نیکل(II) اکسید

(تغییرمسیر از اکسید نیکل(II))

نیکل(II) اکسید (به انگلیسی: Nickel(II) oxide) با فرمول شیمیایی NiO یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۱۴۸۰۵ است. که جرم مولی آن ۷۴٫۶۹۲۸ g/mol می‌باشد. این ترکیب تنها اکسید پایدار نیکل است. فرم کانی اکسید نیکل بونزنایت بسیار نادر و کمیاب است و به عنوان اکسید پایه فلزی پایه طبقه‌بندی می‌شود. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای جامد سبز رنگ است. معمولترین حالت اکسیداسیون نیکل، ۲+ است و این در حالی است که نیکل ۳+ و ۱+ نیز به ندرت مشاهده می‌شوند.

نیکل(II) اکسید
Nickel(II) oxide
Nickel(II) oxide
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۱۳۱۳-۹۹-۱ ✔Y
پاب‌کم ۱۴۸۰۵
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس QR8400000
خصوصیات
فرمول مولکولی NiO
جرم مولی 74.6928 g/mol
شکل ظاهری green crystalline solid
چگالی 6.67 g/cm3
دمای ذوب ۱٬۹۵۵ درجه سلسیوس (۳٬۵۵۱ درجه فارنهایت؛ ۲٬۲۲۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب negligible
انحلال‌پذیری soluble in هیدروکسید آمونیوم، پتاسیوم سیانید
ضریب شکست (nD) 2.1818
خطرات
MSDS JT Baker
طبقه‌بندی ئی‌یو کارسینوژن
Toxic (T)
لوزی آتش
NFPA 704 four-colored diamondSpecial hazards (white): no code
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها Nickel(II) selenide
Nickel(II) telluride
دیگر کاتیون‌ها اکسید پالادیم(II)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

روش تولید

ویرایش

پودر نیکل در حرارت ۴۰۰ درجه سلسیوس با اکسیژن هوا واکنش داده و اکسید نیکل (NiO) تولید می‌شود اما ساده‌ترین و موفقترین روش برای تولید اکسید نیکل، تجزیه ترکیبات نیکل تک ظرفیتی (II) مانند نیترات، هیدروکسید یا کربنات توسط حرارت است که منجر به تولید پودر سبز روشن می‌شود.

کاربردها

ویرایش

اکسید نیکل در صنایع شیمیایی زیادی مصرف دارد به مانند برنامه‌های کاربردی تخصصی که برای کاربردهای نسیتا خالص استفاده می‌شود، و به‌صورت عمده در تولید آلیاژ‌های خالص از نیکل که درصنعت سرامیک به مقدار زیاد مورد مصرف قرار می‌گیرد. گرمایش اکسید نیکل با هیدروژن یا کربن یا منواکسید کربن باعث احیاء نیکل فلزی می‌شود؛ به منظور تولید نیکلیت "Nickelate" اکسید نیکل را با اکسید سدیم و پتاسیم در دمای بالای ۷۰۰ درجه سلیوس حرارت می هند.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.