ستوان
افسر جزء نظامی
سُتوان نام یکی از درجات نظامی است. در ارتش به کسی ستوان گفته می‌شود که فرمانده یک دسته باشد. دسته از یگان‌های ارتشی است که معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ نفر تشکیل شده‌است. در مرحلهٔ ستوانی نیز امکان ارتقاء وجود دارد و به این منظور، درجات ستوان‌یکمی و ستوان‌دومی نیز داده می‌شود. ستوان نخستین درجه از درجه‌های افسری است.
واژهٔ «ستوان» یا «اُستوان» در فارسی به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در پارسی میانه «اُستیگان» بوده‌است.
در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «نایب» می‌نامیدند.[۱]
ستوان یکم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان دوم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان سوم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان یکم نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
ستوان دوم نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
منابعویرایش
- واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا، ۱۳۱۹.