بیتینی و پنتوس
بیتینی و پونتوس (به لاتین: Bithynia et Pontus) نام یکی از استان‌های امپراتوری روم واقع در آسیای صغیر بود.
| بیتینی و پنتوس Bithynia et Pontus (به لاتین) | |
|---|---|
| Former subdivision جمهوری روم امپراتوری روم امپراتوری بیزانس | |
| ۷۴-۶۳ قبل از میلاد–۱۰۷۱ میلادی | |
 استان بیتینی و پنتوس در زمان امپراتور تراژان | |
| مرکز | نیکومدیا |
| تاریخچه | |
| قبلی | پادشاهی نیکومدس در بیتینی |
| ایجاد | ۷۴-۶۳ قبل از میلاد |
| انحلال | ۱۰۷۱ میلادی |
| بعدی | سلجوقیان |
| وضعیت | استان رومی |
| تاریخچه | |
• تأسیس استان در پی واگذاری آن به روم پس از مرگ نیکومدس | ۷۴-۶۳ قبل از میلاد |
• امپراتور بیزانسی، رومانوس چهارم در نبرد ملازگرد از سلجوقیان شکست خورد و سلطه رومیان در آناتولی خاتمه یافت. | ۱۰۷۱ میلادی |
| امروزه بخشی از |  ترکیه |
تاریخ ویرایش
آخرین پادشاه بیتینی، نیکومدس چهارم نام داشت که در جنگی از مهرداد ششم، پادشاه پنتوس، شکست خورد. پس از آنکه لوکیوس کورنلیوس سولا، سردار جمهوری روم، در اولین جنگ مهردادی مهرداد را شکست داد، نیکومدس به تاج و تختش بازگشت و بعدها با مرگ خود در ۷۴ قبل از میلاد قلمرو خود را برای رومیان به ارث گذارد و آنان هم این پادشاهی را بدل به یک استان رومی کردند.[۱]
از سال ۸۲ تا ۷۸ قبل از میلاد، در دورانی که هنوز نیکومدس پادشاه بود، جوانی به‌نام ژولیوس سزار در دربار او حضور داشت؛ کسی که از تعقیب و مجازات قضائیِ طرفداران سولا (اپتیمات‌ها) از روم بدانجا گریخته‌بود.
در ابتدا بیتینی، که پایتختش همان نیکومدیا باقی‌مانده‌بود، به استان آسیا منضم گشت. با این‌حال از سال ۶۴ قبل از میلاد منفصل شده و با پنتوس یکپارچه گشت و بدین ترتیب «بیتینی و پونتوس» خوانده شد. پلینی کوچک برای مدتی (۱۱۲ تا ۱۱۱ ق. م) به‌عنوان استاندار بر آنجا حکومت کرد.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ Richard Talbert, The Senate of Imperial Rome (Princeton: University Press, 1984), p. 392.
- ↑ Christian Marek: Geschichte Kleinasiens in der Antike. C. H. Beck, München 2010, ISBN 978-3-406-59853-1, S. 433–434.
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bitinia_e_Ponto». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ایتالیایی، بازبینی‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۱.