افسر (نیروهای مسلح)
افسر (به پارسی میانه: afsar) (به پارسی باستان: abi-sara(h))[۱] کسی که در نیروهای نظامی و انتظامی دارای درجۀ افسری و سمت فرماندهی باشد ، به افرادی که دارای تحصیلات نظامی گری در دانشگاه های نظامی (دانشکده یا دانشگاه افسری) میباشند افسر میگویند .

در نیروهای مسلح ایران به درجات ستوان سوم تا سروان افسر جزء، و به درجات سرگرد، سرهنگ دوم و سرهنگ افسر ارشد میگویند. رده افسری بالاتر از درجه دار و پایین تر رده امیری است. این عنوان در دورهٔ رضا شاه پهلوی از روی واژهٔ «افسر» در زبان فارسی به معنی «تاج» برای معادل واژهٔ (Officer) در انگلیسی ساخته شد.[۲][۳][۴][۵]
درجههای افسری در نیروهای مسلح ایران (به غیر از نیروی دریایی) به ترتیب از بالاترین درجه تا پایینترین درجه عبارتند از:
درجههای افسری در نیروی دریایی ایران به ترتیب از بالاترین درجه تا پایینترین درجه عبارتند از:
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ «فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی»، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، ۱۳۹۳ خورشیدی. اول جلد. به کوشش حسندوست، محمد. ص. ۲۴۴. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۵۵-۲.
- ↑ شفاف، سایت خبری تحلیلی. «عکس/آشنایی با درجه های نظامی».
- ↑ «شرایط جذب درجه دار و افسر دانش آموخته در سال 97». سایت رسمی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.[پیوند مرده]
- ↑ «دانشگاه افسری امام علی». پورتال اطلاع رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران.
- ↑ «شرایط استخدام در دانشگاههای افسری ارتش اعلام شد». ایسنا. ۲۰۱۶-۱۱-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۹.