ابن القم زبیدی
ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی شهرتیافته به ابن القُمِ زَبیدی (۱۱۳۵- ۱۱۸۵م) ادیب و نثرنویس و شاعر عربی یمنی در سدهٔ ششم هجری بود.[۱][۲][۳] نخست نزد پدرش ادبیات آموخت که خود شاعر بود. نزد فرمانروایان یمن جایگاهی یافت. اما در ۵۶۲ق ناگهان روابطش کاسته و دگرگون شد، بهطوری که یمن را ترک کرد.[۱]فنون شعریاش مدح، رثا، هجو، عتاب، غزل، و شعر ادب ذکر شدهاست.[۱]
ابن القُم زبیدی ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۱۳۵م/ ۵۳۰ق |
درگذشت | ۱۱۸۵م/ ۵۸۱ق |
پیشه(ها) | ادیب، شاعر، نثرنویس |
آثار | اشعار |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۷۹. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۰. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۳۰–۱۴۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)