میمون انسان‌نما

(تغییرمسیر از انسان‌واران)

کپی (کَ پْ پی) یا میمون انسان‌نما (به انگلیسی: Ape) به هر یک از اعضای بالاخانوادهٔ انسان‌واران (نام علمی: Hominoidea) گفته می‌شود. نمونه‌های آشنای آن گیبون، اورانگوتان، گوریل، شامپانزه و انسان است. به دلیل ابهام در واژهٔ کپی، بیشتر ترجیح داده می‌شود از نام علمی هومینوئید (Hominoidea، انسان‌واران) که روابط آرایه‌شناختی را می‌رساند، استفاده شود.

میمون‌های انسان‌نما[۱]
محدودهٔ زمانی: اواخر الیگوسن - اخیر
گیبون لار (هایلوبیت لار)
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: نخستی‌سانان
زیرراسته: ساده‌بینیان
Parvorder: راست‌بینیان
بالاخانواده: انسان‌واران
گری، ۱۸۲۵
خانواده

گیبونها
انسانیان

در حقیقت اصطلاح «کَپی» دارای تاریخچه‌ای از ابهامَست. واژهٔ «کَپی» /kapi/، یک واژهٔ پارسی میانه است که به‌طور کلی به خانوادهٔ انسان‌واران گفته می‌شود. معادل انگلیسی آن "Ape" است. نام علمی «کَپی»، «هومونوئید» است. در بیشتر کتاب‌ها و مقالات فارسی، واژهٔ «میمون» در برگردان "ape" استفاده شده است. در زمانی برای اشاره به هر نخستین‌سان بی‌دُم که شامل ماکاک (که به انسان‌واران تعلق ندارند) می‌شد. میمون‌های انسان‌نما با دو زیر طبقه شناخته می‌شوند. انسان‌نماهای بزرگ (به انگلیسی: Great Apes) شامل: شامپانزه، گوریل و اورانگوتان و انسان‌نماهای کوچک (به انگلیسی: lesser apes) که شامل گیبون‌ها می‌شود.[۲]

توانایی

ویرایش

بیشتر انسان‌واران به‌جز گونه‌های انسان و گوریل‌ها به خوبی می‌توانند از درخت بالا روند و گیبون ماهرترین بالارونده درخت در میان انسان‌واران است. انسان‌واران بسیار باهوش و توانایی حل مسئله را دارند. شامپانزه‌ها و اورانگوتان‌ها ابزارهای ساده‌ای می‌سازند و استفاده می‌کنند. دانشمندان اورانگوتان‌ها را در اسارت مطالعه کرده‌اند و نشان داده‌اند که اورانگوتان‌ها توانایی استفاده از زبان اشاره، حل پازل‌ها و تشخیص نمادها را دارند.[۲]

ویژگی‌ها

ویرایش

در مقایسه با دیگر نخستی‌سانان، انسان‌واران دارای مرکز ثقل پایین‌تر، ستون فقرات کوتاه (با توجه به طول بدنشان)، لگن خاصره پهن و سینه‌ای پهن هستند.
فرم کلی بدن میمون‌های انسان‌نما به آن‌ها حالت سرپا ایستادن بیشتری نسبت به نخستی‌سانان دیگر می‌دهد. همانند بیشتر نخستی‌سانان، میمون‌های انسان‌نما گروه‌های اجتماعی تشکیل می‌دهند که هر گونه ساختار اجتماعی خاص خود را دارد. گیبون‌ها ساختار اجتماعی تک همسری تشکیل می‌دهند درحالی‌که گوریل‌ها در تعدادی بین ۵ تا ۱۰ یا بیشتر (بیشتر اوقات ۱ نر با ۱۰ ماده) زندگی می‌کنند. همچنین شامپانزه‌ها گروه‌هایی ۴۰ تا ۱۰۰ نفر را تشکیل می‌دهند. در این میان اورانگوتان‌ها استثنائی در بین نورم‌های اجتماعی نخستی‌سانان هستند چرا که تنها زندگی می‌کنند.[۲]

راست‌بینیان (۳۱ میلیون سال پیش)
انسان‌های میمون‌نما (اِیپ‌ها) (۲۰٬۴ م. س)
انسانیان/اِیپ‌های بزرگ (۱۵٬۷ م. س)
انسان‌ساییان (۸٬۸ م. س)
انسان‌تباران (۶٬۳ م. س)

انسان (genus هومو)  

شامپانزه (genus Pan)  

گوریل (genus Gorilla)  

اورانگوتان (genus Pongo)  

میمون درازدست (گیبون)  

Traditional apes

میمون دنیای قدیم  

شباهت با انسان

ویرایش
 
اسکلت انواع میمون‌های انسان‌نما که از «اِیپ» ها فرگشت یافتند. در حال حاضر دو گروه از ایپ‌ها باقی‌مانده است. انسانیان و میمون درازدست (معروف به گیبون).
 

انسان‌واران جانورانی هستند که به انسان بیشترین شباهت را دارند. گروه‌های خونی و بیش‌تر بیماری‌های آن‌ها شبیه انسان است. این جانوران مغزهای بزرگی دارند اما حتی مغز گوریل نیز تنها حدود نصف مغز انسان است. بوزینه‌ها برخلاف دیگر میمون‌ها دارای دم نیستند.[۳]

بر طبق سیستم رده‌بندی کنونی دو خانوادهٔ انسان‌واران وجود دارند:

تفاوت میمون‌های انسان‌نما با میمون

ویرایش
  1. میمون‌های انسان‌نما دم ندارند.
  2. میمون‌های انسان‌نما به‌طور کلی بزرگ‌تر از اکثر نخستی‌سانان هستند (همانند بیشتر قانون‌ها این قانون دارای استثناءهایی می‌باشد، برخی میمون‌ها بی‌دم هستند و بعضی بزرگ).
  3. گیبون‌ها که میمون‌های انسان‌نمای کوچک هستند از بعضی از میمون‌ها کوچک‌تر هستند.
  4. میمون‌های انسان‌نما بیشتر بر بینایی تکیه دارند تا حس بویایی و دماغهایشان پهن و کوتاه است.
  5. میمون‌های انسان‌نما توانایی ساخت ابزار و استفاده از زبان را دارند. همچنین آنان زندگی اجتماعی پیچیده و توانایی فکر کردن و مسئله حل کردن را دارند.[۵]

تنوع گونه‌ای

ویرایش

در میان تمام انسان‌واران گیبون‌ها پرتنوع‌ترین انسان‌وار با ۴ سرده و ۲۰ گونه گیبون، شامپانزه‌ها با دو گونه، گوریل‌ها با دو گونه، اورانگوتان‌ها با سه گونه، و انسان‌ها با ۱ گونه (در زمان کنونی).[۲]

زیستگاه

ویرایش

زیستگاه میمون‌های انسان‌نما در جنگل‌های بارانی گرمسیری در بخش‌های از غرب و مرکز قاره آفریقا و همچنین جنوب شرقی آسیا می‌باشد. اورانگوتان‌ها فقط در آسیا، شامپانزه‌ها، در غرب و مرکز قاره آفریقا، گوریل‌ها در مرکز قاره آفریقا و گیبون‌ها در جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند.[۲]

خوراک

ویرایش

خوراک انسان‌واران شامل برگ‌ها، دانه‌ها، میوه و تعداد کمی از جانوران دیگر به عنوان طعمه است.[۲]

خطر انقراض

ویرایش

بیشتر گونه‌های انسان‌واران در خطر تخریب زیستگاه هستند. خطراتی همچون شکار غیرقانونی، شکار برای گوشت بیشه (گوشت جانوران وحشی آفریقایی) و شکار برای پوست. هر دو گونه شامپانزه‌ها در معرض خطر انقراض هستند. گوریل شرقی در خطر انقراض و گوریل غربی هم به شدت در خطر انقراض است.[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Groves, C. (2005). Wilson, D. E. , & Reeder, D. M, eds. ed. Mammal Species of the World (3rd ed.). Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. 178–184. ISBN 0-8018-8221-4. http://www.bucknell.edu/msw3
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ «Apes». وب سایت About. ۹ آبان ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۵.
  3. جلد اول دائرةالمعارف کودکان و نوجوانان انتشارات پیام آزادی چاپ پنجم سال ۱۳۸۱
  4. M. Goodman, D. A. Tagle, D. H. Fitch, W. Bailey, J. Czelusniak, B. F. Koop, P. Benson, J. L. Slightom (1990). "Primate evolution at the DNA level and a classification of hominoids". Journal of Molecular Evolution. 30 (3): 260–266. doi:10.1007/BF02099995. PMID 2109087.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  5. «About Primates». ۹ آبان ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

ویرایش