ایل بیگزاده شیربیگی

ایل بیگ‌زاده شیربیگی یا باریک یکی از شاخه‌های ایل مکری در مکریان به‌شمار می‌روند که نسبِ آن‌ها به اردشیربیگ مکری بابامیری ملقب به ایلخان مکری و خانِ باریک می‌رسد.[۱]

این ایل عمدتاً در میاندوآب و حومهٔ آن سکونت داشتند و از ایل‌های کُرد مُکری به‌شمار می‌روند. اردشیربیگ مکری در سال ۱۲۵۶ هجری قمری (۱۲۱۵ شمسی) به جهت نزدیکی با دربار قاجار، از جانب محمدشاه قاجار با لقب «سلطان و حاکم السلطنه» به حکم‌رانی نواحی میاندوآب انتخاب می‌شود و بعدها به شیر سلطان بیگ معروف می‌شود.

بخش بزرگی از نواحی شامات مهاباد، رودخانهٔ مجیدخان و نواحی از بوکان تا دریاچه ارومیه تحت تملک ایل بیگ‌زاده مکری بود.[نیازمند منبع]

پیشینهٔ تاریخی

ویرایش

طوایف

ویرایش

بر اساس شجره‌نامه‌های به‌جای مانده اردشیر سلطان بیگ ۲۴ فرزند ذکور داشت که هم‌اکنون تمامی طوایف و نوادگان اردشیر سلطان بیگ ایلخان مکری از جمله: بیگ زادگان باریک، طوایف آقا بیگی، قاسملو، سێله‌که و حسنخالی، علی پاشایی و شیربیگی، به ایل بیگزاده شیربیگی یا باریک معروف هستند.

نوادگان پسران دیگر عمدتاً در ارومیه، ترکیه، آذربایجان، گرجستان و روسیه به‌سر می‌برند. بیگ زادگان شیربیگی هم‌اکنون در تمامی شهرهای مکریان (اشنویه، نقده، مهاباد، بوکان، میاندوآب، شاهین دژ، پیرانشهر، و سردشت، ارومیه) شهرهای کردستان عراق (اربیل، صلاح الدین، سوران، سلیمانیه، قلادزه) و شمزینان و آذربایجان، گرجستان و روسیه سکونت دارند.[۲]

منابع

ویرایش
  1. «بگ زاده | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۲۶.
  2. مکری خانده رش خلیل بیگ، نوادگانی از نسل شیر و حیدری هوشنگ، امرای مکری و بابان و شجره نامه هزارساله بیگ زادگان مکری و باریکی محمد، آریامنش امید، ایل بیگزاده شیربیگی و راد پرویز، تاریخ جامع ایل زرزا
  • آریامنش، امید، مێژووی عه‌شیره‌تی کۆن