[۱۲]

مطالعه‌ای در دانشگاه تگزاس در سال ۲۰۱۴ بیان کرد که آستین تنها شهر ایالات متحده با نرخ رشد سریع بین ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ با ضرر خالص در آفریقایی آمریکایی‌ها بود. از سال ۲۰۱۴، سهم درصد آفریقایی آمریکایی‌ها و سفید غیر هیسپانیک آستین از کل جمعیت در حال کاهش بود با وجود افزایش واقعی تعداد هر دو گروه قومی، زیرا رشد سریع جمعیت هیسپانیک یا لاتینو و آسیایی از همه اقوام دیگر پیشی گرفته‌است. جمعیت سفید غیر هیسپانیک آستین برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ به زیر ۵۰ درصد کاهش یافت.[۱۳][۱۴][۱۵]

بر اساس یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۴ توسط گالوپ انجام شد، برآورد شده‌است که ۵٫۳ درصد از ساکنان منطقه کلان‌شهری آستین خود را لزبین، همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا یا ترنس می‌دانند.[۱۶] منطقه کلان‌شهری آستین دارای سومین نرخ در کشور بود.[۱۷]

طبق گزارش اسپرلینگز بست‌پلیسز، ۵۲٫۴٪ از جمعیت آستین مذهبی هستند.[۱۸] اکثریت اهالی آستین خود را مسیحی معرفی کردند که حدود ۲۵٫۲ درصد آنها ادعای وابستگی به کلیسای کاتولیک را داشتند.[۱۹] اسقف‌نشین کاتولیک‌های آستین که مقر آن در کلیسای جامع سنت ماری است، به جمعیت کاتولیک شهر خدمت می‌کند. در سراسر منطقه، ۲۳ آمریکایی در سال ۲۰۱۶ به عنوان کاتولیک شناخته شدند.[۲۰] سایر گروه‌های مسیحی قابل توجه در آستین عبارتند از باپتیست‌ها (۸٫۷٪)، و پس از آنها متدیست‌ها (۴٫۳٪)، قدیسان آخرالزمان (۱٫۵٪)، اسقف‌نشینان یا انگلیکان (۱٪)، لوتری‌ها (۰٫۸٪)، پرسبیترین (۰٫۶٪)، پنطیکاستی‌ها (۰٫۳٪)، و مسیحیان دیگر مانند مریدان مسیح و کلیسای ارتدکس شرقی (۷٫۱٪).[۲۱] دومین دین بزرگ اهالی آستین اسلام است (۱٫۷٪). تقریباً ۰٫۸٪ از آمریکایی‌ها در سراسر کشور ادعا می‌کردند که به دین اسلام وابسته هستند.[۲۲] شاخه غالب اسلام، اسلام اهل سنت است. بزرگترین مسجد در آستین در سال ۱۹۷۷ تأسیس شد و مرکز اسلامی آستین بزرگ است. این انجمن وابسته به جامعه اسلامی آمریکای شمالی است. همان گزارش می‌گوید که ادیان شرقی از جمله بودیسم، سیکیسم و هندوئیسم ۰٫۹ درصد از جمعیت مذهبی شهر را تشکیل می‌دادند.[۲۳] چندین معبد هندو در ناحیه کلان‌شهری آستین وجود دارد که مهمترین آنها رادها مادهاو دهام است. یهودیت کمتر از ۰٫۱ درصد جمعیت مذهبی آستین را تشکیل می‌دهد، اگرچه جماعت ارتدکس، اصلاحگرا و محافظه‌کار وجود دارد.[۲۴] علاوه بر گروه‌های مذهبی، آستین همچنین میزبان یک جامعه انسانی سکولار فعال است که برنامه‌های تلویزیونی سراسر کشور و کارهای خیریه را میزبانی می‌کند.[۲۵]

مراکز فرهنگی

ویرایش

دانشگاه تگزاس در آستین همواره باعث جذب مراکز فرهنگی متعددی در شهر آستین گردیده‌است. به‌طور نمونه کتابخانه پری کاستاندا دانشگاه تگزاس یکی از ۵ کتابخانهٔ بزرگ دانشگاهی ایالات متحده آمریکا است. به غیر از این مؤسسه، چندین مؤسسه آموزش عالی دیگر در این شهر قرار دارند، از جمله دانشگاه سنت ادواردز.

موزه و کتابخانه لیندون بینز جانسون یکی از معدود کتابخانه‌های ریاست جمهوری آمریکا است که حاوی آرشیو، ذخایر تاریخی، و مدارک مربوط به این دوران از تاریخ آمریکا است.

موزه تاریخ ایالت تگزاس و موزه هنر بلانتون دو تا از مراکز فرهنگی دیگر این شهر هستند. پارک تاریخی ملی لیندون بی. جانسون نیز در نزدیکی شهر قرار دارد. کتاب‌خانه عمومی آستین ۲۰ شعبه در سطح شهر دارد.

مراکز گردشگری

ویرایش

آستین پایتخت موسیقی زنده جهان لقب دارد.[۲۶] تعداد وافر جذابیت‌های موسیقی این شهر به حدی زیادی است که خود یکی از منابع جذب گردشگر از سرتاسر آمریکا به این شهر است. فستیوالهایی همانند فان فان فان فست، جنوب از طریق جنوب‌غربی و آستین سیتی لیمیتز سه تا از جشنواره‌های موسیقی محبوب آستین در سطح آمریکا می‌باشد.

پارک ایالتی سنگ سحرآمیز در یک ساعتی غرب این شهر قرار دارد، جایی که ورزشکارانی همانند لنس آرمسترانگ خانه خود می‌نامند، و هیل کانتری تگزاس را میدان تمرینات و تفریحات خود قرار می‌دهند.

آستین از دهه ۹۰ میلادی با داشتن بزرگترین جیم و امکانات منحصر بفرد با تکنولوژی روز در رشته بادی بیلدینگ بهرین بادی بیلدرهای آمریکا را در خود جای داده‌است و همچنین آستین از سال ۲۰۱۲ تا سال ۲۰۲۱ میزبان مسابقات قهرمانی جهانی فرمول یک خواهد بود.[۲۷]

آستین خانه تیم‌های تگزاس لانگهورنز و نیز آستین توروس است.

اقتصاد

ویرایش

ناحیهٔ آستین یکی از مراکز اقتصادی فعال آمریکا محسوب می‌شود که حول صنایع پیشرفته همانند فناوری رایانه و داروسازی متمرکز گشته‌است. تنها در سال ۲۰۰۳، تعداد پروانه‌های اختراعی ثبت شده از این شهر ۲٬۷۸۹ عدد بود.[۲۸] از عوامل این تمرکز اقتصادی می‌توان آب و هوای نسبتاً معتدل آفتابی، و حضور دو دانشگاه بزرگ دانشگاه تگزاس در آستین و دانشگاه ایالتی تگزاس در سن مارکوس در شعاع ۳۰ کیلومتری شهر که همواره منبعی برای تولید نیروی کار آموزش دیده‌است نام برد.

حضور شرکت‌های بزرگی همچون دل کامپیوترز و ثری‌ام (3M) در آستین باعث گردیده که برخی از منطقهٔ آستین با نام تپه‌های سیلیکان (به انگلیسی: Silicon Hills) نام ببرند.[۲۹]

کپیتال متروریل نام قطار شهری آستین است.

ایرانیان آستین

ویرایش

از آنجایی که هیل کانتری تگزاس بی شباهت به مناطق خوش آب و هوای زاگرس و خوزستان نیست، آستین (لااقل با ۳۰۰۰–۵۰۰۰ ایرانی به‌طور تخمین) تعداد زیادی مهاجر خوزستانی و شیرازی به خود جذب کرده. ایرانیان آستین از دیرباز (یعنی حتی قبل از انقلاب) جذب مشاغل شرکت‌های بزرگ نفتی و تجاری و صنایع پیشرفته فناوری پزشکی در آستین می‌شده‌اند. دانشگاه تگزاس در آستین و تگزاس ای اند ام حتی در سالیان پس از انقلاب ایران از بزرگ‌ترین مراکز دانشگاهی برای تحصیلات تکمیلی ایرانیان مهاجر بوده‌است.[۳۰]

شهرهای خواهر

ویرایش

شهرهای خواهر آستین عبارتند از:[۳۱]

نگارخانه

ویرایش

جستارهای وابسته

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. City of Austin - City of Austin Music
  2. Christie, Les (July 1, 2009). "New Orleans: Fastest growing city". CNN/US Census Bureau.
  3. آمریکا «سوگوار» حادثهٔ تیراندازی در تگزاس, بی‌بی‌سی فارسی
  4. «City of Austin - Austin History Center: Tonkawa». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۰۱. دریافت‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۰۹.
  5. "Census of Population and Housing". Census.gov. Retrieved June 4, 2016.
  6. "Austin (city), Texas". State & County QuickFacts. U.S. Census Bureau. Archived from the original on February 8, 2012. Retrieved May 25, 2014.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام census وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Note:fifteen وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. American FactFinder, United States Census Bureau. "Austin city, Texas – Race, Hispanic or Latino, Age, and Housing Occupancy: 2010". United States Census Bureau. Retrieved February 19, 2011.
  10. "U.S. Census Bureau QuickFacts: UNITED STATES; Austin city, Texas". Census Bureau QuickFacts (به انگلیسی). Retrieved August 29, 2018.
  11. "Austin Housing Trends and Values". HouseAlmanac.com. Archived from the original on May 21, 2006. Retrieved December 12, 2009.
  12. "U.S. Census website". United States Census Bureau. Retrieved January 31, 2008.
  13. Donahue, Emily and David Brown. "Austin's the Only Fast-Growing City in the Country Losing African-Americans" (Archive). KUT. Moody College of Communication at the University of Texas at Austin, Friday May 16, 2014. Retrieved on May 20, 2014.
  14. "Top Ten Demographic Trends in Austin, Texas | Planning and Zoning | AustinTexas.gov - The Official Website of the City of Austin". AustinTexas.gov. Archived from the original on 30 August 2021. Retrieved January 27, 2017.
  15. "People Keep Moving To Austin, But Where Are They Coming From?". KUT Radio, Austin's NPR Station. May 16, 2019.
  16. Wong, Curtis M. (March 20, 2015). "And The U.S. City With The Highest Percentage Of LGBT People Is". HuffPost.
  17. Hensley, Nicole (March 20, 2015). "Salt Lake City has higher percentage of LGBT people than NYC". New York Daily News. Retrieved January 27, 2017.
  18. "Austin, Texas Religion"
  19. "Austin, Texas Religion"
  20. Inc, Gallup. "Five Key Findings on Religion in the U.S." Gallup.com (به انگلیسی). Retrieved January 31, 2019.
  21. "Austin, Texas Religion"
  22. "Austin, Texas Religion"
  23. "Austin, Texas Religion"
  24. "Austin, Texas Religion"
  25. "Home". Atheist Community of Austin.
  26. 1,000 places to see before you die. Patricia Schultz. Workman Publishing, 2003 ISBN 0-7611-0484-4 pp.714
  27. Formula 1™ - The Official F1™ Website
  28. Austin: Economy - Major Industries and Commercial Activity
  29. «UT ECE | Graduate Program». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۰۹.
  30. «The Storm over the Shah - TIME». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۲۱.
  31. "Austin Sister Cities", City of Austin (به انگلیسی) (Austin City Connection ed.) Retrieved on 2008-07-24.