آغچه
مختصات: ۳۳°۰۲′ شمالی ۵۰°۰۹′ شرقی / ۳۳٫۰۳۳°شمالی ۵۰٫۱۵۰°شرقی
آغچه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بوئین و میاندشت در استان اصفهان ایران است.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | اصفهان |
| شهرستان | بوئین و میاندشت |
| بخش | بخش مرکزی |
| دهستان | ییلاق (بوئین و میاندشت) |
| نام محلی | آقچا |
| سال بنیاد | ۱۰۲۵ هجری قمری |
| مردم | |
| جمعیت | ۹۳۴ نفر (سرشماری ۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۴۰۰ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۱ درجهٔ سلسیوس |
| بارش سالانه | ۴۵۱ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۷۴ روز |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۱۷۷۲۴۵ |
| ره‌آورد | گندم، سیب زمینی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۷۲۴۶۵ |
این روستا در دهستان ییلاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹۵ نفر (۲۲۳خانوار) بوده‌است.
تاریخچهویرایش
بنیادگذاران آغچه، از اسرای گرجی تبار زمان شاه عباس اول هستند که توسط خود او از گرجستان به ایران تبعید شدند و به دستور او عده‌ای از جنگاوران آن‌ها جهت حفظ منطقهٔ فریدن و همچنین پایتخت (اصفهان) از حملات اقوام لر و کرد در فریدن ساکن شدند.[۱]
وجه تسمیهویرایش
آغچه نام قلعه‌ای قدیمی در گرجستان می‌باشد؛ که بنیادگذاران این روستا به یاد آن قلعه این روستا را اینگونه نامگذاری کرده‌اند.[۲]
مردمویرایش
مردم روستای آغچه (به طور کلی گرجیان فریدن) به دلیل همزیستی با اقوام دیگر (ارمنی، ترک، لر) به تدریج و طی سالیان دراز، از فرهنگ اصیل قفقازی خود دور شده‌اند و دارای پوشش محلی یا آداب و رسوم خاصی نیستند.
مانند بقیهٔ آبادی‌های فریدن تمامی مردم آغچه «شیعه اثنی عشری» هستند.
مردم آغچه تماماً به گویش فریدنی زبان گرجی صحبت می‌کنند که حاصل نسخ زبانی است که چهارصد سال پیش بدان تکلم می‌شده و با زبان گرجی معاصر (زبان رسمی جمهوری گرجستان) متفاوت است.
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
منابعویرایش
- مولیانی، سعید. جایگاه گرجی‌ها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران. اصفهان: انتشارات یکتا، ۱۳۷۹.
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک روستا است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |