دومین خاقانات ترک

دومین خاقانات تُرک

ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰰:𐰃𐰠
خاقانات تُرک
دومین خاقانات تُرک; ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰰:𐰃𐰠; خاقانات تُرک
۶۸۲–۷۴۴
	تمغای خاندان آشینا
	نقشه تقریبی دومین خاقانات تُرک (۷۲۰ میلادی)
وضعیت	خانات (امپراتوری عشایری)
پایتخت	اتوکن (مقر تابستانی); یاریان یورتی (مقر زمستانی)[کدام صفحه؟]
زبان(های) رایج	زبان ترکی باستان (رسمی)
دین(ها)	تنگری‌باوری (رسمی)
خاقان
• ۶۸۲ – ۶۹۱	اِلتریش خاقان
• ۶۹۱ – ۷۱۶	قاپاقان خاقان
• ۷۱۶	اینال خاقان
• ۷۱۶ – ۷۳۴	بیلگه خاقان
• ۷۴۴	اوزمیش خاقان
ترخان
• ۶۸۲ – ۷۱۶	تونیوکوک
• ۷۱۶ – ۷۳۱	کول‌تکین
قوه مقننه	قورولتای
مستقل از دودمان تانگ
تاریخ
• بنیان‌گذاری	۶۸۲
• فروپاشی	۷۴۴
پیشین	پسین
	دودمان تانگ
خاقانات اویغور
تورگش

دومین خاقانات تُرک (ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰰: 𐰃𐰠، رومی: Türük el، ترجمه تحت‌اللفظی «دولت ترک‌ها»،^[۴] چینی: 後突厥؛ پین‌یین: hòu Tūjué، معروف به دولت تُرک بیلگه خاقان؛ ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰝: 𐰋𐰃𐰠𐰏𐰀: 𐰴𐰍𐰣: 𐰃𐰠𐰭𐰀، رومانیزه شده: Türük Bilgä Qaγan eli) در کتیبه‌های بین‌تسکتو ۶۸۲–۷۴۴^[۵])، یک خاقانات در آسیای مرکزی و شرقی بود که توسط خاندان آشینا از گوک‌ترک‌ها تأسیس شد. پیش از حکومت آنان، خاقانات ترک شرقی (۵۵۲–۶۳۰) و سپس دوره‌ای از حکومت دودمان تانگ (۶۳۰–۶۸۲) قرار داشت. دومین خاقانات تُرک^[۶]^[۷]^[۸] در اتوکن در قسمت بالایی رود اورخون مستقر بود. این خاقانات در نهایت توسط کنفدراسیون تقوز اغوز، که به خاقانات اویغور تبدیل گردید، جایگزین شد.

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

↑ Newly discovered Old Turkic runic inscription of the Ulaanchuluut Mountain (Red Mountain) from the Central Mongolia On the basis of the Mongol-Japanese International Epigraphical Expedition in August 2018, Osawa Takashi
↑ David Prager Branner, (2006), The Chinese Rime Tables: Linguistic philosophy and historical-comparative phonology
↑ Empires, Diplomacy, and Frontiers. (2018). In N. Di Cosmo & M. Maas (Eds.), Empires and Exchanges in Eurasian Late Antiquity: Rome, China, Iran, and the Steppe, ca. 250–750 (pp. 269-418). Cambridge: Cambridge University Press.
"...some scholars see this practice as amounting to a state religion, “Tengrism,” in which the ruling Ashina family gained legitimacy through its support from Tengri."
↑ Sigfried J. de Laet, Ahmad Hasan Dani, Jose Luis Lorenzo, Richard B. Nunoo Routledge, 1994, History of Humanity, p. 56.
↑ Aydın (2017), p. 119.
↑ Elena Vladimirovna Boĭkova, R. B. Rybakov, Kinship in the Altaic World: Proceedings of the 48th Permanent International Altaistic Conference, Moscow 10–15 July 2005, Otto Harrassowitz Verlag, 2006, ISBN 978-3-447-05416-4, p. 225.
↑ Anatoly Michailovich Khazanov, Nomads and the Outside World, Univ of Wisconsin Press, 1984, ISBN 978-0-299-14284-1, p. 256.
↑ András Róna-Tas, An introduction to Turkology, Universitas Szegediensis de Attila József Nominata, 1991, p. 29.

[1] Newly discovered Old Turkic runic inscription of the Ulaanchuluut Mountain (Red Mountain) from the Central Mongolia On the basis of the Mongol-Japanese International Epigraphical Expedition in August 2018, Osawa Takashi

[2] David Prager Branner, (2006), The Chinese Rime Tables: Linguistic philosophy and historical-comparative phonology

[3] Empires, Diplomacy, and Frontiers. (2018). In N. Di Cosmo & M. Maas (Eds.), Empires and Exchanges in Eurasian Late Antiquity: Rome, China, Iran, and the Steppe, ca. 250–750 (pp. 269-418). Cambridge: Cambridge University Press.
"...some scholars see this practice as amounting to a state religion, “Tengrism,” in which the ruling Ashina family gained legitimacy through its support from Tengri."

[4] Sigfried J. de Laet, Ahmad Hasan Dani, Jose Luis Lorenzo, Richard B. Nunoo Routledge, 1994, History of Humanity, p. 56.

[5] Aydın (2017), p. 119.

[6] Elena Vladimirovna Boĭkova, R. B. Rybakov, Kinship in the Altaic World: Proceedings of the 48th Permanent International Altaistic Conference, Moscow 10–15 July 2005, Otto Harrassowitz Verlag, 2006, ISBN 978-3-447-05416-4, p. 225.

[7] Anatoly Michailovich Khazanov, Nomads and the Outside World, Univ of Wisconsin Press, 1984, ISBN 978-0-299-14284-1, p. 256.

[8] András Róna-Tas, An introduction to Turkology, Universitas Szegediensis de Attila József Nominata, 1991, p. 29.

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۱]

[۲]

[۳]