آپولو ۱۱

آپولو ۱۱
	باز آلدرین بر ماه. عکس توسط نیل آرمسترانگ گرفته شده‌است. (آرمسترانگ در انعکاس شیشه کلاهخود دیده می‌شود)
گونه مأموریت	پیاده‌روی ماه (G)
اپراتور	ناسا
شناسهٔ کوسپار	CSM: 1969-059A; LM: 1969-059C;
شماره ستکات	CSM: 4039; LM: 4041;
مدت مأموریت	۸ روز، ۳ ساعت، ۱۸ دقیقه، ۳۵ ثانیه
ویژگی‌های فضاپیما
فضاپیما	سفینه فرماندهی و خدمات آپولو-۱۰۷; ماه‌نشین آپولو-۵;
سازنده	CSM: راکول اینترنشنال; LM: گرامن;
وزن پرتاب	۱۰۰٬۷۵۶ پوند (۴۵٬۷۰۲ کیلوگرم)
وزن فرود	۱۰٬۸۷۳ پوند (۴٬۹۳۲ کیلوگرم)
خدمه
شمار خدمه	۳
اعضا	نیل آرمسترانگ; مایکل کولینز; باز آلدرین;
شناسه	CSM: کلمبیا; LM: عقاب; On surface: پایگاه آرامش;
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازی	Not recognized as a date. Years must have 4 digits (use leading zeros for years < 1000). UTC
موشک	سترن ۵ SA-506
سایت پرتاب	مرکز فضایی کندی مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی
پایان مأموریت
بازیابی به وسیله	یواس‌اس Hornet
تاریخ فرود	Not recognized as a date٫ Years must have ۴ digits (use leading zeros for years < ۱۰۰۰)٫ UTC
سایت فرود	اقیانوس آرام شمالی; ۱۳°۱۹′ شمالی ۱۶۹°۹′ غربی / ۱۳٫۳۱۷°شمالی ۱۶۹٫۱۵۰°غربی;
مشخصات مداری
سامانه مرجع	مدار ماه مرکزی
حضیض selene	۱۰۰٫۹ کیلومتر (۵۴٫۵ مایل دریایی)
اوج selene	۱۲۲٫۴ کیلومتر (۶۶٫۱ مایل دریایی)
انحراف مداری	1.25 degrees
تناوب	۲ ساعت
مبدأ	۱۹ ژوئیه ۱۹۶۹, 21:44 UTC
مدارگرد ماه
اجزای فضاپیما	سفینه فرماندهی و خدمات آپولو
ورود به مدار	۱۹ ژوئیه ۱۹۶۹, 17:21:50 UTC
Departed orbit	۲۲ ژوئیه ۱۹۶۹, 04:55:42 UTC
گردش‌ها	۳۰
سطح‌نشین ماه
اجزای فضاپیما	ماه‌نشین آپولو
تاریخ فرود	July 20, 1969, 20:17:40 UTC
Return launch	July 21, 1969, 17:54:00 UTC
سایت فرود	پایگاه آرامش،; دریای آسایش; ۰°۴۰′۲۷″شمالی ۲۳°۲۸′۲۳″شرقی / ۰٫۶۷۴۰۸°شمالی ۲۳٫۴۷۲۹۷°شرقی;
جرم نمونه	۲۱٫۵۵ کیلوگرم (۴۷٫۵۱ پوند)
Surface EVAs	۱
مدت راهپیمایی فضایی	۲ ساعت، ۳۱ دقیقه، ۴۰ ثانیه
Dock LM
Dock	۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹, 16:56:03 UTC
Undock	۲۰ژوئیه ۱۹۶۹, 17:44:00 UTC
Dock LM ascent stage
Dock	۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹, 21:35:00 UTC
Undock	۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹, 23:41:31 UTC
	برنامه فضایی آپولو
→ آپولو ۱۰	آپولو ۱۲←

آپولو ۱۱ (به انگلیسی: Apollo 11) مأموریتی از مأموریت‌های برنامه فضایی آپولو است که منجر به گام نهادن نخستین انسان بر روی کره ماه شد. در طی این مأموریت که توسط اداره کل ملی هوانوردی و فضای ایالات متحده آمریکا (ناسا) سازماندهی شده بود نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در ۲۵ تیر ۱۳۴۸ ه‍.خ (۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ میلادی)، ساعت ۲۰:۱۸ جهانی بر کره ماه فرود آمدند. حدود ۶ ساعت بعد، آرمسترانگ در ۲۱ ژوئیه ساعت ۲:۵۶ جهانی بر ماه گام نهاد. فضانورد سوم این مأموریت مایکل کالینز، به تنهایی در مدار ماه باقی‌ماند تا ۱۵ ساعت دیگر دو فضانورد دیگر به او ملحق شدند. پس از ۸ روز زندگی در فضای بیرونی، هر سه فضانورد به زمین بازگشتند.

این فضاپیما از مرکز فضایی کندی واقع در جزیره مریت، فلوریدا در ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ به سمت کره ماه پرتاب شد. این مأموریت پنجمین مأموریت حامل انسان برنامه آپولو بود. آپولو ۱۱ از سه بخش تشکیل می‌شد: بخش اول گردونهٔ فرماندهی کلمبیا که با سه فضانورد بر زمین فرود آمد. گردونهٔ سرویس که شامل نیروی محرک، برق، اکسیژن، و آب می‌شد. گردونهٔ ماه‌نشین عقاب که همراه آرمسترانگ و آلدرین بر ماه فرود آمد. آپولو ۱۱ جلوی موشک ساترن ۵ نصب شده بود و پس از گریز از گرانش زمین به همراه فضانوردان از موشک جدا شد و سه روز برای ورود به مدار ماه در راه بود. پس از ورود به مدار ماه، آرمسترانگ و آلدرین به ماه‌نشین جابجا شدند و در دریای آسایش ماه فرود آمدند. آن‌ها در مجموع حدود ۲ ساعت بر ماه پیاده‌روی کردند. آن‌ها پس از بلند شدن از کره ماه به گردونه فرماندهی که کالینز در آن قرار داشت پیوستند و ماه‌نشین را در فضا رها کردند. سرانجام آپولو ۱۱ در ۲۴ ژوئیه به زمین بازگشت و در اقیانوس آرام فرود آمدند.

تصویر پایین آمدن آرمسترانگ از فضاپیما و گام نهادن او بر ماه، به صورت زنده در تلویزیون‌های سراسر جهان پخش شد. آرمسترانگ پس از گام نهادن در ماه جمله‌ای بسیار معروف به زبان می‌آورد: «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.»^[۱۱] آپولو ۱۱ آرمان ملی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۶۱، جان اف. کندی را برآورده کرد.^[۱۲]

گروه کاریویرایش

فضانوردانویرایش

درجه	فضانورد
فرمانده	نیل آرمسترانگ
خلبان گردونهٔ ماه‌نشین	باز آلدرین
خلبان گردونهٔ فرماندهی	مایکل کولینز

پیش از پرتاب آپولو ۱۱، قرار بر این شد که دو فضانورد در این فضاپیما باشند.^[۱۳] کالینز در اصل قرار بود که خلبان گردونهٔ فرماندهی آپولو ۸ باشد اما تحت عمل جراحی قرار گرفت و جیمز لاول جایگزین او شد. لاول شانس خود را به کالینز داد و کالینز خلبان گردونهٔ فرماندهی آپولو ۱۱ شد.

پشتیبان‌گیریویرایش

درجه	فضانورد
فرمانده	جیمز لاول
خلبان گردونهٔ ماه‌نشین	ویلیام آندرس
خلبان گردونهٔ فرماندهی	فرد هایسه

بیل آندرس در اوت ۱۹۶۹ به ناسا راه یافت. پس از پشتیبان‌گیری مایکل کالینز در آپولو ۱۱، به همراه لاول برای مأموریت آپولو ۱۳ انتخاب شدند.^[۱۴]

پشتیبانان دیگرویرایش

چارلز دوک (جلو)، جیمز لاول (میانه)، و فرد هایسه در کنترل پرواز آپولو ۱۱

مدیران پروازویرایش

کلیف چارلزورت (تیم سبز) راهپیمایی فضایی
ژن کرانز (تیم سفید) فرود بر ماه
گلین لونی (تیم سیاه) بلند شدن از ماه

نام‌هاویرایش

بخش‌های مختلف فضاپیمای آپولو ۱۱. SM: گردونه سرویس (بدون نام). CM: گردونه فرماندهی کلمبیا. LM: گردونه ماه نشین عقاب

پس از لقب گرفتن آپولو ۱۰ به نام فضاپیمای چارلی براون و اسنوپی، معاون مدیر روابط عمومی جولیان اسچیر به مرکز فضایی جانسون نوشت: «آپولو ۱۱ بر اساس نام فضانوردانش لقب نخواهد گرفت.» در برنامه‌ریزی‌های اوایل مأموریت، این فضاپیما به اسنوکن و هایستک لقب گرفت و در اخبار منتشر شد. اما خدمه بعداً تصمیم گرفتند که این نام را عوض کنند.

گردونهٔ فرماندهی کلمبیا نام یک توپ جنگی غول پیکر است که از رمان از زمین به ماه در سال ۱۸۶۵ (میلادی) نوشته ژول ورن، نویسندهٔ فرانسوی برگفته شده‌است. ماه‌نشین عقاب از پرندهٔ ملی ایالات متحده آمریکا (عقاب سرسفید) که نقش برجسته‌ای در نشان مأموریت آپولو ۱۱ دارد برگرفته شده‌است.

نشانویرایش

نشان مأموریت آپولو ۱۱ توسط مایکل کالینز طراحی شد. عقاب در این نشان به معنای «فرود صلح‌آمیز ایالات متحده آمریکا بر ماه» است. در این نشان عقاب با پاهای خود یک شاخهٔ زیتون را گرفته و در حال فرود بر ماه‌است. در پشت این عقاب کرهٔ زمین دیده می‌شود. مقامات ناسا گفتند: «عقاب به معنای جنگاوری است.» پس از مدتی گفتگو قرار بر این شد که شاخهٔ زیتون درون منقار عقاب به پاهای او منتقل شود. ناسا تلاش کرد که شماره ۱۱ را با استفاده از عددنویسی رومی به شکل XI بنویسد اما سرانجام قرار شد که ۱۱ بر پایه عددنویسی لاتین نوشته شود که درک و فهم آن برای مردم تمام کشورها آسان است.

همه رنگهای این نشان طبیعی هستند و مرزهای آبی و طلایی دارند. ماه‌نشین عقاب برای مطابقت با نشان، نامگذاری شد. هنگامی که سکه دلاری دوایت آیزنهاور منتشر شد، پشت آن، نگاره عقاب طراحی شد.

مأموریتویرایش

نیل آرمسترانگ و باز آلدرین توانستند در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ به عنوان نخستین انسان‌ها بر روی کرهٔ ماه فرود بیایند و بر آن قدم بزنند. با این مأموریت، راه برای فرود کرهٔ ماه با دیگر فضاپیماها باز شد. آپولو ۱۱ در ساعت ۱۳:۳۲:۰۰ ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ از پایگاه فضایی کندی واقع در فلوریدا توسط موشک ساترن ۵ به فضا پرتاب شد. چهار روز بعد در ساعت ۲۰:۱۷:۴۰ سفینه بر روی ماه نشست. اما به محض آن‌که آپولو ۱۱ روی سطح ماه فرود آمد پیش از همه چیز، فضانوردها سفینه را آمادهٔ ترک ماه کردند؛ زیرا مشخص نبود که چه اتفاقی ممکن بود در آنجا رخ بدهد.

بامداد فردای آن روز، یعنی ۲۱ ژوئیه، در ساعت ۰۲:۵۶:۱۵، آرمسترانگ به‌عنوان فرماندهٔ تیم، نخستین کسی بود که از سفینه پیاده شد و بلافاصله به ضبط تصاویر پیاده شدن خود - در واقع جای پایش - بر ماه پرداخت. او هنگام قدم گذاشتن بر سطح ماه گفت: «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.»

«این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.»
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.

پس از آن باز آلدرین قدم به ماه گذاشت و آن دو، مقداری از خاک و سنگ‌های موجود در سطح ماه (حدود ۲۲ کیلوگرم) را به عنوان نمونه، برای آوردن به زمین برداشتند.

بخش‌های فضاپیماویرایش

فضاپیمای آپولو ۱۱ از دو بخش تشکیل شده بود:

گردونه فرماندهی «کلمبیا» که قرار بود در مداری دور ماه گردش کند. مایکل کالینز مسئولیت هدایت این بخش را به عهده داشت و در طول مأموریت در مدار ماه باقی‌ماند.
گردونه ماه‌نشین «عقاب» که شامل کپسول ماه‌نشین و سخت‌افزار مخصوص فرود روی ماه بود. نیل آرمسترانگ و باز آلدرین با این بخش روی ماه فرود آمدند.

پخش رسانه

نیل آرمسترانگ پیش از گذاشتن پای بر روی ماه، سطح آن را توصیف می‌کند.

پخش رسانه

باز آلدرین گام‌هایش را بر روی ماه می‌گذارد

دو فضانورد به علت عدم شناخت و محدودیت‌هایی که داشتند همان روز ساعت ۱۷:۵۴:۰۱ سطح ماه را ترک کردند و پس از اتصال دوباره به بخش فرمان «کلمبیا» به سوی زمین برگشتند. فضانوردها در مجموع نزدیک ۲ ساعت و نیم روی سطح ماه راهپیمایی کردند.

آزمایش روی نمونه‌های ماهویرایش

آزمایش‌هایی که بعداً روی نمونهٔ سنگ‌های آورده شده انجام شد، نشان دادند که این سنگ‌ها عمری بیش از ۳/۹میلیارد سال^[۱۵]^[۱۶] زمینی دارند. یکی از این سنگ‌ها هم‌اکنون در دفتر جو بایدن رئیس‌جمهوری آمریکا قرار دارد.^[۱۶]^[۱۵]

فضانوردان علاوه بر جمع‌آوری خاک و سنگ از سطح کرهٔ ماه، آزمایش‌هایی را نیز انجام دادند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آزمایش‌های مقاومت مواد، برای شناخت بیشتر خصوصیات فیزیکی مواد سطح کرهٔ ماه
جمع‌آوری مقداری از بادهایی که در سطح ماه می‌وزد، برای آزمایش در زمین
تعیین فاصلهٔ میان ماه و زمین با کمک لیزر با صفحات بازتابگر
آزمایش‌های لرزه‌نگاری برای بررسی درو کره ماه
آزمایش‌هایی روی گرد و غبار سطح ماه

رویدادهای چهلمین سالگردویرایش

در ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۹، مجله لایف نگارخانه عکس‌های منتشر نشده عکاس رالف مورس از آپولو ۱۱ را منتشر کرد.^[۱۷]

از ۱۶ تا ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۹، ناسا به مناسبت چهلمین سالگرد پرواز تاریخی آپولو ۱۱، صداهای این مأموریت را بر روی وبگاه خود منتشر کرد. علاوه بر این، فیلم‌ها و نمایش‌های کلیدی این مأموریت را بازسازی کرد.^{^{[نیازمند منبع]}}

نگارخانهویرایش

موشک ساترن ۵ حامل آپولو ۱۱ چند ثانیه‌ای برای عملیات جداسازی از برج، در ۲۵ تیر ۱۳۴۸ به طول انجامید.
ادای احترام باز آلدرین به پرچم برافراشته‌شدهٔ آمریکا بر سطح ماه^[۱۸]
جای پای باز آلدرین بر سطح ماه
باز آلدرین طوری روی ماه برای عکاسی ژست گرفته که به نیل آرمسترانگ اجازه می‌دهد از هر دویشان با استفاده از بازتاب کلاه، عکس بگیرد.
نیل آرمسترانگ در ماه‌نشین بر روی یکی از عکس‌هایی که از سطح ماه گرفته کار می‌کند. این یکی از معدود عکس‌ها از نیل آرمسترانگ است. زیرا در بیشتر مواقع، نیل آرمسترانگ دوربین را در دست داشت و از باز آلدرین عکس می‌گرفت. ناسا عکس ۱۱-۴۰-۵۸۸۶.
دختری در حال خواندن روزنامهٔ واشینگتن پست به تاریخ دوشنبه، ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ میلادی، با این تیتر که «عقاب دو انسان را بر روی ماه پیاده کرد».
منظور از عقاب، اشاره‌ای استعاری به پرنده ملی در ایالات متحده است.
صفحه بازتابگر برای آزمایش فاصله‌سنجی لیزری قمری