ستوان

ستوان; ستوان یکم
کشور	ایران
شاخه خدمات	نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران; نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران; نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران; سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
درجه ناتو	OF-1
شکل گرفته	۱۳۱۳
رتبه بالاتر بعدی	سروان
رتبه پایین‌تر بعدی	ستوان دوم
درجه‌های معادل	ستوان یکم پاسدار; ناوبان یکم; ناوبان یکم پاسدار

سُتوان درجه‌ای افسری و سمتی در نیروهای مسلح ایران و بسیاری از کشورهای جهان است که معمولاً فرماندهی یک دسته را بر عهده دارد.

درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی	دریایی
ارتشبد	دریابد
سپهبد	دریاسالار
سرلشکر	دریابان
سرتیپ	دریادار
سرتیپ دوم	دریادار دوم
سرهنگ	ناخدا یکم
سرهنگ دوم	ناخدا دوم
سرگرد	ناخدا سوم
سروان	ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱	ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱	ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱	مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه	سرناوی
سرباز ۲ و ۱	ناوی ۲ و ۱
سرباز	ناوی

دسته یگانی نظامی و زیرمجموعۀ گروهان است که معمولاً از دو یا چند گروه یا رسد تشكیل می‌شود^[۱] و معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ را در بر می‌گیرد.

ستوانی نخستین درجه از درجه‌های افسری است و سه درجه دارد:

ستوان‌یکمی
ستوان‌دومی
ستوان‌سومی.

واژه‌شناسیویرایش

واژهٔ فارسی «ستوان» که فرهنگستان ایران به جای واژۀ فرانسۀ «lieutenant» برگزیده، با حذف الف از آغاز «اُستوان» ساخته شده که در فارسی به معنی «برقرار و محکم و استوار و قابل اعتماد و شایستۀ اعتبار؛ مؤمن و معتقد» و در پارسی میانه «āstavān» به معنی «مقر، معترف (به دین)» بوده‌ که ظاهراً از «-ava-stavāna*» در ایرانی باستان و از ریشۀ -stav* «ستودن» در زبان نیاایرانی روییده است^[۲].

در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «نایب» می‌نامیدند.^[۳]