جوزف برودسکی
ایوسیف آلکساندروویچ برودسکی (به روسی: Ио́сиф Алекса́ндрович Бро́дский) (در آمریکا ژورف برودسکی (به انگلیسی: Joseph Brodsky)) شاعر روس آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۸۷ است.
| جوزف برودسکی | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| نام اصلی | ایوسیف آلکساندروویچ برودسکی | |||
| زادروز | ۲۴ مه ۱۹۴۰ لنینگراد، جمهوری سوسیالیستی فدراتیو روسیه شوروی | |||
| مرگ | ۲۸ ژانویه ۱۹۹۶ (۵۶ سال) نیویورک سیتی، نیویورک | |||
| ملیت |  روسی آمریکایی
| |||
| محل زندگی | ایالات متحده | |||
| پیشه | شاعر، مقاله‌نویس | |||
| همسر(ها) | ماریا سوزنی(۱۹۹۰–۱۹۹۹) | |||
| شریک(های) زندگی |
مارینا باسمانوا(۱۹۶۲–۱۹۶۴) | |||
| فرزندان | آندری(۱۹۶۲-اکنون) آنا (۱۹۹۱–۱۹۹۶) | |||
| مدرک تحصیلی | دکترای ادبیات و زبان‌شناسی | |||
| دانشگاه | دانشگاه میشیگان | |||
| ||||
زندگیویرایش
ژورف برودسکی در خانواده‌ای یهودی در لنینگراد به دنیا آمد. وی از کودکی به اشعار روسی علاقه‌مند بود. به دلیل ناهماهنگی‌هایی که از لحاظ سطح معلومات بین وی و معلمانش بود، در سال ۱۹۵۵ مدرسه را ترک و شروع به کارکردن کرد. از همان زمان نیز سرودن شعر را آغاز کرد و به دلیل اشعارش از جانب مقامات روسی انگل جامعه نامیده شد و در سال ۱۹۶۴ به اردوگاه کار اجباری در سیبری تبعید شد. در سال ۱۹۶۵ اولین دسته از اشعار وی به زبان انگلیسی و در آمریکا انتشار یافت. اولین اشعار وی تحت تأثیر شاعر روسی، آنا آخماتووا بود.
وی پس از آزادی از زندان به ترجمه اشعار جان دان و چسواو میوُش، شاعران انگلیسی و لهستانی زبان پرداخت. وی پس از اخراج از روسیه در سال ۱۹۷۲ دو سال در اروپا سرگردان بود و در نهایت در سال ۱۹۷۴ به آمریکا نقل مکان کرد. سپس وی در دانشگاه میشیگان به تدریس ادبیات پرداخت. در سال ۱۹۷۷ به تابعیت آمریکا درآمد. در همان سال از دانشگاه ییل موفق به اخذ مدرک دکترای ادبیات و زبان‌شناسی شد. وی اشعارش را به زبان روسی می‌سرود و سپس خود آن‌ها را ترجمه می‌کرد. وی در سال ۱۹۸۷ و در ۴۴ سالگی موفق به دریافت جایزه نوبل شد.
وی در سال ۱۹۶۲ رابطهٔ دوستانه‌ای با مارینا باسمانوا برقرار نمود که این ارتباط منجر به تولد پسری به نام آندری شد. با جدایی آن‌ها از یکدیگر آندری تحت تکلف مارینا قرار گرفت. چند سال بعد ژوزف در پی ازدواج رسمی با ماریا سوزنی صاحب دختری به نام آنا شد. آنا در سن ۵ سالگی در اثر یک عارضه قلبی در شهر نیویورک درگذشت.
مجموعه اشعارویرایش
- ۱۹۶۵ - اشعار و روایت‌های منظوم.
- ۱۹۷۰ - درنگی در برهوت.
- ۱۹۷۷ - پایان عصری زیبا.
- ۱۹۷۷ - بخشی از یک خطابه.
- ۱۹۸۷ - کمتر از یک.
در زبان فارسیویرایش
- ۱۳۷۵ - «الههٔ سوگوار شعر» (دربارهٔ شاعرهٔ روس، آنا آخماتووا)، ترجمهٔ فضل‌الله پاکزاد، دوران.
- ۱۳۷۶ - نویسنده در زندان، ترجمهٔ هادی غبرائی، نگاه نو.
منابعویرایش
- بریستول، ئولین (۱۳۷۹)، «ایوسیف آلکساندروویچ برودسکی»، نویسندگان روس، ترجمهٔ فرزانه طاهری، به کوشش به سرپرستی خشایار دیهیمی.، تهران: نشر نی، ص. ۸۶۶
- هرمز همایون‌پور (۱۳۷۸)، «جورف برودسکی»، برندگان جایزه نوبل(۱۹۰۱–۱۹۹۹)، تهران: مرجع فرزان، شابک ۹۶۴-۶۱۳۸-۵۵-۱
پیوند به بیرونویرایش
| مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جوزف برودسکی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جوزف برودسکی موجود است. |