جان دلریمپل
جان دلریمپل (انگلیسی: John Dalrymple؛ ۱۷ آوریل ۱۸۰۴ – ۲ مهٔ ۱۸۵۲)[۲] چشمپزشک اهل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند بود. وی دانشآموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه ادینبرو و جراح چشمپزشک «بیمارستان سلطنتی چشمپزشکی لندن» بود[۱] که از سال ۱۸۵۰ همکار انجمن سلطنتی و از سال ۱۸۵۱ عضو شورای کالج سلطنتی جراحان انگلستان بود.[۱] او با همکاری هنری بنس جونز نوعی آلبومین را کشف کردند که بعدها پروتئین بنس جونز نام گرفت و در ادرار بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما یافت میشود. نشانه دلریمپل هم نامش را از او میگیرد. وی پس از مرگش در کنار پدرش در گورستان هایگیت به خاک سپرده شد.[۲]
جان دلریمپل | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۷ آوریل ۱۸۰۴ نوریچ، پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند |
درگذشت | ۲ مهٔ ۱۸۵۲ (۴۸ سال) لندن، پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند |
ملیت | بریتانیایی |
تحصیلات | دانشگاه ادینبرو |
سالهای فعالیت | ۱۸۲۷–۱۸۵۲ |
شناختهشده برای | پروتئین بنس جونز، نشانه دلریمپل |
خویشاوندان | ویلیام دلریمپل[۱] (پدر) |
حرفه پزشکی | |
حرفه | جراح |
مؤسسات | بیمارستان سلطنتی چشمپزشکی لندن |
تخصص | چشمپزشکی |
پژوهش | چشمپزشکی، بافتشناسی |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Bettany, George Thomas (1888). . In Leslie Stephen (ed.). Dictionary of National Biography. Vol. 13. London: Smith, Elder & Co.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Cansick, Frederick Teague (1872). The Monumental Inscriptions of Middlesex Vol 2. J Russell Smith. p. 12. Retrieved 15 October 2021.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جان دلریمپل موجود است.