اریش ردر
اریش یوهان آلبرت ردر (به آلمانی: Erich Johann Albert Raeder) (۲۴ آوریل ۱۸۷۶–۶ نوامبر ۱۹۶۰) نظامی بزرگ‌دریابد آلمانی در دوره رایش سوم بود که تا سال ۱۹۴۳ فرمانده کریگسمارینه را بر عهده داشت.
اریش ردر | |
|---|---|
 Großadmiral Erich Raeder | |
| نام تولد | اریش یوهان آلبرت ردر |
| زاده | ۲۴ آوریل ۱۸۷۶
Wandsbek, هامبورگ، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۶ نوامبر ۱۹۶۰ (۸۴ سال) کیل، شلسویگ-هولشتاین، آلمان غربی |
| وفاداری |  امپراطوری آلمان جمهوری وایمار آلمان نازی |
| شاخه نظامی | نیروی دریایی امپراطوری آلمان نیروی دریایی آلمان نیروی دریایی آلمان |
| سال‌های خدمت | ۱۸۹۴–۱۹۴۳ |
| درجه | Großadmiral |
| فرماندهی | SMS Cöln |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول: جنگ جهانی دوم |
| نشان‌ها | صلیب شوالیه صلیب آهنین |
سال‌های اولیهویرایش
اریش ردر روز ۲۴ آوریل سال ۱۸۷۶ در واندسبک در نزدیکی هامبورگ زاده شد. پدرش معلم زبان انگلیسی و فرانسوی در مدرسه بود و بهار سال ۱۸۸۹ به گرونبرگ در سیلزی منتقل گشت.
نیروی دریایی امپراتوری آلمانویرایش
اریش تصمیم به پیوستن به نیروی دریایی امپراتوری آلمان گرفت. بر خلاف نیروی زمینی، نیروی دریایی تأکید زیادی بر اشرافی بودن سابقه نیروهای خود نداشت؛ بدین جهت ردر با خانواده‌ای از طبقه متوسط مشکلی در ورود به آن در ماه مارس سال ۱۸۹۴ پیدا نکرد. روز ۱ آوریل برای آغاز آموزش به کیل رفت. ردر با توانایی بدنی اندک و قدِ کوتاه حدود ۱۶۵ سانتی‌متری، در ابتدا مورد بی‌اعتنایی افسران مافوق قرار می‌گرفت. با این حال با عملکردی قابل توجه به عنوان فرد نخست کلاس سال ۱۸۹۵ از این دوره فارغ‌التحصیل و به درجه مهناوی یکمی رسید. در این زمان گشت‌های آموزشی را در دریای بالتیک و هند غربی و دوره مختلف مهارتی را گذراند. پاییز سال ۱۸۹۷ به عنوان افسر مخابرات به ناو اس‌ام‌اس زاکسن اختصاص یافت. با نشان دادن عملکردی مناسب، سپس افسر مخابرات نبردناو اس‌ام‌اس دویچلانت، ناو سرفرماندهی ناوگروه شرقی، شد. بدین شکل ردر جوان عضوی از ستاد شاهزاده هاینریش، فرمانده این ناوگروه و برادر قیصر ویلهلم دوم، بود.[۱]
ردر اواخر سال ۱۸۹۷ با این نبردناو راهی آب‌های چین گشت و از پایگاه‌های دریایی مختلفی از جمله در ژاپن دیدن کرد. با ترفیع به درجه ناوبانی در سال ۱۹۰۱، به کیل بازگشت تا افسر آموزش شود. با این حال سال بعد به نبردناو اس‌ام‌اس کایزر ویلهلم در گروسه، ناو جدید سرفرماندهی شاهزاده هاینریش که هم‌اکنون فرمانده ناوگروه یکم نبردناو، منتقل شد. ردر بین سال‌های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۵ دوره دانشکده نیروی دریایی را در کیل گذراند. در این مدت برای سه ماه جهت آموزش پیشرفته زبان به امپراتوری روسیه فرستاده شد. ردر زبان روسی را برگزید چرا که پیش از این فرانسوی و انگلیسی را به خوبی فراگرفته بود و در حال یادگیری زبان اسپانیایی نیز بود. پس از فارغ‌التحصیلی شروع به خدمت به عنوان افسر ناوبری کشتی زره‌پوش دفاع ساحلی اس‌ام‌اس فریتیوف کرد. ردر روز ۱ آوریل سال ۱۹۰۶ به دفتر اطلاع‌رسانی نیروی دریایی در برلین منتقل گردید. ردر با روحیه‌ای «شفاف و پاسخگو» و قلمی «شیوا»، در این جایگاه با رسانه‌های خارجی در تعامل بود و مارینه روندشائو و ناوتیکوس، مجله‌های نیروی دریایی را ویراستاری می‌کرد. در این مسئولیت مورد توجه شخص قیصر ویلهلم دوم قرار گرفت و سال ۱۹۱۰ از طرف او به عنوان افسر ناوبری هوهن‌سولرن، کشتی شخصی قیصر منصوب گشت.[۲]
جنگ جهانی اولویرایش
ردر سال ۱۹۱۱ به درجه دریادار دومی ترفیع گرفت. سال بعد افسر ارشد ستاد دریاسالار فرانتس فون هیپر، فرمانده نیروهای شناسایی ناوگان دریاهای آزاد، شد و سال ۱۹۱۷ ریاست ستاد او را بر عهده گرفت. با آغاز جنگ جهانی اول، سال‌های ۱۹۱۴ و ۱۹۱۵ در عملیات مین‌ریزی و درگیری علیه بریتانیا مشارکت نمود و در نبردهای دریایی دوگربانک و یوتلند حضور داشت.[۲]
پانویسویرایش
- ↑ Mitcham & Mueller 2012, p. 207–208.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Mitcham & Mueller 2012, p. 208.