ستوان
افسر جزء نظامی
سُتوان درجه‌ای افسری و سمتی در نیروهای مسلح ایران و بسیازی از کشورهای جهان است که معمولاً فرماندهی یک دسته را بر عهده دارد.
| ستوان ستوان یکم | |
|---|---|
 | |
| کشور |
 ایران |
| شاخه خدمات |
نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی |
| درجه ناتو | OF-1 |
| شکل گرفته | ۱۳۱۳ |
| رتبه بالاتر بعدی | سروان |
| رتبه پایین‌تر بعدی | ستوان دوم |
| درجه‌های معادل |
ستوان یکم پاسدار ناوبان یکم ناوبان یکم پاسدار |
دسته یگانی نظامی و زیرمجموعۀ گروهان است که معمولاً از دو یا چند گروه یا رسد تشكیل می‌شود[۱] و معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ را در بر می‌گیرد.
ستوانی نخستین درجه از درجه‌های افسری است و سه درجه دارد:
- ستوان‌یکمی
- ستوان‌دومی
- ستوان‌سومی.
واژه‌شناسیویرایش
واژهٔ «ستوان» یا «اُستوان» در فارسی به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در پارسی میانه «اُستیگان» بوده‌است.
در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «نایب» می‌نامیدند.[۲]
ستوان یکم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان دوم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان سوم نیروی زمینی جمهوری اسلامی ایران
ستوان یکم نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
ستوان دوم نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
منابعویرایش
- واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا، ۱۳۱۹.