دعای ابوحمزه ثمالی
دعای ابوحمزه ثمالی دعاییست که در کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی به نقل از ابو حمزه ثمالی آمده است که امام سجاد در تمام سحرگاهان ماه رمضان آن را پس از نماز میخوانده است.[۱] ترجمه این دعا به صورت زیر آغاز میشود:
دعای | ابوحمزه ثمالی |
---|---|
نقل از | ابوحمزه ثمالی |
منسوب به | امام سجاد |
به نام خداوند بخشاینده مهربان.
خدایا مرا به کیفرت ادب منما، و با نقشهای با من نیرنگ مکن، پروردگارا از کجا برایم خیری هست، درحالیکه جز نزد تو یافت نمیشود، و از کجا برایم نجاتی است، درحالیکه جز به تو فراهم نمیگردد، نه آنکه نیکی کرد از کمک و رحمتت بینیاز شد، و نه آنکه بدی کرد و بر تو گستاخی روا داشت، و تو را خشنود نساخت از عرصه قدرتت بیرون رفت. پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا…
مضامین دعا
ویرایشدعا پیرامون مضامین زیر است:[۲]
۱- معرفت الهی
۱-۱ گریزناپذیری بنده از حکومت الهی
۱-۲ شناخت خدا توسط خود او
۱-۳ راهنما بودن خداوند
۱-۴ پیوند محبت بین انسان و خالق خود
۲- تبیین راه سعادت و نجات انسان
۲-۱ تمسک به رحمت الهی
۲-۲ عمل به فضائل اخلاقی و دوری از بدیهای اخلاقی
۳- دعا
۳-۱ حمد و ستایش
۳-۲ صلوات
۳-۳ طلب زندگی بهتر و رزق و روزی بیشتر
۴- کمک خواستن
۴-۱ اصرار
۴-۲ اقرار به گناهان
۴-۳ تواضع و فروتنی
۴-۴ یاد آوری مرگ و سختی های پس از آن
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ مفاتیحالجنان
- ↑ سلیمانی میمند, مریم (1389). "پژوهشی در باب دعای ابوحمزه ثمالی". آیین (30): 23–27.
منابع
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایش- سلیمانی میمند, مریم (1389). "بررسی فضایل قرآنی در دعای ابوحمزه ثمالی". بینات (68): 103–124.
- رضاداد, عبدالله (1379). "بر بالهای نیاز: دعای ابوحمزه ثمالی". گلستان قرآن (46): 20–20.
- خبرآنلاین
- سازمان تبلیغات اسلامی
- شرح دعای ابوحمزه ثمالی - آیت الله جوادی آملی/بنیاد دعا